แชร์ประสบการณ์และคำสอน หลวงปู่บุญส่ง ฐิตสาโร วัดสันติวนาราม ต.เขาวงกต อ.แก่งหางแมว จ.จันทบุรี

ผงในถ้ำ หลวงปู่ปั่น วัดเนินมหาเชษฐ์ จ.สุพรรณบุรี

หลวงปู่ปั่นพอทราบว่าจะสร้างพระผงถวายวัด จึงมอบผงในถ้ำไว้เป็นมวลสาร

 

น้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ 77 จังหวัด และกล้วยปลุกเสกแล้ว

หลวงพ่อทองสุข วัดพิกุลทอง จ.นนทบุรี เป็นผู้มอบให้

 

เกศาหลวงปู่อินตอง สุภวโร วัดวีระธรรม จ.สกลนคร

 

เกศาหลวงปู่บุญจันทร์ (ดำ) สีลคุโณ
วัดป่ามณีศรีโคตมวงศ์ จ.อุดรธานี

 

ตอนนี้อธิษฐานจิตจน หลังๆพระเถราจารย์หลายองค์พูดคล้ายๆกันว่า

บ้างก็ว่า
"เสกมาหลายที่แล้วนิ เสกมาเยอะมากเลย"

บางองค์ก็ว่า
"เสกซะพลังอัดแน่นขนาดนี้แล้ว ยังจะอัดพลังเข้าไปอีกหรอ"

 

วันอังคาร ที่ 3 มกราคม 2566
.
เลิกงานมาก็เดินทางไปกราบหลวงปู่บุญส่ง วันนี้ท่านมาพักแถวประชาสงเคราะห์ตามที่ลูกศิษย์นิมนต์ขอท่านมาพัก
ก็นำแผ่นงานตามที่หลวงปู่ให้แก้ไขมาส่งให้ท่านพิจารณา ก็นั่งรอจนพี่พุดเรียกให้เข้าไปกราบท่านได้

ในห้องพักก็จะมีพี่คิดกับคุณจ๊อดนวดแขนขาให้หลวงปู่อยู่ ก็กราบเรียนหลวงปู่นำงานมาให้หลวงปู่พิจารณาครับ
ตามที่หลวงปู่ให้กลับไปแก้ไข ก็นำแบบให้หลวงปู่พิจารณา ท่านก็นอนพิจารณาเปิดดูทั้งหมดทุกแผ่น ท่านพิจารณานอนเปิดดูร่วม 10 นาทีได้

หลังจากนั้นผมก็หยิบแบบงานที่นำภาพต้นแบบหลวงปู่กับแบบงานใบหน้าของหลวงปู่ให้หลวงปู่พิจารณา และบอกว่าจะมีปรับให้หลวงปู่ยิ้มที่ปาก และยิ้มให้แสดงออกถึงความเมตตาทางสายตาด้วยครับ

แล้วหลวงปู่ก็หันไปถามพี่สมคิดว่า
หลวงปู่ : "เหมือนเราไหม???"
พี่สมคิด : "เหมือนอยู่ครับหลวงปู่"

หลังจากท่านพิจารณาอีกครู่ก็ส่งแบบคืนมาทั้งหมด โดยที่ท่านไม่ได้พูดอะไร ก็เป็นอันว่า แบบงานผ่านเรียบร้อย

 

หลังจากนั้นก็กราบเรียนขอเมตตาหลวงปู่ช่วยตั้งชื่อรุ่นสำหรับพระรุ่นนี้ให้ที


NooFirst : "พระผงครั้งที่แล้ว หลวงปู่ตั้งชื่อรุ่นว่า "ปลดหนี้" และหลวงปู่ได้เมตตาให้พรแก่ผู้ที่บูชาว่า "ขอให้หมดทั้งหนี้นอกหนี้ใน" และหลวงปู่ก็ได้อธิบายความหมายของพรที่ให้มา คราวนี้เลยขอเมตตาหลวงปู่ตั้งชื่อรุ่นด้วยครับ"
.
หลังจากนั้นหลวงปู่รับทราบก็หลับตาไป พวกผมก็นวดขาท่านไปเรื่อยๆ อยู่เกือบ 5 นาที ในใจก็คิดว่าหรือหลวงปู่จะหลับหว่า แต่ดูจากลักษณะแล้ว ท่านกำลังพิจารณาอยู่ ท่านน่าจะใช้ญาณเพื่อทำอะไรสักอย่างในการตั้งชื่อพระผงรุ่นนี้
.
หลวงปู่ : "เธออยากได้ชื่อรุ่นอะไรล่ะ"
NooFirst : "แล้วแต่หลวงปู่พิจารณาเลยครับ แต่ครั้งที่แล้วหลวงปู่ได้ตั้งชื่อว่า "ปลดหนี้" และได้ช่วยหลายต่อหลายคนปลดหนี้ หมดหนี้หมดสิน มีการเงินการเงินที่ดีขึ้นหลังจากบูชาพระรุ่นนี้ ตอนนี้อุโบสถก็ใกล้จะเสร็จแล้ว อานิสงส์คนที่ร่วมบุญสร้างอุโบสถมาก็ใกล้จะได้รับอานิสงส์กันแล้ว
โดยส่วนตัวผม ผมก็อยากได้ชื่อรุ่นแบบว่า สบายๆขึ้นหน่อย หลังจากมุ่งมั่นตรากตรำทำงานสู้ชีวิตหนักๆกันมา สะสมบุญมาพอสมควรแล้วครับ แต่ผมก็มีจดชื่อรุ่นมาให้หลวงปู่พิจารณาด้วยครับ"
.
และก็ได้อ่านชื่อรุ่นที่จดมาให้หลวงปู่ฟัง
.
หลวงปู่ : "แล้วตัวเธออยากได้ชื่อรุ่นอะไรล่ะ"
ผมก็แปลกๆใจ และนึกในใจว่าครั้งนี้แปลกๆ เหมือนหลวงปู่จะทราบว่าผมมีชื่อรุ่นอยู่ในใจที่อยากได้ ถึงถามผมคำถามเดิมถึง 2 ครั้ง ก็เลยตอบท่านไป
NooFirst : "ถ้าหลวงปู่ให้ผมเลือก ตัวผมอยากได้ชื่อรุ่นว่า "มงคลเศรษฐี" ครับ"
หลวงปู่ : "ก็ตั้งชื่อตามที่เธอว่า"
NooFirst : "ขอเมตตาอีกสักนิดครับ อยากจะขอพรให้กับลูกศิษย์ที่บูชาพระรุ่นนี้สักนิดครับหลวงปู่"
.
หลวงปู่ก็หลับตาลงเพื่อพิจารณาอีกรอบ พวกผมก็นวดแขนขาท่านไปเหมือนเดิม ก่อนที่ท่านจะลืมตาขึ้นและเอ่ยปากออกมาว่า
หลวงปู่บุญส่ง : "ไม่มีหนี้"
หลังจากนั้นท่านก็พูดยาวเลย จนท่านพูดจบ ผมจึงถามศิษย์อุปัฏฐากว่า
.
NooFirst : "ผมฟังแล้วงงๆทำไมท่านพูดแต่คำว่าไม่มีหนี้เยอะจัง คือท่านต้องการจะสื่ออะไรรึเปล่า"
ศิษย์อุปัฏฐาก : (ยิ้มๆ) "ท่านคงทราบด้วยญาณของท่านว่าคุณยศมีชื่อรุ่นอยู่ในใจแล้ว ท่านจึงให้ตั้งชื่อรุ่นตามที่คุณคิดมาไว้ แต่ตัวท่านอยากให้ชื่อว่า "ไม่มีหนี้""
NooFirst : "อ้าวหรอ! มิน่าท่านถึงย้ำแต่คำว่าไม่มีหนี้! ได้สิ ในเมื่อหลวงปู่เมตตาผมให้ชื่อรุ่นตามที่ผมคิด ก็ชื่อเป็นทางการคือ รุ่น"มงคลเศรษฐี" แต่ถ้าเวลาเรียกชื่อพระ ให้เรียกว่า "พระผงไม่มีหนี้" แบบนี้น่าจะโอเคเนอะ "

"เราสร้างอุโบสถหลังนี้ ตั้งแต่สร้างมาไม่เคยมีหนี้ ใครก็ตามที่มาทำบุญร่วมสร้างอุโบสถหลังนี้ก็จะไม่มีหนี้ตามอุโบสถ ไม่มีที่ไหนที่สร้างแล้วจะไม่มีหนี้แบบอุโบสถหลังนี้ แม้แต่เรา เราก็เป็นพระที่ไม่มีหนี้ จะคนที่ไหนที่มาทำบุญกับเรา ก็จะได้รับอานิสงส์ตรงนี้ ถ้ามีหนี้ก็จะหมดหนี้เร็ว ถ้าไม่มีหนี้ก็จะรวยเร็ว"

ผมและศิษย์อุปัฏฐากอีก 2 คน น้อมกล่าว สาธุ ทันที หลังจากหลวงปู่พูดจบ
จากนั้นก็สอบถามถึงรายละเอียดและจำนวนการสร้างแต่ละเนื้อ ซึ่งหลวงปู่ได้ตอบกลับมาว่า ทุกเรื่องที่คุยกันให้แจ้งพี่พุดให้รับทราบด้วย ส่วนเรื่องรายละเอียดและจำนวนการสร้างให้ไปคุยกับพี่พุดได้เลย
หลังจากนั้นก็ขอตัวกราบลาหลวงปู่กลับบ้าน

วันนี้ผมรู้สึกปลื้มปีติอย่างบอกไม่ถูก เพราะทุกคำถามที่สอบถามหลวงปู่ หลวงปู่นิ่งหลับตาพิจารณาทุกคำถาม โดยส่วนตัวคือท่านคงใช้ญาณของท่านพิจารณาอะไรบางอย่าง ก่อนจะตอบแต่ละคำถาม ทำให้เห็นถึงการพิจารณาที่ละเอียดถี่ถ้วนทุกขั้นตอน

ขอให้ทุกท่านที่บูชาพระผงรุ่นนี้ จงภูมิใจเถิดครับ ว่าเป็นพระผงอีกรุ่นหนึ่งที่ผ่านการพิจารณาจากองค์หลวงปู่บุญส่งทุกขั้นตอน เฉกเช่นเดียวกับรุ่นปลดหนี้ก่อนหน้านี้

 

พระผงบุญส่ง
รุ่น " มงคลเศรษฐี "
ไม่มีหนี้


หลวงปู่บุญส่ง ฐิตสาโร
ที่ระลึกในการสร้างมหาอุโบสถจตุรมุข
วัดสันติวนาราม จ.จันทบุรี
๒๕๖๖



รายละเอียดหน้ากล่องครับผม

 

วันเสาร์ ที่ 7 มกราคม 2566
.
เลิกงานมาก็รีบเหยียบรถมาตลอดทาง
มาถึง 18.15 น. หลวงพ่อกำลังแต่งตัวจะไปข้างนอก
ขอเมตตาท่าน….ฉิวเฉียดจริงๆ
เนื่องจากครั้งนี้ได้มวลสารที่เป็นผงยาวาสนาจินดามณี และผงยาต่างๆมาหลายรายการและเป็นจำนวนมาก จึงตั้งใจจะสร้างเนื้อผงยาวาสนาจินดามณี จึงมาขอเมตตาหลวงพ่ออวยพร เรียกรูป เรียกนามให้เป็นมวลสารทำเนื้อผงยาจินดามณี
พอท่านเมตตาเสร็จก็ขึ้นรถออกไป
น้อมกราบในบารมีและความเมตตาหลวงพ่ออวยพร

 

วันที่ 8 มกราคม 2566
.
ได้ติดต่อกับเจ้าของบ้านบางพลัดที่มีจัดงานบุญนิมนต์พระมาและเปิดบ้านให้ญาติโยมได้ร่วมบุญ พอดีเจ้าของบ้านเป็นศิษย์อุปัฏฐากของหลวงปู่อินตอง พอดีผมสร้างพระถวายทั้งหลวงปู่อินตอง และ หลวงปู่บุญส่ง ก็ได้รับความเมตตาให้นำมวลสารเข้าร่วมเสกในงานนี้ได้ จึงแบกมวลสารร่วม 40 กก. มาเสกรอบสุดท้ายที่บ้านบางพลัด พระทั้งหมด 18 องค์ ก่อนส่งปั๊มพระ

 

หลวงปู่อินตองเมตตามอบอังสะและจีวรไว้เป็นมวลสารสร้างพระ

 

(องค์ที่ 161)
.
หลวงปู่บุญเฮ้า วัดป่าบ้านโพนทอง จ.ร้อยเอ็ด
.
วันอาทิตย์ ที่ 8 มกราคม 2566

ช่วงที่อยู่ในงานบ้านบางพลัด เลยมาขอเมตตาหลวงปู่บุญเฮ้า วัดป่าบ้านโพนทอง จ.ร้อยเอ็ด อธิษฐานจิตมวลสาร

 

(องค์ที่ 162)
.
พระอาจารย์เวชยันต์ สมาหิโต วัดป่าเขาวง จ.ชัยภูมิ
.
หลังจากนั้นก็มาขอเมตตาพระอาจารย์เวชยันต์ วัดป่าเขาวง จ.ชัยภูมิ อธิษฐานจิตมวลสาร

 

พอตอนใกล้จะเลิกงาน พอดีมีศิษย์ท่านนึงไปขอเมตตาขอชานหมากจากหลวงปู่ณรงค์ วัดถ้ำผาปู่ จ.เลย มาให้
หลวงปู่ณรงค์ ท่านเมตตาคายสดๆ เลยได้มวลสารเป็นชานหมากของหลวงปู่ณรงค์เพิ่มมาอีก

 

พอเสร็จจากงานบ้านบางพลัด ก็ขับรถตามหลวงปู่อินตองไปที่พัก และกราบขอเมตตาตั้งชื่อรุ่นให้

หลวงปู่อินตอง : "โยมอยากได้ชื่อรุ่นอะไรล่ะ"

ติสาโร : "แล้วแต่หลวงปู่จะเมตตาเลยครับ แต่ถ้าถามผม หลวงปู่ให้สร้างพระพิมพ์สมเด็จ นางพญา และซุ้มกอ เป็นพิมพ์ในชุดเบญจภาคี ก็น่าจะชื่อ มหาเศรษฐี ดีไหมครับ"

หลวงปู่อินตอง : "อืมๆ"

หลวงปู่คิดพิจารณาอยู่สักพัก

หลวงปู่อินตอง : "แล้วถ้า มหาลาภ กับ มหาเศรษฐี ล่ะ เอาชื่อไหนดี"

ติสาโร : "แล้วแต่หลวงปู่จะเมตตาพิจารณาเลยครับ "

หลวงปู่อินตอง : "งั้นตั้งชื่อ มหาลาภ"

ติสาโร : "สาธุ" และก้มลงน้อมกราบหลวงปู่อินตอง

หลวงปู่อินตอง ตั้งชื่อรุ่น “#มหาลาภ” และเมตตาสวดมนต์ให้พรให้สำเร็จทุกๆประการตามที่ปรารถนา

 

.
ครั้งนี้เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่จะจดจำไปตลอดชีวิต การที่ได้มาสร้างพระผงถวายหลวงปู่อินตอง และ หลวงปู่บุญส่ง ในครานี้ ได้ประสบพบเจอเหตุการณ์แปลกๆ แต่มีหลักฐานทิ้งไว้ให้เห็น ถึง 2 ครั้งก่อนหน้านี้ และครั้งนี้ รวมเป็น 3 ครั้ง

ครั้งที่ 1
4 กันยายน 2565
ตอนเดินทางไปตระเวนทำบุญและอธิษฐานจิตที่ จ. ชัยนาท จนมาวัดพระแก้ว ที่จ.ชัยนาท เวลาประมาณ 6 โมงเย็นกว่าๆได้เข้าไปกราบพระประธานในอุโบสถ และลอดท้องพญานาค จนมาใช้นิ้วเคาะระฆังจนครบและกำลังจะเดินกลับ กลับมีเสียงคนเคาะระฆังตอบกลับ ทั้งที่ตรงนั้น มีแค่ผมและเพื่อน 2 คน เหมือนจะแสดงให้เห็นว่าที่เรากล่าวว่านำบุญมาฝากพวกท่าน ท่านรับรู้และขอโมทนา

.........................................................
ครั้งที่ 2
13 พฤศจิกายน 2565
ไปนำก้านธูปที่วัดหลวงปู่สี ตามที่ท่านมาบอกในนิมิตของอ.วิกรานต์ ให้มานำธูปกลับไปทำเป็นตะกรุด

ขณะที่อ.วิกรานต์ นั่งภาวนารอธูปดับ อ.วิกรานต์บอกว่า จิตเห็นทั้งหลวงปู่สี วัดถ้ำเขาบุนนาค หลวงปู่อินทร์ วัดเกาะหงษ์ และเซียนแปะโค้ว ยืนอยู่ตรงหน้าและคุยกัน (อ.กล่าววา่า ไม่ได้เห็นเป็นรูป แต่จิตรับรู้ได้ว่าคือท่านทั้ง3 )
อ.วิกรานต์บอกว่าอยากได้น้ำมนต์หลวงปู่สีแบบภาพที่ติดข้างๆสรีระหลวงปู่สี ซึ่งหลวงปู่สีก็พยักหน้าว่าจะให้

สุดท้ายมาเจอน้ำอยู่ในถาดที่วางก้านธูป ทั้งๆที่ผมตรวจสอบก่อนนำมาใส่แล้วว่า ถาดสะอาด ไม่มีอะไร แต่พอตอนยกกลับ กลับมีน้ำอยู่ในถาดเฉย


น้อมกราบในบารมีหลวงปู่สี วัดถ้ำเขาบุนนาค หลวงปู่อินทร์ วัดเกาะหงษ์ เซียนแปะโค้ว และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่วัดพระแก้ว จ.ชัยนาท

 

ขออนุญาตเกริ่นเรื่องราวของก้านธูปให้ได้รับทราบกันนะครับ

ตามที่ผมได้ขออนุญาตหลวงปู่อินตอง และ หลวงปู่บุญส่ง จัดสร้างพระผงถวายพวกท่านเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระธาตุขันธ์ ได้ร่วมบุญช่วยสร้างเจดีย์และอุโบสถ ซึ่งหลวงปู่ทั้ง 2 องค์ก็เมตตาอนุญาตให้จัดสร้างถวายพวกท่าน

ต่อมามีวันนึงอ.วิกรานต์ แซ่ลี้ ได้โทรมาหาผมและแจ้งว่าเมื่อคืนขณะนั่งภาวนา จิตเกิดเห็นนิมิต เป็นหลวงปู่สี วัดถ้ำเขาบุนนาค , หลวงปู่อินทร์ วัดเกาะหงษ์ , และเซียนแปะโค้วเซี่ยงงี่ ลอยมาหา 3 องค์

อ.วิกรานต์บอกว่า ท่านไม่ได้เห็นเป็นรูปทั้ง องค์ แต่จิตระลึกรู้ได้ว่า คือทั้ง 3 องค์นี้ที่มาหา โดยพวกท่านบอกว่าจะมาช่วยสงเคราะห์หลวงปู่บุญส่ง ช่วยสร้างอุโบสถ

อ.วิกรานต์ได้ถามว่า จะช่วยอย่างไร

พวกท่านก็บอกว่าให้ไปนำก้านธูปที่หน้าสรีระของเรามาทำเป็นตะกรุดใส่ในพระ จะช่วยทำให้คนสนใจมาร่วมบุญ และเป็นการสร้างเหตุแห่งบุญให้คนมาร่วมทำบุญ และสุขคติจะเป็นที่ของพวกเค้า แล้วพวกท่านก็หายไป

อ.วิกรานต์ก็เล่าให้ผมฟัง ผมก็บอกว่าได้ และก็ยินดีไป

ซึ่งโดยส่วนตัวบอกตรงๆว่าเชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง เพราะอย่างแรกผมไม่ได้รับรู้หรืออยู่ในเหตุการณ์ด้วย และเป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ยาก แต่ก็ยินดีไป เพราะไม่ใช่เรื่องเสียหาย ได้ไปกราบ ได้ไปทำบุญไปในตัวด้วย ก็เลยเดินทางไป

จนมาเจอ เหตุการณ์ที่วัดถ้ำเขาบุนนาค ได้เจอน้ำมนต์แบบที่อ.วิกรานต์บอกไว้จริงๆ และที่สำคัญ ผมเป็นคนสุดท้ายที่ยกถาดก้านธูปไปวางไว้ข้างรูปหล่อ และลงมาเป็นคนสุดท้าย ไม่มีใครขึ้นไปบนศาลา จนผมขึ้นไปลาก้านธูปและได้พบเจอด้วยตาตัวเอง เป็นครั้งแรกเลยที่เจอเหตุการณ์อัศจรรย์ใจ ที่ทิ้งหลักฐานไว้แบบนี้ให้ได้เห็น ได้สัมผัสกัน

จนผมเชื่อแล้วว่าที่อ.วิกรานต์เกิดนิมิต คือเรื่องจริง

 

ตอนสร้างพระรุ่น "ปลดหนี้" ก็ดี หรือตอนสร้างนกสาริกา รุ่น "กาเผือกโกยทรัพย์" ก็ดี ก็มีเหตุการณ์ประหลาด ออกแนวอิทธิปาฏิหารย์ แต่มันก็พิสูจน์ไม่ได้ ถ้าเล่าไป คนก็อาจจะคิดว่าผมคิดเข้าข้างตัวเอง หรือบางเรื่องก็ไม่ได้เกิดกับตัวผมเอง ก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะฟังเค้าบอกมา

แต่พอมาสร้างพระ 2 รุ่นนี้ ผมได้เจอเรื่องอัศจรรย์ เหตุการณ์ที่ไม่น่าเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อ เพราะเป็นเรื่องที่ผมประสบพบเจอด้วยตัวเอง ไม่ใช่เพียงแค่ "เค้าเล่าว่า" #ผมเจอถึง3เหตุการณ์ คือในเดือนกันยายน พฤศิจกายน และมกราคม

1. #เสียงระฆังโมทนาบุญ

4 กันยายน 2565 ผมก็ตระเวนทำบุญไปตามวัดที่จ.ชัยนาท และตระเวนขอเมตตาพ่อแม่ครูอาจารย์อธิษฐานจิตมวลสารตั้งแต่เช้าจนเย็น ตอนนั้นเวลาประมาณ 18.30 น. ฟ้าก็เริ่มมืดแล้วเพราะเป็นหน้าหนาว

เพื่อนที่ไปด้วยกันบอกให้ไปวัดพระแก้ว ที่จ.ชัยนาท พอถึงหน้าวัดผมก็ถามเพื่อนว่าจะเข้าไปดีหรอ เริ่มมืดแล้วนะ (คือลึกๆ...กลัวผี ) เพื่อนก็บอกมาถึงแล้วก็เข้าไปเถอะ

ขับเข้ามาถึงเจอพระกำลังกวาดพื้นหน้าอุโบสถ ก็เลยถามว่าสามารถเข้าไปกราบพระในอุโบสถได้ไหม หลวงพี่ก็บอกว่าได้และก็เปิดไฟให้

หลังจากไหว้เสร็จก็เดินมาลอดท้องพญานาคตามเส้นที่ทางวัดขีดให้เดินไว้ ตลอดเวลาเพื่อนก็บอกว่า วันนี้เราทำบุญกันเยอะ ให้บอกว่า นำบุญมาฝากให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในวัด นำบุญมาฝากพ่อปู่นาคาแม่ย่านาคี ขอเชิญทุกท่านโมทนารับบุญด้วยกัน"

ลอดเสร็จก็เดินมาตีระฆังข้างๆอุโบสถ เดินตามเพื่อน แต่คือมืดแล้วก็เลยเกรงใจ ใช้นิ้วเคาะระฆังตั้งแต่ต้นจนไปสุดทางแทน(ไม่ใช้ไม้ตี) แล้วก็เดินกลับ (ในใจก็ระลึกนำบุญมาฝากตามที่เพื่อนแนะนำตลอด)

พอจังหวะหันหลังเดินกลับหลังจากใช้นิ้วเคาะระฆังใบสุดท้าย เดินได้ 2 ก้าว ก็มีเสียงเคาะระฆังตอบกลับมา 3 ครั้ง ผมงี้หันขวับไปดูจุดที่เสียงออกมา ก็ไม่มีใคร ส่วนระฆังก็อยู่นิ่งๆไม่ได้ขยับ จะบอกว่าลมพัด ระฆังก็หนักอยู่...แค่ลมก็ไม่น่าจะขยับได้ ก็มองหน้าเพื่อนแล้วก็เดินออกมาหน้าอุโบสถ

เพื่อนบอกว่าตามที่เราบอกเอาบุญมาฝากและเชิญพวกท่านโมทนาในบุญ เค้าคงแสดงให้เราเห็นว่าเค้ารับรู้และขอโมทนาในบุญกุศลที่เราสร้างด้วย

#นี่คือครั้งแรกเลยที่เจอจะๆกับตัวเอง

ปล. ภาพถ่ายก่อนที่หลวงพี่จะเปิดไฟให้เข้าไปกราบไหว้พระในอุโบสถ ส่วนระฆังจากภาพคืออยู่ข้างอุโบสถ ด้านซ้ายมือเรา

 

2. #น้ำมนต์หลวงปู่สี

ต่อมามีคืนนึงอ.วิกรานต์ได้โทรมาเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนขณะนั่งภาวนา จิตเกิดเห็นนิมิต เป็นหลวงปู่สี วัดถ้ำเขาบุนนาค , หลวงปู่อินทร์ วัดเกาะหงษ์ , และเซียนแปะโค้วเซี่ยงงี่ ลอยมาหา 3 องค์

อ.วิกรานต์บอกว่า ท่านไม่ได้เห็นเป็นรูปทั้งองค์ แต่จิตระลึกรู้ได้ว่า คือทั้ง 3 องค์นี้ที่มาหา โดยพวกท่านบอกว่าจะมาช่วยสงเคราะห์หลวงปู่บุญส่ง ช่วยสร้างอุโบสถ

อ.วิกรานต์ได้ถามว่า จะช่วยอย่างไร

พวกท่านก็บอกว่าให้ไปนำก้านธูปที่หน้าสรีระของพวกท่านมาทำเป็นตะกรุดใส่ในพระ จะช่วยทำให้คนสนใจมาร่วมบุญ และเป็นการสร้างเหตุแห่งบุญให้คนมาร่วมทำบุญ และสุขคติจะเป็นที่ของพวกเค้า แล้วพวกท่านก็หายไป

อ.วิกรานต์ก็เล่าให้ผมฟัง และชวนไป ผมก็บอกว่าได้ และก็ยินดีไป

ซึ่งโดยส่วนตัวบอกตรงๆว่าเชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง เพราะอย่างแรกผมไม่ได้รับรู้หรืออยู่ในเหตุการณ์ด้วย และเป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ยาก แต่ก็ยินดีไป เพราะไม่ใช่เรื่องเสียหาย ได้ไปกราบ ได้ไปทำบุญไปในตัวด้วย ก็เลยตอบตกลงว่าถ้ามีเวลาว่างตรงกันก็จะเดินทางไปตามที่อ.เล่าให้ฟัง

13 พฤศจิกายน 2565

ผมก็เดินทางไปนครสวรรค์กับเพื่อนของผม (คนเดิมที่เคยไปวัดพระแก้วและไปเจอเสียงระฆังด้วยกัน) และอ.วิกรานต์ รวมเป็น 3 คน เดินทางจะไปนำก้านธูปหลวงปู่สี และหลวงปู่หงษ์

เดินทางมาถึงวัดถ้ำเขาบุนนาค ก็ขึ้นไปบนศาลาที่วางสรีระของหลวงปู่สี ผมก็นำมวลสารไปวางไว้หน้าสรีระและบอกกล่าวท่าน #ส่วนอาจารย์วิกรานต์เดินไปตรงรูปภาพหลวงปู่สีและปากงึมงำๆอะไรก็ไม่รูู้ (ผมเลยถ่ายรูปไว้)

หลังจากบอกกล่าวเสร็จก็ลงมาด้านล่าง มาจุดธูปและบอกกล่าวหลวงปู่สีถึงนิมิตของอ.วิกรานต์ ก็เริ่มจุดธูป ไปกัน 3 คน ก็จุดคนละ 36 ดอก

พอจุดเสร็จก็เดินเล่นในถ้ำ เสร็จแล้วก็เดินมาตรงจุดที่จุดธูปไว้ แต่ธูปก็ยังไม่หมด อ.วิกรานต์ก็เลยนั่งภาวนา ส่วนผมก็เดินเล่นถ่ายรูปเก็บรรยากาศ เพื่อนอีกคนก็ยังเดินเล่นแถวถ้ำ

พอธูปใกล้หมด อ.วิกรานต์ก็ออกจากการภาวนา เอ่ยถามว่าที่นี่มีน้ำมนต์ไหม

ผมก็บอกว่าอาจจะเคยมี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว มีอะไรหรอ

อ.วิกรานต์ก็เล่าให้ฟังว่า ตอนอยู่บนศาลา หลังจากเห็นรูปหลวงปู่สีถือไม้พรมน้ำมนต์ เลยไปเอ่ยหน้ารูปว่า "#อยากได้น้ำมนต์หลวงปู่บ้างจังเลย"

และขณะที่นั่งภาวนาอยู่ข้างล่างอยู่นั่น จิตก็เห็นเป็น 3 องค์มาอยู่เบื้องหน้าอ.วิกรานต์ พูดคุยกันว่าเค้าขอน้ำมนต์หลวงปู่สี #จนสุดท้ายหลวงปู่สีก็ยิ้มและพยักหน้า

อ.วิกรานต์เลยถามหาว่าแถวนี้มีน้ำมนต์บ้างไหม

ผมได้ฟังดังนั้นก็เลยเดินดูไปทั่วๆก็ไม่มี โอ่งน้ำมนต์ก็ไม่มี อ.วิกรานต์เลยเอ่ยขึ้นมาว่าไม่แน่นะ บางทีตอนขับรถออกไป ฝนอาจจะตกก็เป็นได้ ผมเงยหน้ามองท้องฟ้า ท้องฟ้าแดดจัดมาก (คิดในใจว่ามันจะขนาดนั้นเลยเรอะ แดดจ้าขนาดนี้) แล้วก็มาดูที่ก้านธูป ก้านธูปมีไหม้ไปบางส่วน

อ.วิกรานต์เลยให้ผมไปหาถาดมาใส่ก้านธูป ผมก็เดินไปหยิบพานมา ก่อนหยิบมาก็เอามือจับที่พานตรวจดูความสะอาด แล้วก็เริ่มนำก้านธูปที่ใช้ได้นำมาวางบนพาน #เสร็จแล้วก็นำพานนั้นขึ้นไปวางบนศาลาที่มีรูปหล่อหลวงปู่สี นำพานไปวางไว้ข้างๆ แล้วก็อธิษฐานขอเมตตาหลวงปู่สีอธิษฐานจิตก้านธูปเหล่านี้ แล้วก็เดินลงจากศาลาลงมา โดยผมลงเป็นคนสุดท้าย

ก็มานั่งรอข้างล่างอยู่สักพัก อ.วิกรานต์ก็บอกให้ผมไปลาธูปลงมาได้แล้ว ผมก็เดินขึ้นไปบนศาลา ก็บอกกล่าวก่อนแล้วค่อยยกพานมา เดินมาได้ไม่กี่ก้าว มองไปที่พาน #เห็นน้ำอยู่ในพานอยู่หน่อย ก็ตกใจ(ตอนนั้นคิดในใจ ตายแล้ว หยิบพานมา ไม่ดูให้ดี มีน้ำในพานด้วย ก้านธูปเปื้อนหมดแล้ว เดี๋ยวจะโดนอ.วิกรานต์บ่นเปล่าวะเนี่ย)

แต่ในจังหวะที่คิดดังนั้น ก็แวบขึ้นมาว่า เฮ้ย! แต่เราตรวจพานก่อนแล้วนิ เอามาลูบพานแล้วว่าสะอาด โอเคเลยหยิบมาใส่ก้านธูป

พอคิดได้แบบนั้น หรือว่า น้ำนี่คือ "#น้ำมนต์หลวงปู่สี" แล้วก็มองรอบๆแถวนั้นมีน้ำอะไรไหม มองดูรอบๆก็ไม่มี เลยเดินลงจากศาลา ซึ่งตอนนั้นอ.วิกรานต์กับเพื่อนของผมยืนกินน้ำกันอยู่ ผมก็พยักหน้าหงึกๆเรียกให้มาๆ แต่ไม่กล้าตะโกน เพราะข้างล่างก็มีคนยืนกันอยู่

อ.วิกรานต์กับเพื่อนของผมก็งง ที่ผมยืนยึกยักๆพยักหน้า แต่ก็เดินมาหา

พอเดินกันมาถึง ผมก็ให้ดูที่พาน บอกว่าในพานมีน้ำ น้ำมนต์หลวงปู่สีรึเปล่าตามที่อ.เล่าให้ฟังเมื่อก่อนหน้านี้

แล้วก็สอบถามกันว่ามีใครขึ้นไปรึเปล่า ก็คุยกันว่าไม่มีใครขึ้นไปบนศาลาเลย มีผมลงเป็นคนสุดท้าย หรือว่าแถวนั้นมีน้ำรั่วหรืออะไรรึเปล่า ก็ขึ้นไปดูอีกที...ก็ไม่มี

อ.วิกรานต์เอ่ยขึ้นมาว่า "#หลวงปู่สีศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ทำตามที่ท่านว่าจะให้น้ำมนต์"

หลังจากนั้นผมก็เอาน้ำที่มีเทใส่ถุง แล้วไปหาขวดน้ำเปล่าเอาน้ำมนต์ที่มีเทใส่ขวดเก็บไว้ ส่วนน้ำบนพานที่มีเหลือติดเป็นรอยหน่อยๆ ผมกับเพื่อนก็รีบเอามาแตะๆที่หัวกัน ถือว่าเป็นสิริมงคล

จากนั้นก็ไปนำก้านธูปที่หน้าสรีระ หลวงปู่อินทร์ วัดเกาะหงษ์กันต่อ

#เกิดมาผมเพิ่งเคยเจอแบบทิ้งหลักฐานให้เห็นจะๆคาตาแบบนี้ครั้งแรกเลยในชีวิต

 

3. #ผงชาดแดงเซียนแปะโค้ว
.
.
วันพุธ ที่ 11 มกราคม 2566
.
ผมก็นัดอ.วิกรานต์เพื่อไปโรงเจฮะเฮงตั้ว ไปกราบเซียนแปะโค้ว ท่านคือองค์สุดท้ายที่จะต้องมาเก็บก้านธูปตามที่อ.วิกรานต์นิมิตเห็น ซึ่งเพื่อนคนเดิม (ที่ไปเจอเสียงระฆังและเห็นน้ำมนต์หลวงปู่สี) ก็ขอมาด้วย
.
เพื่อนยอมลางานช่วงบ่ายเพื่อขอมาด้วย ส่วนผมก็ลางานช่วงบ่าย แต่ต้องไปโรงงานปั๊มพระก่อน หลังจากนั้นก็มารับเพื่อนคนเดิมและอ.วิกรานต์ ไปโรงเจฮะเฮงตั้ว
.
พอถึงโรงเจก็เจอคนเฝ้าเป็นผู้หญิง 2 คนที่เฝ้าโรงเจ ในโรงเจตอนนั้นมีกลุ่มคนน่าจะ 3 คนนั่งสวดมนต์ถวายเซียนแปะโค้วอยู่
.
ผมก็นำธูปที่แม่ฝากมาถวายแก่โรงเจวางใส่ถาด #นำใบพระศรีมหาโพธิ์ใส่ถาด กระเป๋าเป้ใส่มวลสารและกระเป๋าสะพายของผมใส่ถาด และวางถาดเปล่าไว้เพื่อเดี๋ยวจะใส่ก้านธูป แล้วผมก็นำไปวางไว้หน้าเซียนแปะโค้ว แล้วก็เริ่มจุดธูปบอกกล่าวเซียนแปะโค้ว ว่ามาตามที่อ.วิกรานต์นิมิตและวันนี้จะมาขอนำก้านธูปกลับ
.
พอจุดธูปเสร็จ อ.วิกรานต์ก็นั่งภาวนา ผมกับเพื่อนก็เลยนำเก้าอี้มานั่งสมาธิบ้าง นั่งรอธูปไปเรื่อยๆ ตอนนั้นน่าจะประมาณบ่าย 4 โมงเศษๆ อ.วิกรานต์ก็ชวนไปหาไรทานกันก่อนเพราะยังไม่ได้ทานข้าวกัน ผมก็บอกว่าข้างนอกถนนใหญ่ไม่น่าจะมีไรขายมากนะ แต่ก็ลองออกไปดูแล้วกัน เลยแจ้งคนเฝ้าโรงเจว่าเดี๋ยวกลับมา ไปหาไรทานก่อน
.
ก่อนจะออกไปหาไรทาน ผมก็เดินมาตรงที่วางของหน้าเซียนแปะโค้ว มาหยิบกระเป๋าสะพายเพราะในนั้นมีกระเป๋าเงินอยู่ #ก่อนออกไปก็ถ่ายรูปเพื่อเอาไว้ลงเป็นข้อมูลลงเวปและเฟส
.
ก็เดินมาทางคลองด้านหลังข้ามสะพานมาก็เจอตลาดเก่าหัวตะเข้ หลังจากทานเสร็จ อ.วิกรานต์ก็ซื้อกาแฟมาฝากคนเฝ้าโรงเจทั้ง 2 คน เพราะโรงเจปิดตอน 5 โมงเย็น
.
พอมาถึงโรงเจ อ.ก็ให้เริ่มลาของเพื่อกลับ อ.ก็นั่งสวดภาวนา ส่วนผมก็เดินไปลาถาดที่วางธูปมา อ.วิกรานต์ก็บอกให้ไปลาเอาถาดเปล่ามาใส่ก้านธูป
.
ผมก็เดินไปลาถาดเปล่ามาให้อ.ใส่ก้านธูป หลังจากนั้นผมก็ลากระเป๋าเป้ พอลาเสร็จก็เดินมาลาถาดใส่ใบพระศรีมหาโพธิ์ ยกถาดขึ้นลาแล้วหันหลังจะเดินกลับมา #ตาก็เหลือบไปเห็นบนใบพระศรีมหาโพธิ์มีผงสีแดงๆอยู่บนใบจำนวนหนึ่ง
.
ตอนนั้นนึกในใจ ตอนแรกไม่มีนี่หว่า อ้าว!เอาแล้ว ผมก็เรียกเพื่อนเสียงเบาๆให้มาดู เพราะอ.วิกรานต์กำลังนั่งสวดภาวนาอยู่ ชี้ให้เพื่อนดูว่ามีผงสีแดงอ่ะ
.
เพื่อนเลยบอกให้ลองไปถามคนเฝ้าโรเจดูว่าได้มาใส่อะไร หรือมาทำอะไรแถวนี้ไหม ผมก็มองเหลือบขึ้นไปด้านบน กับบริเวณเซียนแปะเพ่ือดูว่ามีผงสีแดงแถวนั้นไหม
.
ผมก็เดินมาถามคนเฝ้าโรงเจทั้ง 2 คนว่าได้มาทำอะไรแถวนี้ไหม พวกเค้าก็บอกเปล่า และก็เลยถามว่าได้เอาอะไรมาใส่ในถาดพวกนี้หรือเปล่า พวกเค้าก็บอกเปล่า
.
จากนั้นผมกับเพื่อนก็เดินมาหาอ.วิกรานต์
.
#เพื่อนคนเดิม : ขณะอ.วิกรานต์ภาวนา อ.เห็นอะไรไหมครับ
.
#อ.วิกรานต์ : ก่อนออกไปทานข้าว ขณะที่กำลังภาวนาอยู่นั้น จิตก็เห็นว่าเป็นเซียนแปะโค้วยืนเอามือลูบๆอยู่ตรงแถวที่เราวางของให้ท่านเสก ก็คิดแค่ว่า เซียนแปะคงกำลังเสกให้ ....มีอะไรหรอ???.....
.
ผมก็เลยยกถาดที่ใส่ใบพระศรีมหาโพธิ์ให้อ.วิกรานต์ดู
.
#ติสาโร : มีผงนี้อยู่บนใบพระศรีมหาโพธิ์
.
#เพื่อนคนเดิม : อ.ได้เอาอะไรมาใส่บนใบไม้พวกนี้ไหม???
.
#อ.วิกรานต์ : ผมจะทำแบบนั้นไปทำไมล่ะ
.
#ติสาโร : ผมไปถามคนเฝ้าโรงเจ พวกเค้าก็บอกว่าไม่ได้เดินมาทำไรตรงแถวนี้เลย และก็ไม่มีใครมาในโรงเจ และก็คงไม่ใช่อ.เป็นคนทำหรอก เพราะว่าก่อนไปทานข้าว ผมเดินมาหยิบกระเป๋าสะพาย และกดถ่ายรูปไว้ก่อนออกไปกินข้าว
.
แล้วผมก็หยิบมือถือเปิดรูปภาพให้เพื่อนและอ.วิกรานต์ดู
.
#ติสาโร : ก่อนไปกินข้าว ของยังเป็นแบบนี้ และผมก็เป็นคนเข้ามาในโรงเจและเดินมาที่จุดที่วางของก่อนใคร เพื่อลาของ
.
#อ.วิกรานต์ : คุณยศตอบแบบนี้ ผมก็รอดตัวแล้ว ผงนี่คือชาดแดง เอาไว้เขียนฮู้ เด่นด้านป้องกันคุณไสย มนต์ดำ และฮู้ก็ไว้เขียนเสริมสิริมงคลเช่นกัน
.
#ติสาโร : ก่อนหน้าที่จะมาก็มีแวบคิดนะ จะเจอไรแปลกๆอีกไหมนะ แต่ก็ไม่ได้คิดไรแล้ว เพราะไม่คิดว่าจะมาเจอไรบ่อยๆขนาดนั้น แต่มาเจอแบบนี้ สุดจริงครับ
.
#อ.วิกรานต์ : มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเจอแบบนี้ ผมมาที่นี่ก็หลายครั้ง ยังไม่เคยเจอแบบนี้เลย ทั้งหลวงปู่สีก็ดี หลวงปู่อินทร์ก็ดี เซียนแปะโค้วก็ดี #ท่านคงทำให้เห็นเพื่อให้คุณมีกำลังใจ #และท่านก็โมทนาในบุญใหญ่ที่คุณกำลังสร้างอยู่
.
หลังจากนั้นก็เก็บก้านธูปและไปวางไว้หน้าเซียนแปะโค้ว บอกกล่าวให้ท่านอธิษฐานจิตก้านธูปให้ และก็นำผงชาดแดงใส่ถุงเพื่อไว้เป็นมวลสารสร้างพระต่อไป


ปล .คราวนี้โชคดีด้วยที่ว่าทางโรงเจฮะเฮงตั้วมีกล้องวงจรปิด ก็เลยหมดข้อคาใจกันว่ามีใครไปใส่อะไรในถาดรึเปล่า