เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

kindred · 5 มิถุนายน 2008

khajornwan said: ↑

อ้างอิง:
ปล่อยไปค่ะคุณ kindred ไม่ต้องไปสนใจ ค่อย ๆ ละจากประสาทสัมผัสทั้ง 5 เข้าสู่ประสาทสัมผัสภายในเหมือนที่พี่นักเขียนกล่าวไว้ เพื่อเข้าสู่ภาวะทางจินตภาพ ซึ่งจะไม่มีความรู้สึกใด ๆ ทางกายภาพ เช่น ความรู้สึกเจ็บปวด,ร้อน, หนาว ฯลฯ ค่ะ..
Click to expand...

ขอบคุณมากค่ะ...ได้เลยค่ะ จะปฎิบัติตามคับผม
ผู้รู้น้อยกว่า มิควรเพิกเฉยกับคำแนะนำ ของผู้รู้มากกว่า...Thanks อีกที

zipper · 5 มิถุนายน 2008

mead said: ↑

เห็นโจทย์ของคุณซิปฯ คล้ายตัวอย่างของพี่นักเขียนที่นำมาตั้งจิตขอฝันหน้านี้เลยครับ
http://palungjit.org/showpost.php?p=1252194&postcount=4534

ถ้าการทดลองนี้เราอาจกำหนดจิตก่อนนอนแบบที่พี่นักเขียนแนะนำไว้ได้เลยครับ...
เมื่อคืนตั้งโจทย์ไม่ชัดเจนเลยไม่เจอคุณซิปฯ เดี๋ยวคืนนี้เอาใหม่ เพื่อนๆก็ลองดูนะครับ

1.ขอรู้เห็นปัญหาที่แท้จริงและความเป็นไปของบริษัท อันเกิดจากภาวะจิต ของคุณซิปเปอร์ ในขณะนี้ ?
2.ขอรู้เห็นอนาคตบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ ที่จะถูกเหนี่ยวนำมาสู่ความเป็นจริงในชาติภพนี้
อันเกิดจากภาวะจิตหรือการจดจ่อของคุณซิปเปอร์ ณ ปัจจุบัน ?

***
การตั้งจิตขอรู้เห็นอนาคต-อันเกิดจากภาวะจิตของผู้ใด เปรียบเสมือนสวมจิตวิญญาณของเขา รู้เห็นแบบพิมพ์เขียวที่จะก่อเกิดประสบการณ์ของเขาต่อไป พี่นักเขียนขอให้พวกเราลองศึกษาการตั้งจิตและการรับข้อมูลเหล่านี้ดู

ธรรมชาติความเป็นจริงของภาวะจิต การก่อเกิดเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ ตลอดจนอนาคต เป็นสิ่งที่ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้เสมอๆว่า เป็นสิ่งที่หลากหลาย-เป็นอนันต์-คาดการณ์ไม่ได้ พี่นักเขียนจึงมักปฏิเสธที่จะดูอนาคตอันยาวไกลให้ใครๆในความฝัน เพราะตระหนักดีว่า ความเชื่อของเขาอาจทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ ทำให้เส้นทางแห่งความเป็นไปได้นั้นๆปราศจากความหมายหรือความเป็นจริงไปโดยปริยาย

เมื่อคุณ zip นำโจทย์มาให้ พวกเราจะได้มีกรอบที่จะนำไปใช้ได้บ้างว่า เราจะตั้งจิตด้วยการขอรู้เห็นอะไร เพื่อให้จิตวิญญาณของเราเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปสวมจิตวิญญาณของคุณ zip และรู้เห็นข้อมูลส่วนนั้นๆได้ ผ่านดวงตาของคุณ zip หรือผ่านความรู้สึกของคุณ zip

การทดลองของคุณ zip เป็นสิ่งที่ท้าทาย น่าทดลอง และน่าจะให้ความรู้กับพวกเราได้ไม่น้อยเลย(rose)
Click to expand...

ก็เห็นตัวอย่างอันนั้นเลยคิดว่าถ้าตั้งโจทย์คล้ายๆ อันนั้นน่าจะทำความเข้าใจได้ง่ายกว่า ว่าจะต้องตีความฝันยังไงครับ

วันนี้ฝันมีช่วงนึงที่เป็นการแบ่งกลุ่มอะไรซักอย่าง รู้สึกเหมือนมีคุณ Mead อยู่ในนั้นด้วย แต่ไม่รู้ว่าอยู่กลุ่มไหน

เอ่อ ถ้าผมรู้สึกไม่ผิดนะ เพราะความฝันเมื่อเช้าก็เลือนลางในสมอง ต้องไปอ่านที่จดไว้กระตุ้นความจำ

MOUNTAIN · 5 มิถุนายน 2008

nova_analai said: ↑

การสวมจิตวิญญาณที่พี่นักเขียนกล่าวถึง เป็นคุณสมบัติของประสาทสัมผัสภายในหลายๆคุณสมบัติรวมกัน จนแทบจะแยกไม่ออกว่า มันประกอบด้วยประสาทสัมผัสภายในใดบ้าง แต่สำหรับพี่นักเขียนแล้ว การร่วมรู้สึกเป็นคุณสมบัติที่โดดเด่นที่สุด เพราะไม่ว่าใครจะขอให้ฝันว่าอะไร ปรากฏการณ์ในความฝันที่เกิดขึ้นเสมอๆคือ เราเป็นเขา แล้วเราก็เผชิญกับสภาพแวดล้อมและประสบการณ์ของบุคลิกภาพนั้นโดยตรง มันทำให้เข้าใจเขาได้อย่างลึกซึ้ง และบางขณะก็จะก้าวกลับออกมาจากบุคลิกภาพนั้น กลายเป็นผู้สังเกตการณ์ปัญหาของเขาจากมุมมองอีกมุมมองหนึ่ง มันทำให้สามารถมองเห็นได้ดีขึ้นว่าปัญหาที่แท้จริงนั้นคืออะไร

เมื่อก่อนนี้พี่นักเขียนเคยรับรักษาโรคด้วยสมาธิ ซึ่งก็เป็นส่ิงที่เป็นไปโดยอัตโนมัติโดยไม่ได้ร่ำเรียนอะไรมาเป็นพิเศษนอกจากการฝึกสมาธิ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเสมอๆคือ ไม่ว่าผู้ป่วยจะป่วยเป็นอะไรตรงไหน เราก็รู้สึกได้อย่างนั้น เช่น หากเขาปวดหลัง เรานั่งสมาธิแล้วกำหนดจิตว่าจะรักษาเขา โดยที่เขาไม่ต้องบอกเราว่าอาการของเขาคืออะไรอยู่ตรงไหน พอจิตรวมลงเป็นสมาธิ เราก็จะรับเอาการนั้นๆมาเป็นของเรา และรับมือกับมันในทิศทางของตนเองจนกว่าอาการจะทุเลาจึงถอน ถ้าเราสามารถรับมือกับมันได้จนอาการที่ดูเสมือนว่าเป็นของเรา-ทุเลาลง ผู้ป่วยก็จะรู้สึกว่าอาการของเขาทุเลาลงไปด้วย

พี่นักเขียนไม่ได้มองเห็นอาการเหล่าเป็นสิ่งที่คนจำนวนมากเรียกกันว่า-โรค แต่มองเห็นว่าเป็นภาวะจิตที่ก่อให้เกิดอาการทางกาย รายหนึ่งมีอาการปวดหลังจนเดินแทบไม่ได้ พี่นักเขียนนั่งสมาธิกับเขาแล้วแลเห็นเป็นแท่งทรงกระบอกยาวประมาณ 3 นิ้ว ฝังอยู่ในแผ่นหลังของเขาทั้งหมด 5 อันด้วยกัน พี่นักเขียนเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะอยู่ในนั้น ก็ใช้จินตนาการดึงเอาแท่งทรงกระบอกเหล่านั้นออกทิ้งทีละอันจนหมดเกลี้ยง ใช้เวลาประมาณเกือบชั่วโมง

ผู้ป่วยรู้สึกสบายขึ้นอย่างเห็นได้ชัดและบอกว่ารู้สึกโล่งอย่างประหลาด ถามว่าพี่นักเขียนทำอะไรให้เขา พี่นักเขียนก็บอกไปตามตรงว่า แลเห็นแท่งทรงกระบอก 5 อันและรู้สึกว่ามันไม่ควรจะอยู่ในนั้นจึงเอามันออก ผู้ป่วยประหลาดใจมาก เขาเล่าว่า คืนก่อนหน้าที่เขาจะตื่นขึ้นมาเจ็บหลัง เขาฝันว่าตนเองเป็นทหาร และถูกฆ่าศึกยิงจากด้านหลังหลายนัด ไม่ทราบว่ากี่นัด แต่เขาจำความรู้สึกสุดท้ายได้ว่า ตนเองล้มลงและเสียชีวิต ทำให้ตกใจตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหลังอย่างรุนแรง

เขาบอกว่า เขามักจะปวดหลังโดยไม่มีสาเหตุบ่อยๆ จนกระทั่งมาฝันเห็นตนเองตายด้วยการถูกยิงจากด้านหลัง และทำให้ตระหนักว่า ความรู้สึกที่ฝังอยู่ในส่วนลึกของตนเอง ทำให้อาการเจ็บนั้นกำเริบบ่อยๆ หลังจากนั้นเขาไม่ได้ปวดหลังอีกเลย และบอกกับพี่นักเขียนว่า น่าจะเก็บกระสุนไว้ให้เขาดูเป็นที่ระลึกหน่อย

พี่นักเขียนเข้าใจว่า ศาสตร์ทั้งหลายที่เกี่ยวพันกับจิตวิญญาณ ไม่ว่าเราจะเรียกมันว่าพลังอะไร เช่น รักษาโรคด้วยพลังฝ่ามือ Reiki, La-Ho-shi, ฯลฯ ในที่สุดแล้วก็ใช้ปัจจัยเดียวกัน อันได้แก่ประสาทสัมผัสภายใน ซึ่งเต็มไปด้วยพลังของความรัก เพราะมันเป็นคุณสมบัติที่ทำให้เราเข้าถึงภาวะที่แท้จริงของจิตวิญญาณ ซึ่งเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน หมอจะรักษาคนไข้ได้ถูกจุด ก็ต้องเห็นอกเห็นใจและเข้าใจคนไข้ได้อย่างถ่องแท้ ครูจะสอนนักเรียนได้อย่างได้ผล ก็ต้องเข้าใจลุูกศิษย์หรือรู้ใจลูกศิษย์ได้อย่างถ่องแท้ว่าเขาจะเรียนรู้ได้ด้วยวิธีการใด พ่อแม่จะสนองตอบความต้องการของลูกได้ก็ต่อเมื่อรักและเข้าใจลูก เพื่อนฝูงจะคบกันยืดก็ต้องรู้ใจและเข้าใจกัน คนไข้จะหายป่วยได้ก็ต้องรักหมอ (แต่บางคนรักหมอมากไปก็ต้องอยู่กับหมอนานหน่อย หรือตลอดชีวิต) นักเรียนจะเรียนได้ดีก็ต้องรักครู ลูกจะพอใจในสิ่งต่างๆที่พ่อแม่ให้และตระหนักในความรักของท่านได้ก็ต้องเกิดจากความรักที่ลูกมีให้พ่อแม่ ทั้งหมดนี้ก็คือ การร่วมรู้สึก หรือการใช้ประสาทสัมผัสภายในที่จะเข้าถึงอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่นได้อย่างแท้จริง(rose)

ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ
บทที่ 4 หน้า 38
ประสาทสัมผัสภายใน
Click to expand...

ขอบคุณพี่นักเขียนครับ
ได้เห็นมุมมองบางอย่าง ที่กลมกลืนกัน
คงต้องรีบนำหนังสือ..ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ..มาอ่านก่อนแล้วครับ

nova_analai · 6 มิถุนายน 2008

เซลล์ said: ↑

พี่นักเขียน อธิบายได้อย่างลึกซึ้งเลยครับ แสดงให้ถึงความเข้าใจได้อย่างดีเยี่ยมเลยครับ (||)
จากประสบการณ์ที่เคยฝึกพลังของผมคือ เมื่อเราอยู่ในภาวะที่สมดุล เมื่อสัมผัสเข้ากับสนามพลังของคนอื่น หรือวัตถุสิ่งอื่นๆ ประสาทสัมผัสภายในจะทำงาน สะท้อนออกมาทางนิ้วมือแต่ละนิ้ว หรือตามร่างกายจุดต่างๆ ซึ่งนิ้วมือแต่ละนิ้ว จะมีความสัมพันธ์กับอวัยวะภายในร่างกาย ตามแนวประสาทสัมผัสด้านซ้าย และขวาของร่างกาย ซึ่งในแต่ละนิ้วที่สัมพันธ์กับอวัยวะภายในร่างกายนั้น นอกจากจะสัมพันธ์กับอาการไม่สมดุลของร่างกายแล้ว ยังสัมพันธ์กับภาวะทางอารมณ์ของจิตใจอีกด้วยครับ
เช่น หากเราสัมผัสกับสนามพลังงานของผู้อื่น แล้วเกิดอาการร้อนที่ตับ หรือนิ้วกลางด้านขวา ซึ่งพลังงานจะวิ่งไปกระจุกที่สมองด้านซ้ายด้วยครับ จะหมายถึง ถ้าภาวะทางร่างกายหมายถึงมีอาการผิดปกติทางตับ หากในด้านจิตใจผู้นั้นใช้ความคิดทางตรรกกะมากไป จนเกิดความเครียด ซึ่งอาการผิดปกติทางใจ จะสัมพันธ์กับความรู้สึกทางกายครับ เป็นต้นครับ
ซึ่งในการรักษา หากเรารู้สึกว่าอาการที่เกิดขึ้นภายในเราดีขึ้นแล้ว นั่นแสดงว่าสนามพลังงานของผู้ที่รับการรักษาก็จะดีขึ้นเช่นเดียวกันครับ
แต่พี่นักเขียนมีจินตภาพที่ล้ำลึกมากครับ อันเกิดจากอำนาจของสมาธิ ที่จะรับทราบได้ถึงข้อมูลที่อยู่ลึกลงไปในพลังงานนั้นครับ

มีข้อสงสัยนิดนึงที่ต้องการถามพี่นักเขียนครับ จากการสังเกตภาวะก่อนที่เราจะหลับครับ หากเราหลับไปในภาวะที่ต่อจากอารมณ์ฌาญ จะไม่เกิดการฝัน แต่หากเราหลับไปในภาวะที่เรามีคำถามไว้ในใจ เวลานอนนั้นก็จะเกิดข้อมูล และคำตอบในรูปแบบสัญลักษณ์ต่างๆใช่หรือไม่ครับ
Click to expand...

ขอต้อนรับคุณเซลล์ สู่ห้องวิทย์ค่ะ

พี่นักเขียนเชื่อว่า ไม่ว่าเราจะหลับและฝันในภาวะที่เป็นฌานหรือไม่ก็ตาม เราก็ฝันเสมอ หากแต่ว่า เมื่อเป็นฌานแล้ว เราจะอยู่ในภาวะที่มีสติสัมปชัญญะอันคมชัด และสามารถเลือกได้ว่า เราจะก้าวล่วงไปสู่ความฝันนั้นๆ หรือปล่อยวางโดยตั้งอยู่ในความสงบ โดยไม่ก้าวเข้าไปเป็นผู้กระทำ หรือผู้สังเกดการณ์ในความฝัน และตั้งอยู่ในภาวะที่เป็นเสมือน protected zone คือไม่รับผลกระทบจากความฝัน

แต่ไม่ว่าเราจะหลับด้วยการเป็นฌานหรือไม่ก็ตาม ในที่สุดแล้ว ภาวะของการเป็นฌานนั้นๆจะเปลี่ยนแปลงไปในที่สุด คืออาจเป็น ฌานระดับหนึ่งๆอยู่ได้เพียงชั่วระยะหนึ่ง จากนั้นเปลี่ยนไปสู่ฌานระดับอื่นๆ และก้าวล่วงไปสู่ภาวะอันเป็นญาน คือรู้เห็นสิ่งต่างๆเป็นสัญญลักษณ์ ด้วยประสาทสัมผัสภายใน

ไม่มีภาวะจิตใดๆคงที่ถาวรอยู่ได้นาน เพราะธรรมชาติของจิตมีการเคลื่อนไหวตลอดวันเวลา ด้วยความเร็วกว่าแสง แม้เราจะกล่าวว่าเป็น ฌานแล้วไม่ฝัน มันก็เป็นเพียงช่วงสั้นๆ ไม่ใช่ตลอดคืน แต่คนส่วนมากที่ฝึกที่จะหลับด้วยภาวะอันเป็นฌาน ก็มันจะตื่นด้วยภาวะอันเป็นฌาน เช่นกัน ทำให้ดูเสมือนว่า ตลอดคืนนั้นเราไม่ได้ฝัน แม้ว่าช่วงกลางของการหลับจะได้ถอนออกไปจากภาวะอันเป็นฌานและฝันมากมายก็ตาม แต่ภาวะอันเป็นฌานมักทำให้บุคคลไม่ปรารถนาที่จะรับรู้

หากเราตั้งจิตด้วยคำถาม และจดจ่อกับคำถามและการได้รับคำตอบอย่างมุ่งมั่น มันจะเปรียบเสมือนการปรับคลื่นวิทยุ เพื่อรับข่าวสารจากสถานีจำเพาะที่ออกข่าวหรือรายการจำเพาะที่เราต้องการจะรับฟัง

หากปราศจากการตั้งคำถาม ปราศจากการตั้งจิต จิตวิญญาณก็จะเปลี่ยนวิถีการจดจ่อด้วยสติสัมปชัญญะไปสู่สถานีต่างๆ สถานนีนี้บ้าง โน้นบ้าง อาจรับเสียงจากสถานีหนึ่ง รับภาพจากอีกสถานีหนึ่ง ขาดความคมชัด คือรับข้อมูลสะเปะสะปะ เพราะไม่ได้ปรับคลื่นเพื่อรับจากสถานีจำเพาะ

ภาวะของการเป็นฌานอาจเปรียบได้กับการตั้งใจปรับคลื่นวิทยุไปยัง จุดระหว่างสถานี เพื่อไม่ต้องการรับข่าวสารจากสถานีใดๆ โดยเจตนา หลายๆคนมักเรียกภาวะดังกล่าวว่า เป็นภาวะของความว่างเปล่า

พี่นักเขียนเคยข้องใจกับคำอธิบายที่กล่าวถึงภาวะของความว่างเปล่า เพราะจากประสบการณ์ของตนเอง ภาวะดังกล่าวไม่ไดเป็นความว่างเปล่าที่เรียกได้ว่า ไม่มีอะไร หรือปราศจากสรรพสิ่งทั้งปวง พี่นักเขียนได้ยินนักปฏิบัติสมาธิกล่าวถึงการเป็นฌาน การไม่ฝัน และการตั้งภาวะจิตอยู่ในความว่างเปล่ามาเสมอๆ แต่ก็ไม่เข้าใจในคำอธิบายเหล่านั้นเลย เพราะในทางตรงกันข้าม เมื่อใดที่พี่นักเขียนเผชิญกับภาวะที่ดูเสมือนจะเรียกได้ว่า ความว่างเปล่า ในนัยของภาวะทางกายภาพ คือความกว้างใหญ่ไพศาล เวิ้งว้าง ปราศจากขีดจำกัด มันกลับกลายเป็นภาวะที่เต็มไปด้วยสรรพสิ่งทั้งปวง

พี่นักเขียนเก็บความเข้าใจจากประสบการณ์นี้ไว้เงียบๆมาเป็นเวลายาวนานหลายปี จนกระทั่งถามตนเองว่า เมื่อมันปราศจากขีดจำกัดและเต้มไปด้วยสรรพสิ่งทั้งปวงแล้วนั้น เราจะรับเอาอะไรมาจากภาวะนี้ได้บ้าง ? ทั้งหมดนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการสัมผัสและรับสารที่พี่นักเขียนนำมาเขียนหนังสือ กล่าวได้ว่า เป็นจุดนัดพบเพิื่อรับสารของพี่นักเขียน คือ เป็นภาวะจิตที่เหมือนเป็นความว่างเปล่า แต่ในขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เราสามารถจะรับถ่ายทอดมาได้ ไม่ว่าจะเป็นความรู้ ความสามารถ หรือแรงบันดาลใจใดๆ

คุณ VeggieGuy ได้เคยนำ link ของอนุตรซิงไห่ มาให้พวกเราอ่านกัน
พี่นักเขียนเคยอ่านพบสาระประเด็นนี้ โดยท่าน ซิงไห่ ตอบคำถามว่า
ภาวะของความว่างเปล่าที่ว่านั้น ไม่ใช่ความว่างเปล่าที่ไม่มีอะไรเลยอย่างที่คนจำนวนมากเข้าใจกัน และท่านเองก็ไม่เคยพบกับความว่างเปล่าเลย ในทางตรงกันข้ามท่านพบกับความเป็นไปได้อันปราศจากขีดจำกัด จำ Quote ไม่ได้เหมือนนะคะ แต่จำสาระและประเด็นหลักได้เช่นนี้

คงต้องขอรบกวนคุณ VeggieGuy ช่วยค้นหา link ดังกล่าวนี้มาให้พวกเราได้อ่านกันอีกครั้งค่ะ(rose)

เซลล์ · 6 มิถุนายน 2008

ขอบคุณคุณพี่นักเขียนมากเลยครับ
พลังงานแห่งความรักเต็มเปี่ยมเลยครับ
ผมขอมอบความรักกลับคืนไปให้พี่นักเขียน และเพื่อนๆทุกคนในห้องนี้นะครับ เพราะเราต่างเป็นหนึ่งเดียวกันครับ

nova_analai · 6 มิถุนายน 2008

mead said: ↑

ขออนุญาติตอบนะครับ
เพื่อความเข้าใจอาจต้องโยงไปถึงต้นเหตุเลยนะครับว่า บนสนามพลังงานสากลอันเวิ้งว้างว่างเปล่ามีแต่พลังงานอันละเอียดอ่อน ได้ก่อกำเนิดจิตวิญญาณรวมที่อุบัติขึ้นเองตามเหตุแห่งธรรมชาติ จากศูนย์กลางเดียวกันนั้นก็เกิดการแบ่งคลื่นความถี่อันหลากหลายออกมา จากหนึ่งก็เป็นสองที่เชื่อมโยงกันด้วยความรักความเป็นหนึ่งเดียวกัน จากนั้นก็เกิดการแบ่งขยายออกมาเพื่อการสร้างสรรค์ และขยายออกไปเรื่อยๆหลากหลายทิศทาง (รวมถึงด้านที่เรานึกไม่ถึง) ในที่สุดก็มาเป็นส่วนขยายของจิตวิญญาณของสิ่งมีชีวิตที่มีรูปกาย เช่นมนุษย์และสรรพสัตว์บนโลกที่ก่อกำเนิดขึ้นเพื่อการเรียนรู้หรือเรียกว่า"มหาวิทยาลัยของจิตวิญญาณ"ก็ได้ครับ

ส่วนเรื่อง "จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ในปัจจุบันชาติ" ซึ่งหมายถึง จิตวิญญาณรวมส่วนหนึ่งมาถือกำเนิดเป็นบุคคลตัวตนหลานคนหลายบุคลิกภาพเพื่อการบรรลุเป้าหมายร่วมกัน เช่น คนในครอบครัว ครู เพื่อน คนแปลกหน้าที่อาจดำเนินชิวิตแตกต่างกันโดยสินเชิงที่อยู่มีทั่วไปทุกมุมโลก เช่น เป็นเป็นศิลปิน นักวิทยาศาสตร์ นักแต่งเพลง ฯลฯ แต่ร่วมอุดมการณ์เดียวกับเรา เช่นเพื่อนๆที่มาเจอกันตรงนี้ก็มีเป้าหมายที่จะเรียนรู้ สร้างสรรค์ทางความคิด ก่อเป็นชมรม สมาคม หรือกลุ่มที่ประสานแนวทางร่วมกัน เหมือนร่างกายของเราที่มีอวัยวะส่วนต่างๆที่ต้องอาศัยพึงพากันนั่นเอง หวังว่าจะเข้าใจและไม่สับสนนะครับ
ยังมีที่เกี่ยวเนื่องกันในหนังสือ ขยายความ ธรรมชาติของชาติภพ อีก 2 เรื่อง ไปอ่านทวนกันครับ น่ารู้ทั้งนั้นเลย
-จิตวิญญาณ (เสมือน) ร่วมร่างแต่ต่างมิติ ในอดีต-ปัจจุบัน- อนาคตชาติ
-จิตวิญญาณ ต่างร่างแต่ร่วมมิติ ในอดีต-อนาคตชาติ
Click to expand...

หัวหน้าของเราตอบคำถามได้ชัดเจนมากๆเลยค่ะ
พี่นักเขียน take vacation เมื่อไร หายห่วงเลยนะคะ
พวกเราจะได้รับคำตอบที่ดีจากหัวหน้า และสมาชีิกท่านอื่นๆอย่างแน่นอนที่สุด

พี่นักเขียนวางแผนว่าจะหนีร้อนไป Cancun, Mexico อีกแล้วปีนี้
เพิ่งรู้สึกว่าไปมาหยกๆนะ ปีที่แล้วหัวหน้ายังแอบไปสำรวจชายหาดล่วงหน้า แล้วเอาภาพต้นมะพร้าวมาฝากด้วย ปีนี้พี่นักเขียนฝากหัวหน้าไปดูลาดเลาล่วงหน้าอีกครั้งนะคะ จะได้เลือกไปตอนท้องฟ้าสดใสไร้ Hurricane หากได้ไปอีกครั้ง สัญญาว่าคราวนี้
จะเอา Pyramid จาก Chichen Itza มาฝากให้ได้(rose)

เซลล์ · 6 มิถุนายน 2008

ขอบคุณที่ให้ความกระจ่างครับพี่นักเขียน
ผมเป็นนักเรียนคนหนึ่งในมหาวิทยาลัยแห่งจิตวิญญาณ
ขอเข้าไปศึกษาหนังสือแห่งจิตวิญญาณของพี่นักเขียนหน่อยนะครับ ตั้งแต่ระดับอนุบาลเลยครับ
ว๊าว ทะเลสวยมากเลยครับ

nova_analai · 6 มิถุนายน 2008

kindred said: ↑

ขอบพระคุณค่ะคุณ mead (เก่งจังค่ะ เข้าใจที่ถามด้วย เพราะตั้งคำถามเองยัง งงๆ...)
งั้น...พวกเราก็คือ พลังงานเดียวกันใช่มั๊ยค่ะ เพียงแต่กระจายจากศูนยกลาง เพื่อไปแสวงหา และผจญภัย ตามเจตนา และความรู้สึกนึกคิดต่างๆ...พอจะเข้าใจรางๆ แล้วค่ะ ขอบพระคุณอีกครั้ง
จาก ความเห็นของคุณ zipper จนถึงพี่นักเขียน เรื่อง การทดลอง ยกมือสนับสนุนค่ะ เพราะทดลองกับตัวเองแล้ว เรื่องรักษาสุขภาพ ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยมา 3 ปีแล้วค่ะ แข็งแรงมาก (พยายามรักษาศิล5 ค่ะ) คือเชื่อและศรัทธา ไปในแนวนั้น จนพอมาอ่าน จิตวิญญาณประสานกาย เลยถึงบางอ้อ ตอนแรกเพียงศรัทธา แต่ตอนนี้เชื่อเต็ม100 เลย ค่ะ ว่าเราสามารถ ดึงดูด สิ่งที่เราปรารถนามาสู่โลกแห่งความเป็นจริงได้ ไม่ได้ทำอะไรมากเลยค่ะ แค่ศรัทธาและเชื่อมั่น
และได้แรงจูงใจจาก คุณเฉลย ตอนนี้ กำลังเลียนแบบ คุณเฉลย เรื่องการรักษา สายตา เพราะปรกติต้องใส่แว่นอ่านหนังสือ พอเห็น คุณเฉลย ทำได้ กำลังใจมาเพียบเลยค่ะ เริ่มทำมา4-5 วันแล้ว ครบ 21 วันเมื่อไหร่จะมารายงานผลค่ะ
ยังมีเรื่อง การเปลี่ยนแปลงรูปร่างหน้าตาตัวเองด้วยนะค่ะ (อันนี้ ได้e-mail ไปข้อคำยืนยัน จากพี่นักเขียนแล้ว) สนุกมากเลยค่ะ การทดลองแบบนี้...จะรอ โจทย์นะค่ะ
ปล.อ้างอิง ข้อความไม่เป็นค่ะ เลยต้องใช้วิธีกล่าวถึง
ด้วยความปรารถนาดีแด่ทุกท่านค่ะ
Click to expand...

คุณน้อง Kindred ได้กล่าวว่า ตอนแรกเพียงศรัทธา แต่ตอนนี้เชื่อเต็ม100

พี่นักเขียนอยากจะให้พวกเราตระหนักว่า คุณน้อง Kindred สามารถกล่าวเช่นนี้ได้เต็มปากเพราะเหตุว่า ได้พิสูจน์แล้วด้วยตนเอง

เหตุที่พี่นักเขียนยกประเด็นนี้ขึ้นมาเนื่องจากว่า มีผู้อ่านจำนวนไม่น้อยที่กล่าวว่า ศรัทธาในข้อมูลความรู้ที่ปรากฏในหนังสือ และถามพี่นักเขียนว่า ทุกส่ิงทุกอย่างจะเป็นไปได้ดังที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้หรือไม่นั้น เช่นที่ท่านกล่าวว่า เราสามารถรักษาโรคให้ตนเองได้ หรือเราทุกคนสามารถใช้พลังอำนาจตามธรรมชาติของจิตวิญญาณ และคุณสมบัติของประสาทสัมผัสภายในได้เสมอเหมือนกันทุกคน หรือ เราสามารถจะมีได้-เป็นได้-ทำได้ดังปรารถนาด้วยกันทุกคน เพียงแค่ว่าเรามีศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยมใช่ไหม?

พี่นักเขียนขอย้ำว่า ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้เสมอๆในหนังสือหลายเล่มว่า เราทุกคนควรจะนำข้อมูลความรู้เหล่าที่ปรากฏในหนังสือชุดนี้ไปใช้และลงมือปฏิบัติ และพิสูจน์ด้วยตนเอง หากเราศรัทธาโดยปราศจากการลงมือปฏิบัติและพิสูจน์ด้วยตนเอง ศรัทธาดังกล่าวก็ปราศจากผล และกลายเป็นความเชื่ออย่างตาบอด ซึ่งทำให้เราไม่สามารถบรรลุเป้าหมายสูงสุดของจิตวิญญาณได้ อันได้แก่ การเปลี่ยนความเชื่อเป็นความรู้

พี่นักเขียนขอคัดลอกบทความจากหนังสือ จิตวิญญาณประสานกาย มาให้พวกเรากลับมาพิจารณาประเด็นนี้กันอีกครั้งค่ะ

จิตวิญญาณประสานกาย
บทที่ 17 การเป็นอิสระจากโลกทางกายภาพ
หน้า 296

เป็นความจริงที่น่าเสียดายว่า ผู้ป่วยหรือผู้ที่มีสุขภาพไม่ดีและผู้ที่เผชิญกับปัญหาดาบสองคมจำนวนมากเหล่านี้ มักจะเป็นผู้ที่เคร่งศาสนา แม้ว่ากรณีดังกล่าวจะไม่แน่นอนเสียทั้งหมด แต่ก็กล่าวได้ว่า คนจำนวนมากที่ถูกคุกคามด้วยโรคภัยไข้เจ็บและปัญหาหนักหน่วง มักเป็นผู้ที่มีความเชื่อเกี่ยวกับศาสนาอย่างเหนียวแน่น

ฉันได้กล่าวมาแล้วใน

soul2006 · 6 มิถุนายน 2008

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ นักเรียนห้องวิทย์ ทุกคน วันนี้จะขอเอาประสบการณ์มาแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆ ตามที่ได้รับปากพี่นักเขียนไว้ สืบเนื่องมาจากกระทู้ของพีนักเขียนที่เปิดช่องให้ ทุกคนที่สนใจจะให้พีนักเขียนฝัน เพื่อค้นหาบุคลิกภาพของตัวเองส่งเมล์ไปหา โซลก็เป็นคนหนึ่งที่ส่งเมล์ไปให้พี่นักเขียนฝัน ...เพื่อให้เพื่อนได้เรียนรู้ฝันอีกรูปแบบของพี่นักเขียน เลยขออนุญาตพี่นักเขียนเอาเมล์ ที่เขียนตอบกัน ระหว่างพี่นักเขียนกับตัวเอง มาให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันค่ะ ...

คุณน้อง Darunee ที่รัก
แม้ว่าพี่นักเขียนจะรับทราบจาก e-mail ว่าคุณน้องขอให้อ่านบุคลิกภาพผ่านความฝัน และก็ได้ตั้งจิตที่จะอ่านเพียง บุคลิกภาพตามที่ขอมา แต่เมื่อก้าวล่วงไปสู่ความฝัน กลับสัมผัสว่าสิ่งที่คุณน้องต้องการจะทราบ ไม่ใช่เพียงบุคลิกภาพของตนเอง เพราะคุณน้องตระหนักดีถึงบุคลิกภาพที่แท้จริงของตนเองเป็นอย่างดี แต่คุณน้องต้องการคำตอบว่า คุณน้องมาถือกำเนิดในชาติภพนี้ด้วยการเลือกความท้าทายใด และมีเป้าหมายชีวิตที่แท้จริงอย่างไร และปรารถนาที่จะได้รับการ confirm

หากเรื่องทั้งหมดที่พี่นักเขียนจะเล่าต่อไปนี้ ฟังดูเหลวไหลไร้สาระและไม่สัมพันธ์กับชีวิตของคุณน้องเลย ก็ต้องขอให้บอกกลับมาตามตรง และพี่นักเขียนจะไม่โกรธเลย นอกจากต้องขอโทษคุณน้องสักพันหน แต่พี่นักเขียนก็ตระหนักดีว่า ได้ทำหน้าที่รับสารยามฝัน มาส่งให้คนจำนวนมากยามตืื่น ตลอดเวลากว่าสิบปีที่ผ่านมา พี่นักเขียนไม่เคยฝันไร้สาระและไม่สัมพันธ์กับผู้ที่ขอให้ฝันเลยแม้แต่รายเดียว แต่เรื่องราวของคุณน้องกลับทำให้พี่นักเขียนเกิดความเกรงใจเป็นอันมากว่า ทั้งหมดนี้จะเป็นสิ่งที่คุณน้องอาจรับไม่ได้ เพราะคุณน้องไม่ได้ขอมาตรงๆใน e-mail ดังนั้นก่อนอื่นขอให้ทำความเข้าใจกับพี่นักเขียนก่อนว่า หากว่าความฝันทั้งหมดนี้ ยังไม่ได้เกิดขึ้นกับชีวิตของคุณน้อง ก็ขอให้บอกมาตรงๆค่ะ แต่ในขณะเดียวกันพี่นักเขียนก็ขอให้สำรวจความคิดของคุณน้องด้วยว่า ได้คิด จดจ่อ หรือสัมพันธ์กับเรื่องราวเหล่านี้อยู่หรือเปล่า หากว่าเป็นเพียงแค่ความคิด ยังไม่ใช่ประสบการณ์ชีวิตจริง คุณน้องย่อมคิดใหม่ได้ สร้างสรรค์ชีวิตใหม่ได้ทุกวินาที-จากปัจจุบัน

สิ่งหนึ่งที่พี่นักเขียนต้องเรียนให้ทราบคือ หากคุณน้องไม่ได้ขอมา หรือเปิดทางให้พี่นักเขียนก้าวล่วงไปสู่ความฝันเพื่อรู้เห็นเกี่ยวกับคุณน้อง พี่นักเขียนจะไม่รู้ไม่เห็น เพราะนอกจากพี่นักเขียนจะไม่มีความปรารถนาจะล่วงรู้ในสิ่งที่บุคคลอื่นไม่ต้องการให้รู้ แต่พี่นักเขียนก็มีหน้าที่สำคัญคือการส่งสารที่จำเป็นต่อพัฒนาการทางจิตวิญญาณของคนจำนวนมาที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของพี่นักเขียน เพราะเมื่อพี่นักเขียนรู้แล้ว เห็นแล้ว ก็มีหน้าที่ให้ข้อมูลอื่นๆที่รับมาจากความฝัน เพื่อสนับสนุนการพัฒนากจิตวิญญาณของแต่ละบุคคล

พี่นักเขียนได้แนบบันทึกความฝันที่จดเป็นเริื่องราวไว้ เรียนตามตรงค่ะว่า ไม่เคยจดความฝันของใครยาวเท่าของคุณน้องมาก่อนเลย และฝันอื่นๆจะทราบดีว่า ต้องถอดรหัสและหลายๆสิ่งเป็นเพียงสัญญลักษณ์ แต่ความฝันชุดนี้ของคุณน้อง แทบจะไม่มีอะไรต้องถอดรหัส เพราะเหมือนดูภาพยนต์ชีวิตหนึ่งเรื่อง โดยเข้าไปมีส่วนรู้เห็นหน้าฉาก หลังฉาก และในรับบท-ร่วมรู้สึกด้วยตนเอง

คุณน้องเป็นบุคคลที่มีบุคลิกภาพที่มีความเชื่อมั่นเสมอว่า ตนเป็นที่พี่งแห่งตน หากเป็นผู้ที่แต่งงานแล้ว คุณน้องมักจะมีความคิดผุดขึ้นมาเสมอๆว่า หากชีวิตนี้จะกลายเป็นหม้ายและต้องดำเนินชีวิตต่อไปตามลำพัง เลี้ยงบุตรตามลำพังด้วยตนเอง จะทำได้ และตระหนักดีด้วยว่าจะทำได้อย่างไร คุณน้องไม่ได้ตกอกตกใจ หรือกลัวการเป็นหม้าย ในทางตรงกันข้าม กลับมีความคิดที่เรียกได้ว่า เตรียมพร้อมอยู่เสมอที่จะรับสถานการณ์โดยไม่สะทกสะท้าน รู้ตัวว่าจะทำมาหากิน เลี้ยงบุตร เลี้ยงตนเองต่อไปได้ด้วยวิธีการใด จะทำอย่างไรกับบ้านช่อง ก็เตรียมพร้อมหมดได้ด้วยตนเอง

คุณน้องน่าจะเป็นผู้ที่เรียน piano และเล่น piano มาตั้งแต่เด็กๆ และเล่นได้ดีมากๆตั้งแต่ยังเล็ก เคยเล่นเพลง Einsame Blimen (Solitary Flowers) ของ Schumann ไหมคะ ? และมีความหมายอะไรเป็นพิเศษกับคุณนัองหรือเปล่า ? เกี่ยวพันอะไรกับประเทศ Germany ? หากทุกวันนี้ไม่ได้เล่น หรือเลิกเล่น piano ไปแล้ว ขอให้กลับไป relearn และเล่นอีก เพราะจะเล่นได้ดีมาก และเป็นศิลปะที่ชะโลมใจให้คุณน้องมีความสุขกับการอยู่ได้ด้วยตนเองอย่างแท้จริง

คุณน้องมีคุณแม่ที่สนิทสนมกันมากราวกับว่าเป็นเพื่อนรักกัน แต่ในขณะเดียวกัน บุคลิกภาพของคุณน้องซึ่งเป็นผู้ที่มีความเข้มแข็งกว่า แกร่งกว่า ทำให้คุณน้องกลายเป็นผู้ที่เรียกได้ว่า ดุคุณแม่หรือควบคุณแม่ หรือแม้แต่สอนคุณแม่ แต่คุณแม่ก็เต็มใจให้เป็นเช่นนั้น และเชื่อฟังคุณน้องมากๆด้วย เพราะคุณน้องเป็นคนพูดน้อย แต่พูดเมื่อไรจะตรงจุดและถูกเสมอๆ จนคุณแม่ยอมรับ แม้ว่าคุณน้องจะดูเสมือนขาดความอ่อนหวานกับคุณแม่ไปมาก แต่คุณแม่ก็ตระหนักในความรักและหวังดีของคุณน้องเสมอ หากอ่อนหวานกับท่านบ้าง ท่านจะดีใจมากๆค่ะ เพราะท่านรักและชื่นชมคุณน้องอยู่เสมอ

หากคุณน้องแแต่งงานแล้ว คุณน้องมักเป็นฝ่ายฟังสามีมากกว่าจะพูด ไม่ว่าเขาจะถูก จะผิด คุณน้องจะเก็บเป็นความในใจเพื่อประทังสัมพันธภาพต่อไป และเป็นบุคคลที่หาความสุขสงบให้ตนเองได้ตามลำพังเสมอๆ และหากหันไปเล่น piano คุณน้องจะพบกับความสงบสุขภายในได้มากกว่าที่เป็นอยู่

หากชีวิต ณ วันนี้หรือต่อไปข้างหน้า ต้องเป็นหม้าย คุณน้องจะปราศจากแม้แต่น้ำตา และตระหนักว่าความเป็นจริงทั้งหมดมาสู่ชีวิตของตนเอง ด้วยการจดจ่อและคิดคำนึงของตนเองโดยแท้ ยอมรับมัน และตระหนักด้วยว่า มันคือความท้าทายของชีวิตที่ตนเองเลือกมาถือกำเนิดเพื่อพึ่งตนเอง และเพื่อพิสูจน์ว่า - ฉันทำได้

การตายจากไปของสามี (หรือว่าที่สามี) แทบจะเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่า เกิดขึ้นเพื่อสนับสนุนความท้าทายของชีวิตตามเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่คุณน้องเลือก สามี(หรือว่าที่สามี)ของคุณน้องจะเสียชีวิต ไม่ใช่เพราะด้วยโรคภัยไข้เจ็บอย่างที่คนใกล้ตัวเข้าใจกัน หากเขาจะป่วย ก็ไม่ใช่โรคร้ายที่คร่าชีวิต และอาจเป็นโรคที่มีืชื่อต้นด้วยอักษรตัว P....pa..... เหตุแห่งการตายที่แท้จริงของเขาเป็นการฆ่าตัวตายด้วยเหตุผลอื่น ซึ่งเกี่ยวพันธ์กับหน้าที่การงาน ที่จำเป็นต้องเก็บความลับ และจำเป็นต้องทำให้ความลับนั้นตายไปพร้อมกับเขา และอีกเหตุผลหนึ่งคือปัญหาสัมพันธภาพ เขามีสัมพันธภาพกับสตรีอื่นที่มีอายุน้อยกว่าคุณน้อง สาเหตุที่แท้จริงของการตายของเขา คือการตายด้วยการใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าขนาดเล็ก แต่มีไฟฟ้าแรงสูงมาก

หลังการตายของเขา คุณน้องจะต้องเผชิญกับการพิสูจน์หลักฐานการตาย และ/หรือ การแบ่งพินัยกรรมซึ่งสตรีอีกคนที่อายุน้อยกว่าจะเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่คุณน้องจะไม่สะทกสะท้าน วันที่ที่จะเกิดการพิสูจน์หลักฐานหรือเปิดพินัยกรรม ตอนแรกจะกำหนดเป็นช่วงสิ้นเดือน แต่จะเลื่อนเข้ามาเป็นวันที่ 16 แต่จะช้าหรือเร็วคุณน้องก็ไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด

คุณน้องไม่เคยมีความคิดแง่ร้ายกับผู้หญืงอีกคนในชีวิตของเขา ถึงจะรู้ถึงสัมพันธภาพของเธอกับสามี ก็ไม่สะทกสะท้าน แต่ความรู้สึกผิดของสามีกลับกลายเป็นปัจจัยที่ผลักดันให้เขาฆ่าตัวตาย เพื่อยุติปัญหา หากเขาเขียนจดหมายลาตาย มันจะเป็นจดหมายที่ขาดความกระจ่างแจ้ง เหมือนจดหมายที่เขียนไม่จบ ไม่ช่วยให้คนที่อยู่เบื้องหลังเข้าใจได้ถึงการตายของเขา จดหมายลาตายของเขาจะมีช่องโหว่มากมายที่แทบจะทำให้ปะติดปะต่อเรื่องราวไม่ได้

ชีวิตของคุณน้องจะมีผู้ที่เกี่ยวข้องกับการเมือง เข้ามาพัวพันหรือให้ความสนใจ แต่คุณน้องก็ไม่ได้สนใจเขาในเชิงชู้สาว คบเป็นเพื่อนเฉยๆ และบุคคลดังกล่าวนี้แม้จะดูเสมือนว่าอัธยาศัยดี และปฏิบัติต่อคุณน้องอย่างเหมาะสม แต่ก็เป็นผู้ที่ไว้ใจไม่ได้ เบื้องหลังแล้ว-เขาเป็นผู้มีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับการตายของสามี หรือว่าที่สามีของคุณน้อง

ไม่ทราบว่าคุณน้อง มีพวกเครื่องแก้ว หรือ crystal เป็นของสะสมอยู่ หรือว่ามี gift shop ของตนเองหรือเปล่า? หากมี - crystal มากมายเหล่านั้นจะเป็นธุรกิจส่วนตัวที่จะทำให้ดำเนินชีวิตต่อไป หรือเลี้ยงตนเองได้ เลี้ยงลูกได้ตามลำพัง หากมีบุตรเพียงคนเดียว คุณนัองก็น่่าจะมีบุตรชาย แต่ถ้ามีสองคนหรือมากกว่านั้น น่าจะมีลูกชายเป็นคนโต หากมีบ้านใหญ่โต หลังการตายของสามีคุณน้องจะคิดโยกย้ายไปบ้านหลังเล็กลง แต่อยู่ในละแวกเดิม หรือมีมาตรฐานความเป็นอยู่ไม่ด้อยไปกว่าเดิม เพราะต้องการบ้านที่ตนเองสามารถดูแลรักษาได้ด้วยตนเองตามลำพัง

ทั้งหมดนี้ปรากฏในความฝัน ซึ่งพี่นักเขียนเข้าใจว่า คุณน้องต้องการคำตอบที่ว่า คุณน้องเลือกมาถือกำเนิดเพื่อเผชิญกับความท้าทายที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนใช่หรือไม่ คำตอบคือ ใช่ แต่หากทั้งหมดนี้ยังไม่ได้เกิดขึ้นในชีวิตจริง มันก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็นทางเลือกของคุณน้องซึ่งเปลี่ยนแปลงแก้ไขไม่ได้ คุณน้องมีทางเลือกหรือเส้นทางแห่งความเป็นไปได้อันเป็นอนันต์ให้เลือก แม้จะเลือกความท้าทายที่จะพึ่งตนเอง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเลือกสถานการณ์เลวร้ายใดๆมาสู่ชีวิต แต่ถ้าหากทั้งหมดนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว คุณน้องก็ไม่ควรจะรู้สึกผิด เพราะการตายของบุคคลใดๆ เกิดจากการเลือกของเขาเสมอ แม้ว่าคุณน้องอาจมีส่วนร่วมในการจินตนาการ หรือคิดถึงการตายของเขา แต่ก็ไม่มีบุคคลใดตายไปด้วยความปรารถนาของผู้อื่น หากเขาปรารถนาที่จะมีชีวิตยืนยาวต่อไป ความปรารถนาหรือจินตนาการของผู้ใดก็ย่อมฆ่าเขาไม่ได้

จิตวิญญาณไม่ได้เห็นการตายเป็นสิ่งเลวร้าย และไม่เห็นความท้าทายทิศทางใดๆเป็นสิ่งที่ผิด ทุกทางเลือก เป็นเส้นทางที่สำคัญและเป็นอาจเป็นเส้นทางเดียว ณ ชาติภพนี้ มิตินี้ ที่จิตวิญญาณจะเรียนรู้ได้ หากทั้งหมดนี้คือทางเลือกที่แท้จริงของคุณน้อง กล่าวได้ว่า จิตวิญญาณเลือก เพราะจิตวิญญาณที่มาถือกำเนิดเป็นร่างกายตัวตนของคุณน้อง ณ จุดยืนและมุมมอง พร้อมด้วยบุคลิกภาพอันเป็นเอกลักษณ์ของคุณน้อง ไม่อาจเรียนรู้ที่จะพึ่งตนเองได้ด้วยวิธีการใดๆ นอกจากการเป็นหม้าย หรือการตายจากไปของคู่ชีวิต

พี่นักเขียนต้องขอโทษเป็นอย่างมากที่ฝัน บันทึก และเขียนเรื่องราวที่อาจจะดูเสมือนเลวร้ายเหล่านี้ส่งมาให้คุณน้อง แต่ก็ต้องขอเรียนตามตรงว่า ไม่เคยฝันร้ายหรือรู้เห็นแง่ร้ายให้ใคร หากทั้งหมดไม่ได้เป็นเพียงความเป็นจริงที่เปลือยเปล่า เพราะพี่นักเขียนไม่มีเจตนาหรือจินตนาการใดๆแอบแฝงที่จะให้ร้ายผู้ที่พี่นักเขียนไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยในชีวิตได้

พี่นักเขียนยินดีที่จะให้คำปรึกษาและรับฟังคุณน้อง และเชื่อว่ายังมีข้อมูลอีกหลายส่วนที่คุณน้องจำเป็นต้องรับทราบ เพราะการเลือกเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ ณ จุดยืนของจิตวิญญาณของคุณน้อง เป็นเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่เติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์ที่เรียกได้ว่า เสียสละที่สุดเส้นทางหนึ่งให้แก่จิตวิญญาณอื่นๆ รวมทั้งพี่นักเขียน ซึ่งเป็นจิตวิญญาณที่เลือกชีวิตคู่ที่สุขสบาย พึ่งสามี พึ่งลูก กล่าวได้ว่า พี่นักเขียนจะไม่มีวันรู้จักการพึ่งตนเอง หรือการสูญเสียคนรักซึ่งทำให้ต้องพึ่งตนเอง หากปราศจากจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์เช่นคุณน้อง ที่จะเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์ของจิตวิญญาณ ส่วนที่พี่นักเขียนไม่ได้เลือก

พี่นักเขียนขอร้องว่า หากทั้งหมดนี้ไร้สาระ ขอให้บอกมาตามตรง และจะต้องขอโทษอีกพันหน
แต่หากว่าทั้งหมดนี้มีความเป็นจริง กรุณาตอบกลับมาเฉลยด้วย และหากต้องการให้เก็บเป็นความลับ ไม่นำไป post พี่นักเขียนก็ไม่ต่อว่า เพราะเป็นสิทธิส่วนบุคคลที่พี่นักเขียนต้องเคารพเสมอ ขอเพียงแต่ว่าให้กรุณาตอบมาตามความเป็นจริง เพื่อให้พี่นักเขียนได้เรียนรู้ว่า ตนเองได้ทำหน้าที่ถูกต้องหรือไม่เท่านั้น
ด้วยความปรารถนาดี
พี่นักเขียน

kindred · 6 มิถุนายน 2008

nova_analai said: ↑

คุณน้อง Kindred ได้กล่าวว่า ตอนแรกเพียงศรัทธา แต่ตอนนี้เชื่อเต็ม100

พี่นักเขียนอยากจะให้พวกเราตระหนักว่า คุณน้อง Kindred สามารถกล่าวเช่นนี้ได้เต็มปากเพราะเหตุว่า ได้พิสูจน์แล้วด้วยตนเอง

เหตุที่พี่นักเขียนยกประเด็นนี้ขึ้นมาเนื่องจากว่า มีผู้อ่านจำนวนไม่น้อยที่กล่าวว่า ศรัทธาในข้อมูลความรู้ที่ปรากฏในหนังสือ และถามพี่นักเขียนว่า ทุกส่ิงทุกอย่างจะเป็นไปได้ดังที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้หรือไม่นั้น เช่นที่ท่านกล่าวว่า เราสามารถรักษาโรคให้ตนเองได้ หรือเราทุกคนสามารถใช้พลังอำนาจตามธรรมชาติของจิตวิญญาณ และคุณสมบัติของประสาทสัมผัสภายในได้เสมอเหมือนกันทุกคน หรือ เราสามารถจะมีได้-เป็นได้-ทำได้ดังปรารถนาด้วยกันทุกคน เพียงแค่ว่าเรามีศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยมใช่ไหม?

พี่นักเขียนขอย้ำว่า ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้เสมอๆในหนังสือหลายเล่มว่า เราทุกคนควรจะนำข้อมูลความรู้เหล่าที่ปรากฏในหนังสือชุดนี้ไปใช้และลงมือปฏิบัติ และพิสูจน์ด้วยตนเอง หากเราศรัทธาโดยปราศจากการลงมือปฏิบัติและพิสูจน์ด้วยตนเอง ศรัทธาดังกล่าวก็ปราศจากผล และกลายเป็นความเชื่ออย่างตาบอด ซึ่งทำให้เราไม่สามารถบรรลุเป้าหมายสูงสุดของจิตวิญญาณได้ อันได้แก่ การเปลี่ยนความเชื่อเป็นความรู้

พี่นักเขียนขอคัดลอกบทความจากหนังสือ จิตวิญญาณประสานกาย มาให้พวกเรากลับมาพิจารณาประเด็นนี้กันอีกครั้งค่ะ

จิตวิญญาณประสานกาย
บทที่ 17 การเป็นอิสระจากโลกทางกายภาพ
หน้า 296

เป็นความจริงที่น่าเสียดายว่า ผู้ป่วยหรือผู้ที่มีสุขภาพไม่ดีและผู้ที่เผชิญกับปัญหาดาบสองคมจำนวนมากเหล่านี้ มักจะเป็นผู้ที่เคร่งศาสนา แม้ว่ากรณีดังกล่าวจะไม่แน่นอนเสียทั้งหมด แต่ก็กล่าวได้ว่า คนจำนวนมากที่ถูกคุกคามด้วยโรคภัยไข้เจ็บและปัญหาหนักหน่วง มักเป็นผู้ที่มีความเชื่อเกี่ยวกับศาสนาอย่างเหนียวแน่น

ฉันได้กล่าวมาแล้วใน
Click to expand...

soul2006 · 6 มิถุนายน 2008

ตอบพี่นักเขียน

สวัสดีค่ะ พี่นักเขียนที่เคารพรัก

น้องกราบขอบพระคุณพี่นักเขียนอย่างสูงเลยนะคะ ที่ได้ทำตามคำขอร้องขอน้อง พี่นักเขียนไม่ต้องขอโทษอะไรน้องนะคะ แม้ว่าเรื่องราวต่างๆ ที่พี่นักเขียนฝัน จะสอดคล้องหรือไม่สอดคล้องกับตัวตนของน้อง ณ. ปัจจุบัน เพราะน้องถือว่าไม่ใช่ความผิดของพี่นักเขียนแต่อย่างใดค่ะ น้องไม่เคยคิดจะโกรธเคืองใดๆ ทุกอย่างก็เกิดจากเหตุปัจจัย อารมณ์ความรู้สึกที่เราจดจ่อ ก็นำมาซึ่งสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ซึ่งพี่นักเขียนก็กล่าวไว้เสมอๆ ในกระทู้ ..
และพี่นักเขียนก็ทำหน้าที่เป็นเพียงผู้นำสาร มาบอกให้น้องแค่นั้นเอง ส่วนเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น ก็เกิดจากการจดจ่อของน้องเอง ต่างหาก.. น้องจะตอบตามความเป็นจริงนะคะ เพราะความจริงจะทำให้จิตวิญญาณเราพัฒนาไปทุกๆ ด้าน อย่างที่พี่นักเขียนกล่าวไว้...

" คุณน้องเป็นบุคคลที่มีบุคลิกภาพที่มีความเชื่อมั่นเสมอว่า ตนเป็นที่พี่งแห่งตน หากเป็นผู้ที่แต่งงานแล้ว คุณน้องมักจะมีความคิดผุดขึ้นมาเสมอๆว่า หากชีวิตนี้จะกลายเป็นหม้ายและต้องดำเนินชีวิตต่อไปตามลำพัง เลี้ยงบุตรตามลำพังด้วยตนเอง จะทำได้ และตระหนักดีด้วยว่าจะทำได้อย่างไร คุณน้องไม่ได้ตกอกตกใจ หรือกลัวการเป็นหม้าย ในทางตรงกันข้าม กลับมีความคิดที่เรียกได้ว่า เตรียมพร้อมอยู่เสมอที่จะรับสถานการณ์โดยไม่สะทกสะท้าน รู้ตัวว่าจะทำมาหากิน เลี้ยงบุตร เลี้ยงตนเองต่อไปได้ด้วยวิธีการใด จะทำอย่างไรกับบ้านช่อง ก็เตรียมพร้อมหมดได้ด้วยตนเอง "

น้องเป็นคนมีความเชื่อมั่นในตัวเอง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ใช่เลยค่ะ ถูกต้อง.. แต่ว่าน้องยังไม่ได้แต่งงาน และเป็นอย่างที่พี่นักเขียนเขียนไว้เลยค่ะ เพราะจะคิดอยู่เสมอๆ ว่า ถ้าหากชีวิตต่อไปข้างหน้า ถ้าได้แต่งงานแล้วเป็นหม้ายก็ไม่เป็นไร ชีวิตคนเราเกิดมา ตัวคนเดียวตั้งแต่ต้น หากจะต้องอยู่คนเดียวอีกครั้งก็คงไม่เป็นไร...และถ้าหากชีวิตคู่ปรับตัวกันแล้ว มีความทุกข์มากกว่าความสุข ก้ขอกลับไปใช้ชีวิตตามลำพังเหมือนเดิม...

" คุณน้องน่าจะเป็นผู้ที่เรียน piano และเล่น piano มาตั้งแต่เด็กๆ และเล่นได้ดีมากๆตั้งแต่ยังเล็ก เคยเล่นเพลง Einsame Blimen (Solitary Flowers) ของ Schumann ไหมคะ ? และมีความหมายอะไรเป็นพิเศษกับคุณนัองหรือเปล่า ? เกี่ยวพันอะไรกับประเทศ Germany ? หากทุกวันนี้ไม่ได้เล่น หรือเลิกเล่น piano ไปแล้ว ขอให้กลับไป relearn และเล่นอีก เพราะจะเล่นได้ดีมาก และเป็นศิลปะที่ชะโลมใจให้คุณน้องมีความสุขกับการอยู่ได้ด้วยตนเองอย่างแท้จริง"

น้องไม่เคยเรียนและไม่เคยเล่นเปียนโนเลยค่ะพี่นักเขียน แต่พออ่านข้อความตรงนี้ครั้งแรก กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีความผูกพันอะไรหรือเปล่าค่ะ ถ้าเป็นอย่างที่พี่นักเขียนก็น่าสนใจ ที่จะเริ่มหัดเล่นเปียนโน แต่ว่าอายุก็เยอะแล้ว จะเรียนได้หรือเปล่านี่ซิคะ

คุณน้องมีคุณแม่ที่สนิทสนมกันมากราวกับว่าเป็นเพื่อนรักกัน แต่ในขณะเดียวกัน บุคลิกภาพของคุณน้องซึ่งเป็นผู้ที่มีความเข้มแข็งกว่า แกร่งกว่า ทำให้คุณน้องกลายเป็นผู้ที่เรียกได้ว่า ดุคุณแม่หรือควบคุณแม่ หรือแม้แต่สอนคุณแม่ แต่คุณแม่ก็เต็มใจให้เป็นเช่นนั้น และเชื่อฟังคุณน้องมากๆด้วย เพราะคุณน้องเป็นคนพูดน้อย แต่พูดเมื่อไรจะตรงจุดและถูกเสมอๆ จนคุณแม่ยอมรับ แม้ว่าคุณน้องจะดูเสมือนขาดความอ่อนหวานกับคุณแม่ไปมาก แต่คุณแม่ก็ตระหนักในความรักและหวังดีของคุณน้องเสมอ หากอ่อนหวานกับท่านบ้าง ท่านจะดีใจมากๆค่ะ เพราะท่านรักและชื่นชมคุณน้องอยู่เสมอ

น้องกับแม่ก็สนิทกันนะคะพี่นักเขียน แม่น้องเป็นบุคลิกภาพที่เป็นคนเข้มแข็ง เหมือนกันค่ะ แต่เพราะว่าน้องเป็นคนพูดน้อยอย่างพี่ว่าแหล๊ะค่ะ เลยดูเหมือนว่าแม่จะฟัง เพราะพูดด้วยเหตุผลและตรงจุดแม่เลยยอมรับ ความอ่อนหวานของน้องเมื่อก่อนก็ไม่ค่อยแสดงออกกับแม่ แต่ตอนหลังน้องก็พูดกับแม่มากขึ้น และก็บอกรักท่าน โทรไปคุย ตอนนี้ก็ดีขึ้นกว่าเดิมมากค่ะ

หากคุณน้องแแต่งงานแล้ว คุณน้องมักเป็นฝ่ายฟังสามีมากกว่าจะพูด ไม่ว่าเขาจะถูก จะผิด คุณน้องจะเก็บเป็นความในใจเพื่อประทังสัมพันธภาพต่อไป และเป็นบุคคลที่หาความสุขสงบให้ตนเองได้ตามลำพังเสมอๆ และหากหันไปเล่น piano คุณน้องจะพบกับความสงบสุขภายในได้มากกว่าที่เป็นอยู่

หากชีวิต ณ วันนี้หรือต่อไปข้างหน้า ต้องเป็นหม้าย คุณน้องจะปราศจากแม้แต่น้ำตา และตระหนักว่าความเป็นจริงทั้งหมดมาสู่ชีวิตของตนเอง ด้วยการจดจ่อและคิดคำนึงของตนเองโดยแท้ ยอมรับมัน และตระหนักด้วยว่า มันคือความท้าทายของชีวิตที่ตนเองเลือกมาถือกำเนิดเพื่อพึ่งตนเอง และเพื่อพิสูจน์ว่า - ฉันทำได้

น้องยังไม่ได้แต่งงานค่ะ คุณพี่นักเขียน แต่อย่างหนึ่งที่พี่นักเขียนบอกว่า เป็นบุคคลที่หาความสุขสงบให้ตนเองได้ตามลำพังเสมอ ๆ เพราะความเป็นคนโสด ก็เลยหาอะไรๆ ทำ ที่เป็นความสุขของตัวเอง เช่นการวาดรูปเหมือนที่พี่นักเขียนเคยสอนไว้ในกระทู้ ชอบอ่านหนังสือ นั่งสมาธิ ฟังเพลง ร้องคาราโอเกะ ในคอมพิวเตอร์ยามว่าง ..ก็พยายามหาอะไรทำไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่านไปตามประสาค่ะ.......ส่วนเรื่องเปียนโน อยากพิสูจน์เหมือนกัน ว่าจะมีความสามารถทางด้านเปียนโนหรือเปล่า..
หากชีวิตต่อไปข้างหน้าของน้องจะต้องเป็นหม้าย ก็อย่างที่พี่ว่าจริงๆ คงไม่ร้องเพราะว่า เตรียมตัวเตรียมใจ ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น ตามสภาพความเป็นจริงอยู่ตลอดเวลาค่ะพี่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร ดีหรือร้ายอย่างไร อย่างที่พี่ว่า ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา คือการจดจ่อของเราเอง แล้วเราจะไปโทษคนอื่นได้อย่างไร ..

"" การตายจากไปของสามี (หรือว่าที่สามี) แทบจะเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่า เกิดขึ้นเพื่อสนับสนุนความท้าทายของชีวิตตามเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่คุณน้องเลือก สามี(หรือว่าที่สามี)ของคุณน้องจะเสียชีวิต ไม่ใช่เพราะด้วยโรคภัยไข้เจ็บอย่างที่คนใกล้ตัวเข้าใจกัน หากเขาจะป่วย ก็ไม่ใช่โรคร้ายที่คร่าชีวิต และอาจเป็นโรคที่มีืชื่อต้นด้วยอักษรตัว P....pa..... เหตุแห่งการตายที่แท้จริงของเขาเป็นการฆ่าตัวตายด้วยเหตุผลอื่น ซึ่งเกี่ยวพันธ์กับหน้าที่การงาน ที่จำเป็นต้องเก็บความลับ และจำเป็นต้องทำให้ความลับนั้นตายไปพร้อมกับเขา และอีกเหตุผลหนึ่งคือปัญหาสัมพันธภาพ เขามีสัมพันธภาพกับสตรีอื่นที่มีอายุน้อยกว่าคุณน้อง สาเหตุที่แท้จริงของการตายของเขา คือการตายด้วยการใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าขนาดเล็ก แต่มีไฟฟ้าแรงสูงมาก

หลังการตายของเขา คุณน้องจะต้องเผชิญกับการพิสูจน์หลักฐานการตาย และ/หรือ การแบ่งพินัยกรรมซึ่งสตรีอีกคนที่อายุน้อยกว่าจะเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่คุณน้องจะไม่สะทกสะท้าน วันที่ที่จะเกิดการพิสูจน์หลักฐานหรือเปิดพินัยกรรม ตอนแรกจะกำหนดเป็นช่วงสิ้นเดือน แต่จะเลื่อนเข้ามาเป็นวันที่ 16 แต่จะช้าหรือเร็วคุณน้องก็ไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด

คุณน้องไม่เคยมีความคิดแง่ร้ายกับผู้หญืงอีกคนในชีวิตของเขา ถึงจะรู้ถึงสัมพันธภาพของเธอกับสามี ก็ไม่สะทกสะท้าน แต่ความรู้สึกผิดของสามีกลับกลายเป็นปัจจัยที่ผลักดันให้เขาฆ่าตัวตาย เพื่อยุติปัญหา หากเขาเขียนจดหมายลาตาย มันจะเป็นจดหมายที่ขาดความกระจ่างแจ้ง เหมือนจดหมายที่เขียนไม่จบ ไม่ช่วยให้คนที่อยู่เบื้องหลังเข้าใจได้ถึงการตายของเขา จดหมายลาตายของเขาจะมีช่องโหว่มากมายที่แทบจะทำให้ปะติดปะต่อเรื่องราวไม่ได้

ชีวิตของคุณน้องจะมีผู้ที่เกี่ยวข้องกับการเมือง เข้ามาพัวพันหรือให้ความสนใจ แต่คุณน้องก็ไม่ได้สนใจเขาในเชิงชู้สาว คบเป็นเพื่อนเฉยๆ และบุคคลดังกล่าวนี้แม้จะดูเสมือนว่าอัธยาศัยดี และปฏิบัติต่อคุณน้องอย่างเหมาะสม แต่ก็เป็นผู้ที่ไว้ใจไม่ได้ เบื้องหลังแล้ว-เขาเป็นผู้มีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับการตายของสามี หรือว่าที่สามีของคุณน้อง

ไม่ทราบว่าคุณน้อง มีพวกเครื่องแก้ว หรือ crystal เป็นของสะสมอยู่ หรือว่ามี gift shop ของตนเองหรือเปล่า? หากมี - crystal มากมายเหล่านั้นจะเป็นธุรกิจส่วนตัวที่จะทำให้ดำเนินชีวิตต่อไป หรือเลี้ยงตนเองได้ เลี้ยงลูกได้ตามลำพัง หากมีบุตรเพียงคนเดียว คุณนัองก็น่่าจะมีบุตรชาย แต่ถ้ามีสองคนหรือมากกว่านั้น น่าจะมีลูกชายเป็นคนโต หากมีบ้านใหญ่โต หลังการตายของสามีคุณน้องจะคิดโยกย้ายไปบ้านหลังเล็กลง แต่อยู่ในละแวกเดิม หรือมีมาตรฐานความเป็นอยู่ไม่ด้อยไปกว่าเดิม เพราะต้องการบ้านที่ตนเองสามารถดูแลรักษาได้ด้วยตนเองตามลำพัง

ทั้งหมดนี้ปรากฏในความฝัน ซึ่งพี่นักเขียนเข้าใจว่า คุณน้องต้องการคำตอบที่ว่า คุณน้องเลือกมาถือกำเนิดเพื่อเผชิญกับความท้าทายที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนใช่หรือไม่ คำตอบคือ ใช่ แต่หากทั้งหมดนี้ยังไม่ได้เกิดขึ้นในชีวิตจริง มันก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็นทางเลือกของคุณน้องซึ่งเปลี่ยนแปลงแก้ไขไม่ได้ คุณน้องมีทางเลือกหรือเส้นทางแห่งความเป็นไปได้อันเป็นอนันต์ให้เลือก แม้จะเลือกความท้าทายที่จะพึ่งตนเอง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเลือกสถานการณ์เลวร้ายใดๆมาสู่ชีวิต แต่ถ้าหากทั้งหมดนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว คุณน้องก็ไม่ควรจะรู้สึกผิด เพราะการตายของบุคคลใดๆ เกิดจากการเลือกของเขาเสมอ แม้ว่าคุณน้องอาจมีส่วนร่วมในการจินตนาการ หรือคิดถึงการตายของเขา แต่ก็ไม่มีบุคคลใดตายไปด้วยความปรารถนาของผู้อื่น หากเขาปรารถนาที่จะมีชีวิตยืนยาวต่อไป ความปรารถนาหรือจินตนาการของผู้ใดก็ย่อมฆ่าเขาไม่ได้

เรื่องราวต่างๆ ที่พี่นักเขียนเขียนเกี่ยวกับ ว่าที่สามีของน้อง และทิศทางที่จะเป็นไปได้ ณ. ตอนนี้ ที่เกิดจากการจดจ่อในสภาวะปัจจุบันที่เป็นอยู่ ดูแล้วเป็นเรื่องราวท้าทายและรันทดจริงๆ นะคะ ถ้าผู้หญิงคนหนึ่ง จะต้องมาเจอกับความโหดร้ายแบบนี้ ชีวิตจะเป็นอย่างไร ถ้าหากไม่ทำใจ เข้มแข็ง และยอมรับตามสภาพความเป็นจริง ชีวิตไม่ได้สุขสมบูรณ์.... สำหรับตัวน้องเอง คิดเสมอว่า เป้าหมายชีวิตไม่ใช่จบที่การแต่งงานและมีครอบครัว การแต่งงานเพียงแค่เป็นการเริ่มต้นประสบการณ์ใหม่ๆ ซึ่งจะเกิดอะไรขึ้นบ้างนั้นก็สุดแท้จะคาดคิด แต่เชื่อว่า การที่เรามีจิตใจที่ดีงาม เป็นคนดี แม้สิ่งที่เกิดกับเราเป็นสิ่งไม่ดี เราก็รับได้ เพราะถือว่า เราทำดีที่สุดเท่าที่เราทำได้แล้ว ไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะเราเป็นคนเลือกหนทางต่างๆ ด้วยตัวของเราเอง

จิตวิญญาณไม่ได้เห็นการตายเป็นสิ่งเลวร้าย และไม่เห็นความท้าทายทิศทางใดๆเป็นสิ่งที่ผิด ทุกทางเลือก เป็นเส้นทางที่สำคัญและเป็นอาจเป็นเส้นทางเดียว ณ ชาติภพนี้ มิตินี้ ที่จิตวิญญาณจะเรียนรู้ได้ หากทั้งหมดนี้คือทางเลือกที่แท้จริงของคุณน้อง กล่าวได้ว่า จิตวิญญาณเลือก เพราะจิตวิญญาณที่มาถือกำเนิดเป็นร่างกายตัวตนของคุณน้อง ณ จุดยืนและมุมมอง พร้อมด้วยบุคลิกภาพอันเป็นเอกลักษณ์ของคุณน้อง ไม่อาจเรียนรู้ที่จะพึ่งตนเองได้ด้วยวิธีการใดๆ นอกจากการเป็นหม้าย หรือการตายจากไปของคู่ชีวิต

ถ้าหากสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ เป็นทิศทางเดียวที่จิตวิญญาณน้องเลือก มาถือกำเนิดและเรียนรู้บนเส้นทางแห่งการพึ่งตนเองและสูญเสียแบบนี้ น้องก็ควรจะดีใจ และยอมรับเพราะว่า จิตวิญญาณคงเลือกสิ่งที่ดีที่สุด ในการเรียนรู้แต่ละเส้นทางแล้วเพื่อเติมเต็มช่องว่างและพัฒนาจิตวิญญาณ ...น้องจำทำดีที่สุด คิดดี พูดดี ทำดี อยู่กับปัจจุบัน จดจ่อกับสิง่ดีงาม บางทีเส้นทางที่รันทด หดหู่และการพึ่งตนเองในรูปแบบเดิม อาจเปลี่ยนไปแล้วก็ได้ค่ะ

พี่นักเขียนต้องขอโทษเป็นอย่างมากที่ฝัน บันทึก และเขียนเรื่องราวที่อาจจะดูเสมือนเลวร้ายเหล่านี้ส่งมาให้คุณน้อง แต่ก็ต้องขอเรียนตามตรงว่า ไม่เคยฝันร้ายหรือรู้เห็นแง่ร้ายให้ใคร หากทั้งหมดไม่ได้เป็นเพียงความเป็นจริงที่เปลือยเปล่า เพราะพี่นักเขียนไม่มีเจตนาหรือจินตนาการใดๆแอบแฝงที่จะให้ร้ายผู้ที่พี่นักเขียนไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยในชีวิตได้

พี่นักเขียนไม่ต้องกังวล นะคะ พี่ไม่มีทำสิ่งใดผิดเลยในสายตาน้อง สิ่งที่ปรากฎในความฝันของพี่ อาจดูว่ามันร้าย แต่ก็ได้ให้ข้อคิดน้องหลายอย่างเหมือนกันนะคะ ทำไมชีวิตของน้องดูไปในทิศทางที่เดียวดาย เพราะน้องเชื่ออยู่เสมอว่า ชีวิตนี้มีแต่ความทุกข์ เราเกิดมาตัวคนเดียว ก็ต้องพึ่งตนเองแสวงหาหนทางให้ตัวเองพ้นทุกข์ น้องเป็นชาวพุทธ เชื่อมั่นตามพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า น้องตามหาตัวตน จิตวิญญาณที่แท้จริงของตัวเอง หน้าที่ที่ต้วเองเกิดมาบนโลกนี้ คิดว่าคงมีมากกว่า คนเราเกิดมาใช้ชีวิตเพียงผ่านไปวันๆ ทำงาน มีครอบครัว มีลูกแล้วตายไปแค่นั้นหรือ ? .. น้องจึงต้องการที่จะเรียนรู้ให้เจอแก่นแท้ จิตวิญญาณของน้องจริงๆ ค่ะ

พี่นักเขียนยินดีที่จะให้คำปรึกษาและรับฟังคุณน้อง และเชื่อว่ายังมีข้อมูลอีกหลายส่วนที่คุณน้องจำเป็นต้องรับทราบ เพราะการเลือกเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ ณ จุดยืนของจิตวิญญาณของคุณน้อง เป็นเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ที่เติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์ที่เรียกได้ว่า เสียสละที่สุดเส้นทางหนึ่งให้แก่จิตวิญญาณอื่นๆ รวมทั้งพี่นักเขียน ซึ่งเป็นจิตวิญญาณที่เลือกชีวิตคู่ที่สุขสบาย พึ่งสามี พึ่งลูก กล่าวได้ว่า พี่นักเขียนจะไม่มีวันรู้จักการพึ่งตนเอง หรือการสูญเสียคนรักซึ่งทำให้ต้องพึ่งตนเอง หากปราศจากจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์เช่นคุณน้อง ที่จะเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์ของจิตวิญญาณ ส่วนที่พี่นักเขียนไม่ได้เลือก

ขอบคุณนะคะพี่นักเขียน ถ้าหากมีอะไรเกี่ยวกับน้อง ที่พี่นักเขียนคิดว่า น้องควรรู้ เพื่อการพัฒนาจิตวิญญาณของน้อง พี่นักเขียนไม่ต้องเกรงใจนะคะ น้องยินดีรับฟังข้อมูลทุกอย่างค่ะ ไม่ว่าเรื่องนั้น จะ ดีหรือร้าย อย่างไร บอกน้องได้ทุกอย่างเลยค่ะ ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่น้องรับไม่ได้ น้อง ถ้าหากเราคือ จิตวิญญาณต่างร่างร่วมวัตถุประสงค์กันนะคะ พี่นักเรียนก็คือ ส่วนหนึ่งของการช่วยพัฒนาทางจิตวิญญาณของน้อง ให้น้องได้เปิดมุมมองหรือ เลือกประสบการณ์ผ่านจิตวิญญาณของพี่นั่นเองค่ะ

พี่นักเขียนขอร้องว่า หากทั้งหมดนี้ไร้สาระ ขอให้บอกมาตามตรง และจะต้องขอโทษอีกพันหน
แต่หากว่าทั้งหมดนี้มีความเป็นจริง กรุณาตอบกลับมาเฉลยด้วย และหากต้องการให้เก็บเป็นความลับ ไม่นำไป post พี่นักเขียนก็ไม่ต่อว่า เพราะเป็นสิทธิส่วนบุคคลที่พี่นักเขียนต้องเคารพเสมอ ขอเพียงแต่ว่าให้กรุณาตอบมาตามความเป็นจริง เพื่อให้พี่นักเขียนได้เรียนรู้ว่า ตนเองได้ทำหน้าที่ถูกต้องหรือไม่เท่านั้น
ด้วยความปรารถนาดี
พี่นักเขียน

สิ่งทั้งหมดที่พี่ได้เขียนถึงน้องไม่ใช่สิ่งไร้สาระ แต่อย่างใด แต่เป็นประสบการณ์ใหม่ ที่เราจะได้ร่วมเรียนรู้ ค้นหา และพัฒนาจิตวิญญาณไปด้วยกันค่ะ พี่นักเขียน ....ข้อความทั้งหมดนี้ของน้อง ก็แล้วแต่พี่จะเห็นสมควร ถ้าเป็นประโยชน์กับผู้อื่น ในการเผยแพร่ก็แล้วแต่พี่ค่ะ สำหรับน้องไม่มีปัญหาอะไรค่ะ พี่จะให้น้องเขียนลงกระทู้ หรืออย่างไร น้องก็ยินดีค่ะ

ปล. ท้ายสุดนี้ อยากให้พี่ฝันต่อ ว่ายังมีสิ่งใดเกี่ยวกับน้องที่น้องควรจะรุ้เพื่อการพัฒนาจิตวิญญาณนี้ต่อไป

รักและเคารพพี่เสมอ
น้อง ดรุณี

soul2006 · 6 มิถุนายน 2008

ต่อค่ะ

คุณน้องดารุณีที่รัก
ก่อนอื่นพี่นักเขียนต้องขอบอกว่า โล่งใจที่ความฝันทั้งหมดเป็นสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริง และเป็นเพียงภาพสะท้อนความคิดของคุณน้องที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

พี่นักเขียนก็มีความเชื่อว่า ความฝันคือ โลกแห่งความเป็นจริงที่สะท้อนให้เราเห็นภาวะจิตของบุคคล ผู้อ่านทั้งหลายทั้งในและนอกห้องวิทย์ ตลอดจนคนรู้จักกันที่ขอให้พี่นักเขียนฝันเพื่อรู้เห็นปัญหาชีวิตของเขาที่แก้ไม่ตก มักได้รับความฝันที่สัมพันธ์กับความคิดและประสบการณ์ในปัจจุบันของเขา หรือสะท้อนให้เห็นส่วนลึกของความเชื่อและความคิดที่เขามักไม่ได้ตระหนักว่าตนเองจดจ่อกับมันบ่อยเพียงใด ซึ่งจะเหนี่ยวนำให้ไปเผชิญกับหลายสิ่งหลายอย่างในอนาคตในทิศทางนั้นๆ แต่การรู้เห็นภาวะจิต
หรือแบบแผนของอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของตนเองในปัจจุบัน ย่อมเปรียบเสมือนการตรวจทานแบบพิมพ์เขียว ที่เราจะนำไปสร้างสรรค์บ้าน หรือประสบการณ์ชีวิตของตนเอง เราเป็นผู้ที่มีอำนาจที่จะยอมรับแบบพิมพ์เขียวเหล่านั้น และสร้างสรรค์ชีวิตของตนเองตามนั้น หรือเลือกที่จะแก้ไขแบบพิมพ์เขียว คือแก้ไขแบบแผนของอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของตนเองในปัจจุบัน เพื่อสร้างสรรค์ประสบการณ์ชีวิตที่ดีกว่าเดิมและแตกต่างไปได้เสมอ

พี่นักเขียนขอร้องว่า คุณน้องอย่าจดจ่อกับข้อมูลทั้งหมดที่พี่นักเขียนเล่าให้ฟังจากความฝัน แต่ขอให้ตระหนักว่า แบบแผนของอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของตนเองในปัจจุบัน เป็นสิ่งที่ควรแก้ไข หากไม่ต้องการเผชิญกับประสบการณ์ชีวิตในทิศทางนี้

คุณน้องเองก็คงจะยอมรับว่า หากความฝันนี้คือภาพชีวิตที่แท้จริงของใครสักคน มันช่างเป็นชีวิตที่เศร้า รันทด เสมือนเพลง Einsame Blumen (Solitary Flowers) ของ Schumann ซึ่งแสดงถึงความว้าเหว่ โดดเดี่ยวเสมือนดอกไม้ดอกเดียวในโลกกว้าง ไม่ว่ามันจะเบ่งบานสวยงามเพี่ยงใด ก็ไม่มีผู้ใดมีโอกาสได้ชื่นชมรู้เห็น ปราศจากร่มเงาและการค้ำจุนสนับสนุนของกลุ่มไม้ดอกพันธุ์เดียวกัน คำว่า Solitary หมายถึงการกระทำที่ปราศจากการสนับสนุนจากผู้อื่่น หรือการดำเนินชีวิตที่ปราศจากคู่คิด การเลือกดำเนินชีวิตอย่างสันโดษ แยกไปจากผู้อื่น พี่นักเขียนเข้าใจว่า คำว่า Germany น่าจะเป็นสัญญลักษณ์ทดแทนการดำเนินชีวิตที่เสมือนว่า ไกลบ้าน ว้าเหว่ ต่างแดน คือขาดผู้ที่ใกล้ชิดที่จะสนับสนุนเกื้อกูล

พี่นักเขียนขอบคุณมากๆที่คุณน้องไม่เห็นว่าความฝันชุดนี้ไร้สาระ และต้องขอร้องด้วยว่า ขอให้สำรวจความคิด ความเชื่อของตนเอง และมีสติพร้อมเสมอๆที่จะเปลี่ยนแบบแผนของอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดที่คล้อยตามความเชื่อของตนเองในปัจจุบัน แม้คุณน้องจะมีความเชื่อว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แต่ขอให้สำรวจความเชื่อต่อไปอย่างสม่ำเสมอว่า การเป็นพึ่งของตนเอง ไม่จำเป็นที่เราจะต้องโดดเดี่ยว ว้าเหว่ หรือมีชีวิตที่ถูกสถานการณ์บีบบังคับให้ว้าเหว่ โดดเดี่ยวและพึ่งตนเอง เพราะเราสามารถเลือกได้เสมอ เหตุใดเราจึงจะเลือกให้สถานการณ์เลวร้ายเป็นปัจจัยบีบบังคับให้เราเรียนรู้ได้เพียงทางเดียว ?

หากตระหนักได้ว่าเรามีทางเลือกมากมายจากความเป็นไปได้อันหลากหลาย คุณน้องสามารถเลือกชีวิตที่ได้พึ่งตนเอง ด้วยการรักความสันโดษ รักความสุข และสนับสนุนพัฒนาการของจิตวิญญาณด้วยการนำความสามารถของตนเอง หรือแรงบันดาลใจอันสรัางสรรค์ออกมาใช้อย่างอิสระ เพืิ่อเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์ของจิตวิญญาณ โดยไม่ต้องใช้ความคิดในแง่ลบเหนี่ยวนำประสบการณ์เลวร้ายทั้งหลายมาล้อมกรอบชีิวิต หรือบีบบังคับให้เราต้องพึ่งตนเองเพราะไม่มีทางเลือก

หากคุณน้องพอใจจะนำข้อความนี้ไป post พี่นักเขียนก็ยินดีเสมอค่ะ เพราะพี่นักเขียนเชื่อว่า เราทุกคนในห้องวิทย์ฯ สามารถเรียนรู้จากกันและกันได้เสมอ ที่จริงแล้วดีใจมากๆเมื่อความฝันนี้ไม่ใช่สิ่งที่กำลังเป็นไป หรือเป็นไปแล้ว เพราะมันจะเป็นสิ่งที่นำไป post ไม่ได้เพราะเป็นเรื่องส่วนตัวที่ร้ายแรง แต่เมื่อมันเป็นเพียงภาพสะท้อนของภาวะจิต มันก็เป็นแบบพิมพ์เขียวที่เราทุกคนสามารถเรียนรู้ได้ว่า เรามีสิทธิและพลังอำนาจที่จะแก้ไขมันได้ทุกเมื่อ เพราะมันคือแบบพิมพ์เขียวที่เราออกแบบขึ้นด้วยตนเอง เราจึงสามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงมันได้ด้วยตนเอง มันไม่ใช่ภาพเหตุการณ์ชีวิตในอนาคตที่เราต้องยอมรับโดยไม่มีสิทธิ์หรือพลังอำนาจจะแก้ไข ดังที่คนจำนวนไม่น้อยเชื่อว่า หากมีกรรม ย่อมต้องก้มหน้ารับกรรมโดยแก้ไขไม่ได้

คำกล่าวของพระพุทธองค์ที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน จะมีความหมายได้อย่างไร หากเราปราศจากพลังอำนาจที่จะแก้ไขเปลี่ยนแปลงหรือสร้างสรรค์ชีวิตของตนเอง หรือกรรมเป็นสิ่งที่กำหนดชะตาชีวิตได้โดยปราศจากการแก้ไข พี่นักเขียนมีความเชื่อว่า คำสอนของพระพุทธองค์ที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน หมายถึงการให้เราใช้พลังอำนาจในการใช้อารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดในแง่บวกหรือในแง่ที่เป็นบุญกุศล เพื่อสร้างสรรค์และเหนี่ยวนำประสบการณ์ชีวิตที่ดีมาสู่ตนเอง โดยไม่ต้องคาดหวังว่าปัจจัยอื่นๆจากภายนอกจะช่วยเหลือเราได้ ดังคำกล่าวของท่านอาจารย์อนาลัยที่ว่า เธอทั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของตนเอง

ปล. คุณน้องมีชื่อเล่นว่าอะไรคะ สัญญลักษณ์ในความฝันของพี่นักเขียนเป็นบุคคลที่มีชื่อเล่นที่มีอักษร อ นำหน้าสองคน คนหนึ่งชื่อ Ann อีกคนชื่อ อ๊อด และสตรีที่มีสามีและสูญเสียสามีไป มีชื่อเล่นว่า แหม่ม พี่นักเขียนจึงเข้าใจว่า หากชื้่อเล่นของคุณน้องไม่มีอักษร อ นำหน้าก็น่าจะเป็นชื่อที่ฟังดูคล้ายชื่อฝรั่่ง หรือชื่อเหมือนแหม่ม เป็นต้น ช่วยเฉลยหน่อยนะคะ

soul2006 · 6 มิถุนายน 2008

สวัสดีค่ะพี่นักเขียน ที่เคารพรัก

น้องต้องขอโทษพี่นะคะ เพราะน้องตอบเมล์ช้าไปวันนึง จริงๆ ตั้งใจจะตอบเมื่อวานแต่ว่า เน็ตที่ทำงานเดี๊ยวดีเดี๋ยวเดี้ยง เลยไม่ได้ส่งค่ะ

น้องต้องขอขอบคุณพี่อีกครั้ง สำหรับคำแนะนำ และพิมพ์เขียวที่พี่สะท้อนออกมาค่ะ น้องก็ไม่รู้เหมือนกันว่า จิตใต้สำนึกน้องจะคิดจินตนาการไปในทิศทางที่เป็นอย่างที่พี่นักเขียนสะท้อนออกมา เดียวดาย อ้างว้าง รันทดมากชีวิต ดีนะคะ ที่เป็นเพียงความฝัน ในชีวิตปัจจุบันของน้องไม่ได้เป็นอย่างนั้น น้องพร้อมเสมอสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตไม่ว่าจะดีหรือร้าย น้องคิดว่า ตัวเองก็ผ่านประสบการณ์ที่ทำให้มุมมองชีวิตเปลี่ยนไปแล้วเมื่อปี 2543 ตั้งแต่น้องเข้าปฎิบัติธรรมอย่างจริงๆ จัง และวางเรื่องทุกอย่าง มองตามสภาพความเป็นจริง แม้ว่าเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆ จะเกิดขึ้นอย่างไร น้องก็พร้อมรับสถานการณ์ได้เสมอ ปัจจุบันของน้องคืออยู่กับปัจจุบัน น้องไม่คิดมากเรื่องอนาคตหรืออดีต ทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า และพยายามทำให้ดี ตอนนี้น้องกำลังเตรียมตัว เตรียมภาษาอังกฤษเพื่อจะได้ไปเรียนต่อระดับปริญญาเอก ...ความตั้งใจและมุ่งมั่น คงไม่มากพอ ทำให้พี่นักเขียนไม่สามารถสะท้อนได้จากความฝัน แต่กลับกลายเป็นความเดียวดาย ว้าเหว่ รันทด หวังว่ามันคงไม่ใช่ อนาคต ถ้าน้องได้ไปเรียนต่อที่ประเทศไหนสักแห่ง แล้วต้องเดียวดายว้าเหว่าหรอกนะคะ เพราะน้องคิดว่า น้องคงไม่เดียวดายว้าเหว่ น้องต้องมีเพื่อนที่ดี เพราะน้องมั่นใจว่าน้องเป็นคนดี และไม่คิดร้ายต่อใครค่ะ

บทเรียน ความท้าทายที่กำลังจะเกิดในชีวิต ที่จะต้องพึ่งตนเอง ต่อไป อาจเป็นการไปอยู่ที่ไหนไกลๆ สักแห่ง แล้วทำทุกอย่าง ดิ้นรนด้วยตัวเอง เพื่อให้เราได้อยู่รอด และต้องผ่านอุปสรรคต่างๆ ไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหนให้ได้ ก็ได้นะคะพี่....สิ่งที่เกิดสะท้อนในความฝัน ถ้ามันหมายถึงสัญลักษณ์แทน เรื่องราวที่เป็นจริง ต้องตีความ สิ่งที่ปรากฎในความฝันพี่นักเขียน คงสะท้อนว่า จริงๆ แล้ว เราเป็นบุคคลเช่นไร เข้มแข็งและสามารถข้ามผ่านอุปสรรคต่างๆ ได้ ไม่ว่าเหตุการณ์นั้นจะเลวร้ายและมีอิทธิพลต่อตัวเรามากเพียงใด...

น้องก็มีความเชื่อเช่นเดียวกันคะว่า อนาคตเปลี่ยนแปลงได้จากปัจจุบัน แต่ไม่ทั้งหมด เพราะว่า จิตวิญญาณของเราที่ลงมาเรียนรู้ในร่างของมนุษย์นี้ มีความตั้งใจ และมีเส้นทางเดินของมัน กล่าวคือ มีหน้าที่ที่ต้องทำอยู่แล้ว แต่ว่า เส้นทางเดินของตัวตนก็เชื่อมโยงกับจิตวิญญาณอื่น ที่ต่างร่างร่วมวัตถุประสงค์หรือ ต่างมิติ อะไรก็ก็แล้วแต่ ล้วนมีอิทธิพล ที่จะเปลี่ยนแปลงได้เช่นเดียวกัน แต่จะมากน้อยแค่ไหน หลักใหญ่ใจความน่าจะอยู่ที่ ตัวตนของเราที่เป็นผู้เลือก ...แต่คงไม่เปลี่ยนความตั้งใจหลักๆ ของจุดประสงค์การมาเรียนรู้ แต่คงเป็นรายละเอียดปลีกย่อย....มากกว่าค่ะ

น้องอ่านข้อตอบของพี่นักเขียนในกระทู้ ถึงคนที่จะถามเรื่องอนาคต พี่นักเขียนบอกว่า อนาคตอยู่ที่เราจดจ่อ ในภาวะอารมณ์ปัจจุบัน ว่าเราจะเลือกเส้นทางไหนให้เกิดขึ้นในอนาคต นั่นหมายถึง เราต้องเป็นคนมีความคิด ด้านบวก หรือด้านดีกับชีวิตเสมอๆ เพราะถ้าคิดร้ายคงเหนี่ยวนำสิ่งร้ายๆ ให้เกิดขึ้นจากความคิดจดจ่อของเรา

หากคุณน้องพอใจจะนำข้อความนี้ไป post พี่นักเขียนก็ยินดีเสมอค่ะ เพราะพี่นักเขียนเชื่อว่า เราทุกคนในห้องวิทย์ฯ สามารถเรียนรู้จากกันและกันได้เสมอ ที่จริงแล้วดีใจมากๆเมื่อความฝันนี้ไม่ใช่สิ่งที่กำลังเป็นไป หรือเป็นไปแล้ว เพราะมันจะเป็นสิ่งที่นำไป post ไม่ได้เพราะเป็นเรื่องส่วนตัวที่ร้ายแรง แต่เมื่อมันเป็นเพียงภาพสะท้อนของภาวะจิต มันก็เป็นแบบพิมพ์เขียวที่เราทุกคนสามารถเรียนรู้ได้ว่า เรามีสิทธิและพลังอำนาจที่จะแก้ไขมันได้ทุกเมื่อ เพราะมันคือแบบพิมพ์เขียวที่เราออกแบบขึ้นด้วยตนเอง เราจึงสามารถแก้ไขเปลี่ยนแปลงมันได้ด้วยตนเอง มันไม่ใช่ภาพเหตุการณ์ชีวิตในอนาคตที่เราต้องยอมรับโดยไม่มีสิทธิ์หรือพลังอำนาจจะแก้ไข ดังที่คนจำนวนไม่น้อยเชื่อว่า หากมีกรรม ย่อมต้องก้มหน้ารับกรรมโดยแก้ไขไม่ได้

คำกล่าวของพระพุทธองค์ที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน จะมีความหมายได้อย่างไร หากเราปราศจากพลังอำนาจที่จะแก้ไขเปลี่ยนแปลงหรือสร้างสรรค์ชีวิตของตนเอง หรือกรรมเป็นสิ่งที่กำหนดชะตาชีวิตได้โดยปราศจากการแก้ไข พี่นักเขียนมีความเชื่อว่า คำสอนของพระพุทธองค์ที่ว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน หมายถึงการให้เราใช้พลังอำนาจในการใช้อารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดในแง่บวกหรือในแง่ที่เป็นบุญกุศล เพื่อสร้างสรรค์และเหนี่ยวนำประสบการณ์ชีวิตที่ดีมาสู่ตนเอง โดยไม่ต้องคาดหวังว่าปัจจัยอื่นๆจากภายนอกจะช่วยเหลือเราได้ ดังคำกล่าวของท่านอาจารย์อนาลัยที่ว่า เธอทั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของตนเอง

ตามความเข้าใจของน้องเรื่องกรรม ที่คนส่วนใหญ่เข้าใจว่าแก้ไขไม่ได้ ...กรรม เรามักหมายถึง การกระทำที่ผ่านมาในอดีตของเราเอง ซึ่งถ้าพูดในโลกของจิตวิญญาณที่ไม่มีมิติของเวลามาเกี่ยวข้อง ก็เหมือนว่าพูดกันคนละภาษา คงไม่เข้าใจกัน จิตวิญญาณเราเลือกมาเรียนรู้ในร่างของมนุษย์ ความท้าทายแรกคือการยอมรับตามกฎของโลกมนุษย์คือมีเงื่อนไขเวลาการเรียนรู้ ตามโลกมนุษย์ เลยมีเรื่องเวลาเข้ามาเป็นตัวบ่งบอกว่า เหตุการณ์หรือบทเรียนอะไรที่เราต้องเจอ ณ. เวลาใด...เหมือนเราเข้าไปเล่นเกมส์อะไรสักอย่าง แล้ว mission ต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาให้เราฝ่าฟัน ก็จะเป็นไปตามความแข็งแกร่งของตัวเราเอง. ถ้าเรายิ่งแกร่งขึ้น ความท้าทาย หรืออุปสรรคต่างๆ ย่อมเพิ่มขึ้นเป็นธรรมดา เพราะ จุดเป้าหมายที่สูงสุด คือการที่เราต้องการพัฒนาจิตวิญญาณของเราให้สมบูรณ์ทุกๆ ด้าน ..ทั้งนี้ก็แล้วแต่ธรรมชาติหรือเป้าหมายหลักของจิตวิญญาณเองว่าเลือกมาเรียนรู้เติมเต็มช่องว่างในเรื่องอะไรเป็นหลักในชิวิตหนึ่งๆ ...ถ้าพร่องมากในเรื่องนั้นๆ แน่นอนว่า บทเรียนหรืออุปสรรคเพื่อเติมเต็มความรู้ในเรื่องนั้นๆ ต้องรุนแรงและเข้มข้น ไม่งั้นคงไม่ช่วยให้จิตวิญญาณได้เรียนรู้และเติมเต็มได้ ...คิดว่าทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นย่อมมีเหตุผลของมัน ไม่มีสิ่งใด ความคิดใด ที่เกิดขึ้นโดยปราศจากจุดมุ่งหมายของการเรียนรู้ การเรียนรู้ทุกอย่างย่อมมีความท้าทายเสมอ มันคือเสน่ห์ของบทเรียน บางคนเกิดมามีแต่เรื่องร้ายๆ บางคนก็มีแต่เรื่องดีๆ ถ้าใครพร่องตรงไหน ก็จะเลือกมาเรียนรู้ตรงนั้น คิดว่ามันคือบทเรียนที่ดีของจิตวิญญาณทั้งสองด้าน..ถ้ารับได้ทั้งสองด้านการเรียนรู้ที่จะผ่านพ้นไปได้ โดยไม่ยึดติดกับมันต่างหาก คือความสำเร็จของจิตวิญญาณ..ถ้าเราเรียนรู้และไม่ยึดติดครบทุกด้านเมื่อไหร่ น้องคิดว่า นั้นคือ ความสำเร็จทุกภาระกิจของจิตวิญญาณ ตามความเชื่อของน้องตามพระพุทธองค์ นั่นคือถึง พระนิพพาน นั่นเอง

ส่วนเรื่องพึ่งตนเอง ตามความเข้าใจของน้องนะคะ ในเมื่อจิตวิญญาณเรามาเติมเต็มช่องว่างความรู้แล้วไซร้ ทุกๆ เหตุการณ์อุปสรรคที่เกิดขึ้น ถ้าเราไม่ลุกขึ้นสู้ หรือเรียนรู้ด้วยตัวเอง คอยพึ่งแต่คนอื่น ภายนอกตัวตลอดเวลา เราจะเกิดการเรียนรู้ได้อย่างไร จิตวิญญาณเราก็ไม่พัฒนา ดังนั้น ตนย่อมเป็นที่พึงของตน. ย่อมเป็นทางที่ดี ที่ทำให้จิตวิญญาณเราพัฒนาได้เต็มที่ ไม่เสียเวลา คือชนกับปัญหา ภาระกิจ หรืออุปสรรคเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ แล้วก็ปล่อยวาง ..ไม่ว่าเหตุการณ์นั้นจะร้ายหรือดี ย่อมมีค่า เท่าๆ กัน ..ในการเรียนรู้ของจิตวิญญาณ อย่างที่พี่นักเขียนกล่าวไว้ การคิดในแง่บวก หรือในทางที่ดีตลอดเวลา ก็คงหมายถึง ตัวเราเองชาร์ทแบตอยู่ตลอดเวลา การคิดในแง่ดี แง่กุศล ทำให้เรามีกำลังแรงกาย แรงใจ เมื่อไหร่ความคิดแง่ร้ายเข้ามา มันจะคอยบั่นทอนกำลังทั้งแรงกายแรงใจ ที่ไหนได้จะมีกำลังฝ่าฟันอุปสรรค ต่างๆ ได้ ...... คนเราจึงต้องคิดในแง่บวกตลอดเวลา..เพราะว่าไม่มีสิ่งใดผิดไม่มีสิ่งใดถูก ทุกอย่างที่จัดสรรลงมามันคือบทเรียนทุกๆ อย่างให้จิตวิญญาณเกิดการเรียนรู้ ต่างหาก ...

เขียนมายืดยาวเลย คิดว่าเป็นการเปิดมุมมองความคิดของตัวเอง ให้พี่นักเขียนรู้ก็แล้วกันนะคะ น้องจะคอยติดตามข้อเขียนของพี่ตลอดไปค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำต่างๆ ของพี่ค่ะ แล้วน้องจะปฎิบัติตามค่ะ ขอบคุณสำหรับเพลงที่ส่งมาให้ฟังค่ะ พี่ ...
อ๋อ ลืมบอกไป ว่าจะจบจดหมายแล้ว ชื่อเล่น แบม ค่ะ

รักและเคารพ
แบม

kindred · 6 มิถุนายน 2008

ขอขอบคุณคุณ soul2006 อย่างยิ่งเลยค่ะ ที่นำเรื่องราวมาโพสให้อ่านกัน...อึ้งค่ะ

พี่นักเขียนเธอช่างเต็มไปด้วยความกรุณาจริงๆนะค่ะ...จะว่าพี่เค้ามาเตือนเรา ได้มั๊ยค่ะ ว่ามันมีเส้นทางที่เป็นไปได้แบบนี้อยู่...เหมือนดูหนังเลยค่ะ โห...นี่กระมังค่ะ ที่บอกว่า เป็น มหรสพของจิตวิญญาณ

soul2006 · 6 มิถุนายน 2008

คุณน้องแบมที่รัก
ชื่อว่า แบม นี่้เอง จึงปรากฏเป็นสัญญลักษณ์บุคคลที่ชื่อ แอน กับ แหม่ม พี่นักเขียนคิดเหมือนกันค่ะว่าชื่อของคุณน้องจะต้องฟังดูไม่ใช่ภาษาไทย ชื่อน่ารักจังคะ

ขอบคุณที่สสะเวลาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับพี่นักเขียน คุณน้องเป็นผู้ที่มีความเข้าใจตนเองได้ดี พี่นักเขียนตระหนักดีว่าความฝันเป็นภาวะจิต หรือภาพสะท้อนภาวะจิต แต่เมื่อรับทราบว่าปัจจุบันของคุณน้องไม่ได้เป็นไปดังความฝันตรงๆก็รู้สึกโล่งอกมากๆ สิ่งที่สะท้อนออกมาจากความคิดของคุณน้องเสมอๆ ในจดหมายทุกฉบับคือ ความมุ่งมั่นในการพึ่งตนเอง และการกล่าวถึงการทำใจหรือยอมรับสถานการณ์ พี่นักเขียนจึงได้เรียนรู้ว่า ความฝันจึงสะท้อนภาพเหตุการณ์ที่ร้ายแรง แต่บุคลิกภาพของคุณน้องก็ปราศจากความสะทกสะท้าน เพราะเป็นคุณสมบัติที่แท้จริงของคุณน้อง ซึ่งทั้งหมดเป็นบทเรียนบทใหม่สำหรับพี่นักเขียนว่าความฝันแสดงสัญญลักษณ์บางอย่างในทิศทางใด เพราะที่ผ่านมานั้นจะถอดรหัสและแม่นยำมาตลอด คราวนี้ไม่ได้ถอดรหัส และเล่าความฝันตรงๆ ทำให้ขาดความแม่นยำไปมาก ซึ่งก็เป็นความไม่แม่นที่ทำให้พี่นักเขียนได้ความรู้เพิ่มและมีความสุขมากค่ะ จะ post ก็ไม่ว่าเลยค่ะ เพราะพี่นักเขียนไม่ได้ต้องการให้ผู้ที่นำไป post ให้ A ไปเสียทุกราย ไม่ว่าจะได้ A หรือ F พี่นักเขียนก็เชื่อมั่นว่า เราจะได้เรียนรู้ด้วยกันทุกคน ที่จะถอดรหัสความฝัน และเข้าใจสัญญลักษณ์ความฝันได้ดีขึ้น

คุณพี่นักเขียนที่ เคารพรัก

น้องต้องขอบคุณ พี่เช่นเดียวกันค่ะ ที่สละเวลามาฝัน และให้คำแนะนำต่างๆ เรื่องของน้อง อย่างที่พี่นักเขียน เกริ่นไว้ตั้งแต่เมล์ฉบับแรกว่า ภาพความฝันของน้องมาเป็นฉาก ๆ ไม่เหมือนฝันของบุคคลอื่น ทำให้พี่นักเขียนได้ประสบการณ์ใหม่ในการเรียนรู้จากความฝัน และการถอดรหัส... ตามความเข้าใจน้องนะคะ ภาพบุคลิกภาพที่พี่นักเขียนบอกว่า จะติดตัวจิตวิญญาณนี้ไปตลอด เลยทำให้พี่นักเขียนฝันได้อย่างแม่นยำ ส่วนเรื่องจิตวิญญาณนี้จะลงมาเรียนรู้เรื่องใดนั้น ก็จะเป็นภาพสะท้อนออกมาเป็นฉากๆ ให้เป็นเรื่องราวเพื่อแสดงให้เห็นว่า จิตวิญญาณจะต้องเผชิญภาวะเช่นไรบ้าง จะเป็นอารมณ์ความรู้สึกรุนแรงเพียงใด น้องคิดว่า อยู่ที่เป้าหมายของการเลือกเส้นทางชีวิตในการลงมาเรียนรู้ตั้งแต่แรกแล้ว ส่วนบทเรียนนั้นถ้าจิตวิญญาณเกิดการเรียนรู้ ยอมรับ และปล่อยวางได้แล้ว เส้นทางนั้นก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นอีก แต่ถ้าตราบใดที่จิตวิญญาณยังไม่เรียนรู้และเข้าใจ เส้นทางนั้นๆ ยอ่มเกิดขึ่นซ้ำแล้วซ้ำอีกเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ที่สมบูรณ์ ต่อไปค่ะ

คุณน้องแบมที่ีรัก
คุณน้องพูดถูกทุกประเด็นค่ะ พี่นักเขียนดีใจที่คุณน้องเข้าใจในความฝันและเป้าหมายของจิตวิญญาณได้อย่างลึกซึ้ง ทำให้โล่งใจไปมาก เพราะบางคนอาจตกอกตกใจกับความฝัน และยึดถือว่า มันคือชะตาชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ และทำให้มันกลายเป็นเช่นนั้นไปจริงด้วยความเชื่อของเขาเอง

แต่คุณน้องมองได้ลุ่มลึกและเข้าใจในความฝันเหล่านี้ได้โดยที่พี่นักเขียนไม่ต้องถอดรหัส ซึ่งพี่นักเขียนก็ไม่เคยที่จะส่งความฝันให้ใครโดยไม่ถอดรหัสมาก่อนเลยแม้แต่รายเดียว แต่คราวนี้มีความรู้สึกว่า จำเป็นต้องทำเช่นนั้น อาจเป็นเพราะว่าคุณน้องสามารถถอดรหัสได้แม่นยำกว่าด้วยตนเอง

...............
ด้วยความรักและเคารพพี่นักเขียนจากใจ น้องไม่ได้ตัดต่อข้อความใดๆ เพราะคิดว่า สิ่งที่เราคุยกันไม่ได้เป็นความลับที่จะเผยแพร่ น้องอยากเป็นผู้ส่งสารเช่นเดียวกันพี่ เลยคัดลอก เรื่องราวที่เราคุยกันเกี่ยวกับความฝันเรื่องของน้องผ่านพี่นักเขียน..ถ้าเพื่อนๆ ได้รับประโยชน์จากเรื่องราวเหล่านี้ เราทั้งหมดก็ต้องขอบคุณพี่นักเขียน ที่ได้เป็นผู้ส่งสารเปิดเส้นทางการเรียนรู้ผ่านความฝันให้แก่พวกเรา ขอให้พวกเราทุกคนมีความมุ่งมั่น ไม่ว่าเรื่องใดๆ ย่อมสำเร็จได้จากความตั้งใจที่แท้จริง ...

ท้ายที่สุดนี้ขอบคุณเพื่อนๆ ห้องวิทย์ ทุกคน ที่เข้ามาแชร์ความรู้ ประสบการณ์ให้จิตวิญญาณต่างร่างร่วมวัตถุประสงค์ได้เรียนรู้ได้หลากหลายค่ะ

ขอบคุณจากใจค่ะ
โซล

soul2006 · 6 มิถุนายน 2008

kindred said: ↑

ขอขอบคุณคุณ soul2006 อย่างยิ่งเลยค่ะ ที่นำเรื่องราวมาโพสให้อ่านกัน...อึ้งค่ะ

พี่นักเขียนเธอช่างเต็มไปด้วยความกรุณาจริงๆนะค่ะ...จะว่าพี่เค้ามาเตือนเรา ได้มั๊ยค่ะ ว่ามันมีเส้นทางที่เป็นไปได้แบบนี้อยู่...เหมือนดูหนังเลยค่ะ โห...นี่กระมังค่ะ ที่บอกว่า เป็น มหรสพของจิตวิญญาณ
Click to expand...

สวัสดีค่ะ คุณ kindred ...เห็นด้วยกับคุณเลยค่ะ พี่นักเขียนเธอช่างเต็มไปด้วยความกรุณาจริงๆนะค่ะ... รู้สึกเช่นเดียวกันค่ะ มหรสพของจิตวิญญาณ ความน่าจะเป็นของเส้นทางของจิตวิญญาณมีเป็นอนันต์ไม่ซ้ำแบบกัน ขึ้นอยู่กับจุดประสงค์การเรียนรู้ เติมเต็มช่องว่างในเรื่องใดๆ ..

ยินดีที่ได้รู้จักและขอต้อนรับเข้าสู่ห้องวิทย์ ฯ ค่ะ

mead · 6 มิถุนายน 2008

soul2006 said: ↑

ต่อค่ะ

คุณน้องเองก็คงจะยอมรับว่า หากความฝันนี้คือภาพชีวิตที่แท้จริงของใครสักคน มันช่างเป็นชีวิตที่เศร้า รันทด เสมือนเพลง Einsame Blumen (Solitary Flowers) ของ Schumann ซึ่งแสดงถึงความว้าเหว่ โดดเดี่ยวเสมือนดอกไม้ดอกเดียวในโลกกว้าง ไม่ว่ามันจะเบ่งบานสวยงามเพี่ยงใด ก็ไม่มีผู้ใดมีโอกาสได้ชื่นชมรู้เห็น ปราศจากร่มเงาและการค้ำจุนสนับสนุนของกลุ่มไม้ดอกพันธุ์เดียวกัน คำว่า Solitary หมายถึงการกระทำที่ปราศจากการสนับสนุนจากผู้อื่่น หรือการดำเนินชีวิตที่ปราศจากคู่คิด การเลือกดำเนินชีวิตอย่างสันโดษ แยกไปจากผู้อื่น พี่นักเขียนเข้าใจว่า คำว่า Germany น่าจะเป็นสัญญลักษณ์ทดแทนการดำเนินชีวิตที่เสมือนว่า ไกลบ้าน ว้าเหว่ ต่างแดน คือขาดผู้ที่ใกล้ชิดที่จะสนับสนุนเกื้อกูล
Click to expand...

ขอบคุณคุณโซลจริงๆครับ ที่นำมาให้อ่านมีประโยชน์มากเหลือเกิน
มีหลายประโยคที่อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ตั้งแต่ตั้งกระทู้มาก็มีครั้งนี้ล่ะสัมผัสบางสิ่งที่ซาบซึ้งใจอย่างที่สุด..

เคยคุยกับคุณ soul ทางโทรศัพท์แค่ประโยคเดียวเอง
แต่ก็รู้สึกถึงความมั่นใจเด็ดเดี่ยวของคุณ soul ที่พี่นักเขียนบอกเอาไว้จริงๆครับ

(cry)

เลยต้องวิ่งไปหาบรรเลง piano เพลงนี้ที่พี่นักเขียนพูดถึงมาฟังครับ
เพลง Einsame Blumen (Solitary Flowers) ของ Schumann

[music]http://palungjit.org/attachments/a.336136/[/music]

mead · 6 มิถุนายน 2008

nova_analai said: ↑

หัวหน้าของเราตอบคำถามได้ชัดเจนมากๆเลยค่ะ
พี่นักเขียน take vacation เมื่อไร หายห่วงเลยนะคะ
พวกเราจะได้รับคำตอบที่ดีจากหัวหน้า และสมาชีิกท่านอื่นๆอย่างแน่นอนที่สุด

พี่นักเขียนวางแผนว่าจะหนีร้อนไป Cancun, Mexico อีกแล้วปีนี้
เพิ่งรู้สึกว่าไปมาหยกๆนะ ปีที่แล้วหัวหน้ายังแอบไปสำรวจชายหาดล่วงหน้า แล้วเอาภาพต้นมะพร้าวมาฝากด้วย
ปีนี้พี่นักเขียนฝากหัวหน้าไปดูลาดเลาล่วงหน้าอีกครั้งนะคะ
จะได้เลือกไปตอนท้องฟ้าสดใสไร้ Hurricane หากได้ไปอีกครั้ง สัญญาว่าคราวนี้
จะเอา Pyramid จาก Chichen Itza มาฝากให้ได้(rose)

Click to expand...

วันก่อนดูสารคดีท่องเที่ยวทะเลแถวๆ Tahiti
ก็ยังรู้สึกว่าอีกไม่นานพี่นักเขียนจะต้องเดินทางไปพักร้อนท่องเที่ยวในเร็วๆนี้แน่เลย
ชาวพื้นเมืองที่นั่นเค้ายกย่องและพูดถึงต้นมะพร้าวว่าเป็น "ต้นไม้แห่งชิวิต"
ทั้งลำต้น ใบ ลูกมะพร้าว กะลามะพร้าว ล้วนนำไปใช้ประโยชน์ได้ทั้งหมด
ชาว Polynesia ใช้ชิวิตอยู่กับธรรมชาติล้วนๆ หิน-เปลือกหอยเอามาตกแต่งประดับทำได้สารพัด
เห็นแล้วต้องบอกว่า เป็นสวรรค์บนพื้นดินจริงๆครับ
แม้แต่ โกแกง ศิลปินผู้โด่งดังก็ไปอยู่ที่เกาะแถบนี้จนวันสุดท้ายของชิวิต
ทิ้งผลงานภาพเขียนชาว Polynesia อันโด่งดังของเค้ามากมายเอาไว้
ภาพยนตร์หลายๆเรื่องอย่าง South pacific ก็ถ่ายทอดออกมางดงามจริงๆ

พี่นักเขียนไป Cancun, Mexico คราวนี้
ขอให้สภาพอากาศปลอดโปร่งสดใสตลอดเวลา แล้วเก็บภาพมาฝากด้วยนะครับ
เดื๋ยวคราวนี้จะพาพวกเราไปสำรวจดูลาดเลาบนยอดปิรามิดด้วยกันครับ

(deejai)

soul2006 · 6 มิถุนายน 2008

ขอบคุณคุณโซลจริงๆครับ ที่นำมาให้อ่านมีประโยชน์มากเหลือเกิน
มีหลายประโยคที่อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ตั้งแต่ตั้งกระทู้มาก็มีครั้งนี้ล่ะสัมผัสบางสิ่งที่ซาบซึ้งใจอย่างที่สุด..

เคยคุยกับคุณ soul ทางโทรศัพท์แค่ประโยคเดียวเอง
แต่ก็รู้สึกถึงความมั่นใจเด็ดเดี่ยวของคุณ soul ที่พี่นักเขียนบอกเอาไว้จริงๆครับ

(cry)

เลยต้องวิ่งไปหาบรรเลง piano เพลงนี้ที่พี่นักเขียนพูดถึงมาฟังครับ
เพลง Einsame Blumen (Solitary Flowers) ของ Schumann
----------------------------------------------------------------
ดีใจค่ะ ที่คุณ mead อ่านแล้วได้สาระบ้าง เกรงใจเพื่อนๆ อยู่เหมือนกัน เพราะเอามาโพสยาวๆ แบบนี้ ไม่ได้ตัดตอน เพราะคิดว่า ถ้าตัดตอนไป ใจความอาจไม่สมบูรณ์ คิดว่า ให้รับรู้แบบทั้งหมดดีกว่า.. ฝันของพี่นักเขียนและเพลงที่สะท้อนออกมาในความฝันพี่นักเขียน ครั้งแรกที่อ่านเมล์พี่เค้า โซลก็น้ำตาไหลมันเหมือนว่าโดนจี้จุดหรือโดนกระแทกเข้าไปแรงๆ ...นานมากตามความรู้สึก ที่เป็นแบบนี้ เดียวดาย อ้างว้าง ว้าเหว่ ..เหมือนจิตวิญญาณอยู่กับการรอคอย อะไรสักอย่าง ..โดยปกติค่อนข้างเป็นคนอ่อนไหวง่าย.. ฟังเพลง ดูหนัง หรือแม้แต่ร้องเพลงเศร้าๆ ก็ยังน้ำตาไหล อินเข้าไปในเนื้อเพลงโดยง่าย
อ่อนไหวจังนะคะ แต่ว่าถึงเวลาที่ต้องเข้มแข็ง เด็ดขาดก็ไม่ลังเล ตัดสินใจแล้วเดินหน้า ยอมรับทุกการกระทำ...

อ๋อ วันก่อนคุณ mead ไปสอบระดับ 5 ได้ฝันถึงด้วยนะคะ ฝันว่าเราเคยรู้จักและสนิทกันมาก่อน ไม่รู้ว่าคุณ mead รู้สึกแบบนั้นมั๊ย ..(( พูดกันทางโทรศัพท์แค่ไม่กี่ประโยค ไม่น่าจะตามมาในฝันนะคะคุณ mead.. ))
ขอบคุณนะคะ คุณ mead เก่งจัง คุยแค่ประโยคเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นคนแบบไหนแบบ ...อยากเก่งแบบนี้บ้างจะทำไงดีน๊อ...

mead · 6 มิถุนายน 2008

จริงๆรู้สึกสนิทสนมกันเป็นพิเศษอยู่แล้วนะครับคุณ Soul ตามไปในฝันจึงไม่ใช่เรื่องแปลก วันก่อนนั้นคุณเอโทรมาก็เลยถามถึงคุณแบมซะเลยเพราะไม่เคยคุยกันมาก่อน แต่ก็นึกถึงทุกทีครับเห็นเดินทางมาเรียนไกลมาก เพิ่งจะรู้จักชื่อจริงวันนี้เองครับ ก่อนหน้านี้ได้ฟังเพลงที่คุณโซลร้องก็เหมือนรู้จักกันมาปี-สองปีแล้วนะครับ ว่าจะส่งเพลง "นั่งแลหวัน" (นั่งดูก้อนเมฆ) ให้พี่นักเขียนฟังเหมือนกันครับ พี่ๆน้องๆกันทั้งนั้น มีอะไรก็แบ่งปันความสุขกันได้เนอะ อิอิ (อนุญาติป่าวเอ่ย?)

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

kindred เป็นที่รู้จักกันดี

zipper เป็นที่รู้จักกันดี

MOUNTAIN เป็นที่รู้จักกันดี

nova_analai เป็นที่รู้จักกันดี

เซลล์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

nova_analai เป็นที่รู้จักกันดี

เซลล์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

nova_analai เป็นที่รู้จักกันดี

soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

kindred เป็นที่รู้จักกันดี

soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

kindred เป็นที่รู้จักกันดี

soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

mead เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

10._Robert_Schumann_-_Einsame_Blumen.mp3

mead เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

AirTahitiNui.jpg

bora-bora-island-tahiti-french-polynesia.jpg

Postcard%20TAHITI%20Vahine%20Fruit%20Seller.jpg

Bora_Bora_hamac.jpg

TahitiBlue.jpg

1533124-Tahiti-0.jpg

loc6_450.jpg

soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

mead เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ไฟล์ที่แนบมา:

ไฟล์ที่แนบมา:

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา