วัตถุมงคลที่เรานับถือคุ้มครองป้องกันภัยนิวเครียร์,ห่าลงโลกและสึนามิใหญ่มา

น่าสนใจ

ขอเก็บไว้ดู
Bancha Banmaipattana
ใช่ครับ เกิดขึ้นแล้วเสียงเหมือนวัวคราง ที่คนบันทึกเสียงนั้นไว้ได้ในคลิป ตามยูทูปครับ..และอีกอย่างภูเขา3ลูก ที่บ้านหมู่บ้านของผมบ่งบอกและสื่ออะไรได้ดี..หากเราเข้าใจ และมีความเชื่อ ลูกที่1เขาเรียกว่าภูหนองมีลักษณะเป็นหนองน้ำ บนปลายยอด หรือนั่นอาจเป็นท่าอากาศยานของUfoลงมาที่นั่นมาก่อน มองดูภูเขาลูกนั้นอยู่ไกลๆมีลักษณะ ทรง3เหลี่ยม ปลายยอดชี้ ไปบนท้องฟ้า..นั่แสดงว่าจักวารนอกโลกสร้างฯ..โลกใบนี้ และลูกที่2 มีลักษณะบนยอดภูลักษณะเป็นเป็นพะลานหินคล้ายคนหัวล้าน..บ้านผมเรียกว่าภูโปกครับ..หรือคล้าย(ต่าง )น่ะครับ (สวรรค์สร้าง) ส่วนลูกกที่3บ้านผมเรียกว่าภูคุ้มข้าว หรือห้วยบ้านเก่า อดีตเคยเป็นหมู่บ้านของขอมโบราณพันปีมาก่อนครับและมีลักณะเหมือน ป่าหน้าแล้งแต่เป็นช่วงช่วงหน้าฝนสัก2-3ปีที่ผ่านมา นั่นอาจบอกว่า(นรกสร้าง)ดั้งนั้นประตูสู่ภาคอีสานคือเขา-ใหญ่ โคราช(นรกสร้าง) ส่วนประสู่ภาคเหนือคือนครสวรรค์และแม่น้ำปิง วัง ยม น่าน มาเป็นแม่นำ้เจ้าพระญานาคราช4เหล่า4สายนะก่อนลงสู่ทะเล ที่สมุทรปราการสมุทรปราการ(จากสวรรค์) ดั่งนั่นนรกและสวรรค์มีจริงครับขอบคุณ.

 

ย้ายออกจากเมืองกรุงฯก่อนนิวเครียร์ลงจะดี แต่ชนบทจะไม่สะดวกในการเดินทางเท่าไร ถ้ามีกำลังใจสูงถึงจะทำธรรมะได้

ย้ายออกจากเมืองกรุงฯก่อนนิวเครียร์ลงจะดี แต่ชนบทจะไม่สะดวกในการเดินทางเท่าไร ถ้ามีกำลังใจสูงถึงจะทำธรรมะได้

 

ความคิดคมดี ดร.สันต์ ศรีอรรฆ์ธำรง อาจารย์พิเศษคณะบริหารการพัฒนาสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) ท่านเขียนบอกไว้ขอขอบคุณมากๆ(ข้อมูลสำคัญข้าพเจ้าฟังจากพ่อพราหมณ์บอกแล้วเกิดเมื่อใช้นิวเครียร์หลายลูกมากทำให้เกิดภัยธรรมะชาติใหญ่ได้หมดควบคุมไม่ได้คาดเดาภัยหนักไม่ได้เลย)

น่าสนใจมาก

 

ความคิดคมดี ดร.สันต์ ศรีอรรฆ์ธำรง อาจารย์พิเศษคณะบริหารการพัฒนาสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า) ท่านเขียนบอกไว้ขอขอบคุณมากๆ(ข้อมูลสำคัญข้าพเจ้าฟังจากพ่อพราหมณ์บอกแล้วเกิดเมื่อใช้นิวเครียร์หลายลูกมากทำให้เกิดภัยธรรมะชาติใหญ่ได้หมดควบคุมไม่ได้คาดเดาภัยหนักไม่ได้เลย)

 

น่าสนใจต่างชาติมันลุย

 

บุญใหญ่น้อยคนจะได้ทำ! ได้บุญทั้งสร้างพระใหญ่และบุญกุฏิพร้อมกัน สร้างพระประจำตัว พร้อมชื่อ วันเดือนปีเกิด บรรจุใต้ฐานพระ ร่วมบุญใหญ่องค์ละ19บ. ครบปิดเลย!
เมื่อราวๆ เดือนกพ.65 กองบุญต้นบุญธ.ธรรมรักษ์ ได้ทำโครงการบุญใหญ่สร้างกุฏิสงฆ์ พร้อมห้องน้ำ 5 ห้องพร้อมสร้างพระสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องจักพรรดิหน้าตัก 30 นิ้วเพื่อถวายเป็นพุทธบูชา สนับสนุนงานพ่อแม่ครูบาอาจารย์ และเพื่อชำระหนี้เวรหนี้กรรมเจ้ากรรมนายเวรทุกชาติ โดยสร้างุถวายที่สำนักปฏิบัติธรรมอนันต์บูรพาราม ชลบุรี
ซึ่งเริ่มต้นจากนำรายได้ส่วนหนึ่งจากหนังสือธรรมทานทุกเล่ม และให้บูชา 3 พระอรหันต์ไตรภาคีมหาลาภ พระสิวลี พระอุปคุต พระสังกัจจายน์ หนึ่งเดียวในภพนี้ และพระสมเด็จองค์ปฐมฯ เนื้อมวลสาร พุทธคุณ108ว่านมงคล ดินและใบโพธิ์จากพุทธคยา และท้าวเวสสุวรรณ
โดยเข้าอธิษฐานจิตพุทธาภิเษกแล้ว เมื่อวันที่14-22มีค.65 ณ วิหารสำนักปฏิบัติธรรมอนันต์บูรพาราม บางละมุง ชลบุรี ด้วยเมตตาของพ่อแม่ครูบาอาจารย์
1) ตุ๊พ่อมหาสิงห์ วิสุทโธ วัดพระพุทธบาทถ้ำป่าไผ่ อ.ลี้ จ.ลำพูน
2) พระราชภาวนาพัชรญาณ วิ. (ท่านเจ้าคุณหลวงตาวัชรชัย) วัดเขาวงถ้ำนารายณ์ อ.พระพุทธบาท จ.สระบุรี
3) พระครูวิชัยสารคุณ (หลวงพ่อหนุน) วัดพุทธโมกข์พลาราม จ.สกลนคร
4) พระครูวิลาศกาญจนธรรม (หลวงพ่อเล็ก) วัดท่าขนุน จ.กาญจนบุรี
5) พระภาวนาประชานุกูล (ท่านเจ้าคุณองอาจ ) วัดวีระโชติธรรมาราม
6)พระอาจารย์เอกลักษณ์ ปัญญาคโม วัดพุทธพรหมยาน
บัดนี้กุฎิสงฆ์พร้อมห้องน้ำ 5 ห้อง(ตามรูป) ได้ก่อสร้างเสร็จแล้ว95%
เหลือแต่พระสมเด็จองค์ปฐมฯหน้าตัก 30 นิ้ว ที่กำลังเตรียมการถวายพร้อมกุฎิ ซึ่งประมาณการว่าในเดือนพย.65 นี้ซึ่งจะแจ้งให้ทุกท่านทราบอีกครั้ง
จึงได้เปิดบุญพิเศษรอบสุดท้ายให้ต้นบุญได้สร้างพระประจำตัวเป็นพระสมเด็จองค์ปฐมฯ ด้านหน้าเป็นสมเด็จองค์ปฐมฯ ด้านหลัง ยันต์เกราะเพชร(ตามรูป) เนื้อมวลสาร พุทธคุณ108ว่านมงคล ดินและใบโพธิ์จากพุทธคยา พร้อมชื่อ วันเดือน ปีเกิด บรรจุใต้ฐานพระ ร่วมบุญใหญ่องค์ละ19บ. จะกี่องค์ก็ได้ตามกำลังบุญของเรา โดยส่วนหนึ่งเราจะไปชำระค่าก่อสร้างกุฎิที่ยังค้างอยู่บางส่วนให้บุญนั้นสำเร็จ
ทุกท่านที่ร่วมบุญเป็นเจ้าภาพสร้างพระประจำตัวในครั้งนี้
ได้บุญใหญ่ในการสร้างพระและสร้างกุฎิพร้อมกันในครั้งเดียว
บุญจะส่งผลมากต่อผู้สร้างจนกว่าพระพุทธรูป
และวิหารทานนี้จะเสื่อมสลายไป
บุญสร้างพระและกุฎินี้จะหนุนทุกคนให้เจริญไม่มีตกต่ำตลอดชาติ
ถึงซึ่งมนุษย์สมบัติ โภคทรัพย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ จนถึงนิพพานสมบัติ
โดยเร็วพลัน
รอบนี้เป็นรอบสุดท้าย เมื่อครบแล้ว
เราจะบรรจุพระพร้อมรายชื่อและปิดฐานพระเลย
และถวายที่สำนักปฏิบัติธรรมอนันต์บูรพาราม ชลบุรี
ต้นบุญท่านใดสนใจจะร่วมบุญ
ตืดต่อทีมงานบุญได้แล้วที่ข้อความในเพจ
และที่ไลน์@tor999

 

เวสสะ พุสะ นะโมพุทธายะ
อ่านให้จบแล้วจะเข้าใจ
บูชาเป็น เกิดผลทันใจ!
กูท้าวเวสสุวรรณ
ผู้ที่บูชากู ถ้าหากวันไหนพวกมึง ติดขัดเรื่องเงินกูเวสสุวรรณ ...จะช่วยให้พวกมึงทั้งหลายโชคดีสมความมุ่งมาดปรารถนา แต่มึงต้องบูชาเป็น .
ผู้ใดบอกมึง..ว่ามาลัยที่งามนั่นเป็นสิ่งที่กูอยากได้
ผู้ใดบอกมึง...ว่าหมากพลูบุหรี่ ไม่มีให้กูไม่ได้
ผู้ใดบอกมึง...ว่าข้าวปลาอาหาร เหล้าขาวเหล้าเเดง หัวหมู เป็นของบูชากู จะขาดไม่ได้
ผู้ใดบอกมึง...ว่าบายศรีที่งามและใหญ่กว่าผู้ใด
จะเรียกกูมาได้ไวกว่า
ใครกันมันบอกมึงว่าเฟื้องสลึง ไม่มีให้กู กูจะไม่ช่วยใคร
ทำไมมึง ถึงได้ดูถูกน้ำใจกู
ที่มัวเอาเเต่ยึดติดของสักการะนั่น
กูจะบอกให้ เครื่องสักการะนั่น. มันไม่เท่าใจกับความดี กรรมดีที่มึงเพียรทำ
เมื่อศรัทธาต่อกันเเล้ว
มือเปล่าๆประนมก็แทนดอกบัวได้
เมื่อไม่มีไม่พร้อม
แววตาของมึงนั่นเเหละเเทนธูปเเทนเทียนได้
หัวใจมึง ศรัทธามึงนั่นเเหละสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด
ละชั่ว ทำกรรมดี
เป็นเครื่องบูชากู...
บุญจึงจะเป็นบุญ.
อย่าเอากรรมของมึง
กิเลสของมึงมาเป็นเครื่องบูชากูเลย
"""""""""""""""""
อ่านช้าๆ ....และพิจารณาดู
สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง เทวดามีจริงอยากให้พิจารณา
เรื่องการบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ควรจะเป็นและไม่ปรามาส...
ขอโมทนาพระคุณความดีของท้าวเวสสุวรรณ
จนถึงที่สุด....
ขอบุญรักษา
ธรรมะคุ้มครอง
ครูบาอาจารย์เมตตา
เทวดาค้ำชูทุกท่าน

 

น่าสนใจเมืองวิไลย์ประมาณ4ปี66 67 68 69

 

ประวัติหลวงพ่อดาบส สุมโน
“หลวงพ่อดาบส สุมโน
” เดิมชื่อ “สง่า” นามสกุล “เจริญจิตต์”
เกิดเมื่อวันที่ ๑๒ กัน ยายน ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๑๕ ค่ำ พ.ศ.๒๔๖๗ ปีชวด ตำบลบางกระไชย อำเภอแหลมสิงห์ จังหวัดจันทบุรี
เป็นลูกคนที่ ๖ ในจำนวนทั้งหมด ๘ คน
บิดาชื่อ “นายเถียน” มารดาชื่อ “นางเวียง”
ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๗๔ ขณะอายุได้ ๗ ปี มารดาก็ถึงแก่กรรมและต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๗๘ อายุได้ ๑๑ ปี “เด็กชายสง่า” ก็ต้องสูญเสียบิดาบังเกิดเกล้าไปอีกคน จึงอยู่ภายใต้การดูแลของ “คุณป้า” และเริ่มเรียนหนังสือชั้นประถมศึกษาที่ ๑ โรงเรียนวัดบางกระไชย จบชั้นประถมปีที่ ๔ เมื่อ พ.ศ.๒๔๑๘
ครั้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๘๕ อายุได้ ๑๘ ปี “คุณป้า” ได้นำ “เด็กชายสง่า” ไปบรรพชาที่ “วัดจันทนาราม จังหวัดจันทบุรี” เพื่อเรียนปริยัติธรรมซึ่งต่อมาสามารถ สอบได้ทั้ง “นักธรรมตรี” และ “นักธรรมโท”
ในปี พ.ศ.๒๔๘๗ อายุครบ ๒๐ ปี “สามเณรสง่า” จึงอุปสมบทเป็น “พระภิกษุ” โดยมีท่าน “เจ้าคุณอมรโมลี” เป็นอุปัชฌาย์ได้ฉายาว่า “สุมโน” กระทั่งปี พ.ศ.๒๔๘๙ อันเป็นพรรษาที่ ๔ “พระภิกษุสง่า สุมโน” ได้กราบลา “พระอุปัชฌาย์” เพื่อเดินทางไปศึกษา “ภาษาบาลี” กับท่าน “เจ้าคุณรัชมงคลมุณี” วัดหนองบัว จังหวัดระยอง ต่อมาในปี
พ.ศ.๒๔๙๐ ด้วยจิตที่มุ่งมั่นจะปฏิบัติธรรม แสวงหาธรรม จึงออกเดินธุดงค์ไป “จังหวัดเชียงใหม่” ตามเส้นทาง “อำเภอดอยสะเก็ด” สู่ “ถ้ำเชียงดาว” อำเภอเชียงดาวได้ธุดงค์พลัดเข้ามาสู่เขตพื้นที่ของ “อำเภอพร้าว” ในปี ๒๔๙๐ ถึง ๒๔๙๔ จึงพำนักและปฏิบัติธรรมใน “ป่าช้า” ของตำบลเวียง อำเภอพร้าว หรือ “วัดป่าเลไลย์” เป็นเวลาถึง ๔ ปี
ปี พ.ศ.๒๔๙๔ “พระภิกษุสง่า สุมโน” เดินทางมาพำนักที่ “วัดเจดีย์หลวง” จัง หวัดเชียงใหม่ โดยปฏิบัติธรรมกับ “เจ้าคุณวินัยโกศล” (จันทร์ กุสโล) หรือ “พระพุทธพจนวราภรณ์” แล้วจึงออกจาก “วัดเจดีย์หลวง” ธุดงค์ไปตามเส้นทางสู่ “อำเภอดอยสะเก็ด” อีกครั้งพร้อมลัดเลาะไปตามป่าเขาถึง “ดอยพระเจ้าหล่าย” วันนั้นเป็น วันอาทิตย์ที่ ๒๘ มกราคม พ.ศ.๒๔๙๔ ตรงกับแรม ๖ ค่ำ เดือนยี่เวลา ๑๗.๐๐ น. “พระภิกษุสง่า สุมโน” จึงตั้งสัจจะอธิษฐาน ณ ดอยพระเจ้าหล่าย ขอสละเพศบรรพชิตขอลาสิกขาบทจากการเป็น “พระภิกษุสงฆ์” โดยหันมาถือการครองเพศเป็น “ดาบส” ที่มีเพียง ผ้าอังสะและผ้าสบง เพียงสองผืนหุ้มห่อร่างกายไว ้จากนั้นจึงครองเพศเป็น “ดาบส” และปฏิบัติธรรมอยู่บน “ดอยพระเจ้าหล่าย” โดยมิได้ฉันทั้งอาหาร และน้ำถึง “๓ วัน ๓ คืน” จากนั้นจึงเดินทางลงจากดอยเพื่อธุดงค์ไปจังหวัด ต่างๆ ทั้ง แพร่ ลำปาง น่าน ยะลา ชุมพร และท้ายสุดปฏิบัติธรรมที่ “อาศรมไผ่มรกต” ต.ป่าอ้อดอนชัย อ.เมือง จ.เชียงราย จนมรณภาพ เมื่อวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๓๔ สิริอายุได้ ๗๖ ปี
“หลวงพ่อดาบส สุมโน” นับเป็น “ผู้บำเพ็ญเพียร” ด้วยศีลาจารวัตร บริสุทธิ์ผุดผ่องจนได้พบแสงสว่างแห่งธรรมเจิดจ้า และธรรม ที่ท่านแสดงให้บรรดาศิษย์ได้ยังความสุข ความสงบ ความร่มเย็น ให้เกิดขึ้นในจิตใจของผู้ที่เคยฟังธรรมจากท่านจึงนับได้ว่าท่านเป็น “ประทีปธรรม” แห่งภาคเหนือที่ยังคงอยู่ในความทรงจำ และในจิตใจ ของประชาชนตลอดไป

พระธาตุหลวงพ่อดาบส สุมโน แปรสภาพจากเถ้าอังคาร
ขอขอบคุณเวปนี้ท่านใดอยากหาข้อมูลมากกว่านี้เข้าเวปนี้จ้า http://www.santidham.com/tatu1st/tatu/present/p-dabot/p-dabot.html

 

ประวัติหลวงพ่อดาบส สุมโน
“หลวงพ่อดาบส สุมโน
” เดิมชื่อ “สง่า” นามสกุล “เจริญจิตต์”
เกิดเมื่อวันที่ ๑๒ กัน ยายน ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๑๕ ค่ำ พ.ศ.๒๔๖๗ ปีชวด ตำบลบางกระไชย อำเภอแหลมสิงห์ จังหวัดจันทบุรี
เป็นลูกคนที่ ๖ ในจำนวนทั้งหมด ๘ คน
บิดาชื่อ “นายเถียน” มารดาชื่อ “นางเวียง”
ต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๗๔ ขณะอายุได้ ๗ ปี มารดาก็ถึงแก่กรรมและต่อมาในปี พ.ศ.๒๔๗๘ อายุได้ ๑๑ ปี “เด็กชายสง่า” ก็ต้องสูญเสียบิดาบังเกิดเกล้าไปอีกคน จึงอยู่ภายใต้การดูแลของ “คุณป้า” และเริ่มเรียนหนังสือชั้นประถมศึกษาที่ ๑ โรงเรียนวัดบางกระไชย จบชั้นประถมปีที่ ๔ เมื่อ พ.ศ.๒๔๑๘
ครั้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๘๕ อายุได้ ๑๘ ปี “คุณป้า” ได้นำ “เด็กชายสง่า” ไปบรรพชาที่ “วัดจันทนาราม จังหวัดจันทบุรี” เพื่อเรียนปริยัติธรรมซึ่งต่อมาสามารถ สอบได้ทั้ง “นักธรรมตรี” และ “นักธรรมโท”
ในปี พ.ศ.๒๔๘๗ อายุครบ ๒๐ ปี “สามเณรสง่า” จึงอุปสมบทเป็น “พระภิกษุ” โดยมีท่าน “เจ้าคุณอมรโมลี” เป็นอุปัชฌาย์ได้ฉายาว่า “สุมโน” กระทั่งปี พ.ศ.๒๔๘๙ อันเป็นพรรษาที่ ๔ “พระภิกษุสง่า สุมโน” ได้กราบลา “พระอุปัชฌาย์” เพื่อเดินทางไปศึกษา “ภาษาบาลี” กับท่าน “เจ้าคุณรัชมงคลมุณี” วัดหนองบัว จังหวัดระยอง ต่อมาในปี
พ.ศ.๒๔๙๐ ด้วยจิตที่มุ่งมั่นจะปฏิบัติธรรม แสวงหาธรรม จึงออกเดินธุดงค์ไป “จังหวัดเชียงใหม่” ตามเส้นทาง “อำเภอดอยสะเก็ด” สู่ “ถ้ำเชียงดาว” อำเภอเชียงดาวได้ธุดงค์พลัดเข้ามาสู่เขตพื้นที่ของ “อำเภอพร้าว” ในปี ๒๔๙๐ ถึง ๒๔๙๔ จึงพำนักและปฏิบัติธรรมใน “ป่าช้า” ของตำบลเวียง อำเภอพร้าว หรือ “วัดป่าเลไลย์” เป็นเวลาถึง ๔ ปี
ปี พ.ศ.๒๔๙๔ “พระภิกษุสง่า สุมโน” เดินทางมาพำนักที่ “วัดเจดีย์หลวง” จัง หวัดเชียงใหม่ โดยปฏิบัติธรรมกับ “เจ้าคุณวินัยโกศล” (จันทร์ กุสโล) หรือ “พระพุทธพจนวราภรณ์” แล้วจึงออกจาก “วัดเจดีย์หลวง” ธุดงค์ไปตามเส้นทางสู่ “อำเภอดอยสะเก็ด” อีกครั้งพร้อมลัดเลาะไปตามป่าเขาถึง “ดอยพระเจ้าหล่าย” วันนั้นเป็น วันอาทิตย์ที่ ๒๘ มกราคม พ.ศ.๒๔๙๔ ตรงกับแรม ๖ ค่ำ เดือนยี่เวลา ๑๗.๐๐ น. “พระภิกษุสง่า สุมโน” จึงตั้งสัจจะอธิษฐาน ณ ดอยพระเจ้าหล่าย ขอสละเพศบรรพชิตขอลาสิกขาบทจากการเป็น “พระภิกษุสงฆ์” โดยหันมาถือการครองเพศเป็น “ดาบส” ที่มีเพียง ผ้าอังสะและผ้าสบง เพียงสองผืนหุ้มห่อร่างกายไว ้จากนั้นจึงครองเพศเป็น “ดาบส” และปฏิบัติธรรมอยู่บน “ดอยพระเจ้าหล่าย” โดยมิได้ฉันทั้งอาหาร และน้ำถึง “๓ วัน ๓ คืน” จากนั้นจึงเดินทางลงจากดอยเพื่อธุดงค์ไปจังหวัด ต่างๆ ทั้ง แพร่ ลำปาง น่าน ยะลา ชุมพร และท้ายสุดปฏิบัติธรรมที่ “อาศรมไผ่มรกต” ต.ป่าอ้อดอนชัย อ.เมือง จ.เชียงราย จนมรณภาพ เมื่อวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๓๔ สิริอายุได้ ๗๖ ปี
“หลวงพ่อดาบส สุมโน” นับเป็น “ผู้บำเพ็ญเพียร” ด้วยศีลาจารวัตร บริสุทธิ์ผุดผ่องจนได้พบแสงสว่างแห่งธรรมเจิดจ้า และธรรม ที่ท่านแสดงให้บรรดาศิษย์ได้ยังความสุข ความสงบ ความร่มเย็น ให้เกิดขึ้นในจิตใจของผู้ที่เคยฟังธรรมจากท่านจึงนับได้ว่าท่านเป็น “ประทีปธรรม” แห่งภาคเหนือที่ยังคงอยู่ในความทรงจำ และในจิตใจ ของประชาชนตลอดไป

พระธาตุหลวงพ่อดาบส สุมโน แปรสภาพจากเถ้าอังคาร
ขอขอบคุณเวปนี้ท่านใดอยากหาข้อมูลมากกว่านี้เข้าเวปนี้จ้า http://www.santidham.com/tatu1st/tatu/present/p-dabot/p-dabot.html