ภัยพิบัติล้างโลกเสร็จ ก็น่าจะไปลูปผู้สร้างตัวอื่นมั่งเถอะ ผมเคยบวชเดินจนรองเท้าเปื่อย เก็บประสบการณ์จนเต็มแล้วมั้ง พยายามหาผู้สร้างใช้มือเก่งๆ...
ผู้สร้าง พระผู้สร้าง ผู้ทรงสร้าง หรืออะไรแล้วแต่จะเรียก คือต้องค่อยๆ เก็บสะสมประสบการณ์ไปเรื่อยถึงจะรู้เอง พอดีผมไปดูยูทูบเจออะครับ...
ลองเข้าไปติดตามผลงานผมดู เกิดมาบ่นเพื่อให้ใครบางคนเข้าใจ [MEDIA]
เล่าเรื่องความมีตัวตนของเรา มันมีทั้งส่วนมีและไม่มี เรามาอยู่ส่วนมีแล้วก็ต้องดิ้นรน ท้อมากจนอยากกลับไปส่วนไม่มี จินตนาการ ความคิดคืออะไร...
โดนแมลงน้ำกรดต่อยคอทำให้หัวร้อนไวกว่าคนปกติ สรุปที่บ่นมามีอะไรมั่งเนี่ย ร้อนแล้วลืม เอวังสังขยาเผ่าพันธุ์มนุส
เรื่องชาติหน้า เซลสมอง สันดานเราหมือนใครเราก็เป็นคนนั้น ใครมันสร้างรางก้อปปี้เราได้เยอะเก่งจริงๆ อยาให้ถึงกับล้วงถึงแกนวิญญาณกันเลย...
โดนฉีดเหมือนกัน อาถรรพ์หัวร้อนเกือบบ้าจะจบยังไง สรุปเซลสมองแย่งซีนตบกันเอง
หัวร้อนแร้วนึกว่ามีพรังพิเศษ ทีแท้เรากำลังคุยกับเซลสมองทีกำรังดิ้นรนกลายพันธุ์ วอปไปวอปมาแย่งบทคุยกันมั่วไปหมด ความอนาถของระบบสมองมนุส
rip อ. โทริยาม่า ด้วยครับ
โลกนี้ถ้าจะไปต่ออีก ก็มีสัจธรรมเดียวคือยิ่งเครียด ยิ่งลูกดก ภัยพิบัติก็เพียบตามสิ เพราะแต่ละคนเกิดมาพร้อมความร้อนรุ่มในใจยากจะอธิบาย...
หลังจากได้ฝึกวิชาไปสนทนากับท่านเซนจัง ก็ได้ใจความว่าจักรวาลมีหนึ่งเดียวก็พอแล้ว เพือลดความเครียด ความใหญ่โต...
ซานตาผู้ช่วยโลกอุตส่าห์ทำงานแบบปิดทองหลังพระเพราะพระเจาไม่ไหวแล้ว สุดท้ายก็หนีไม่พ้นความระยำตำบลของมนุษย์บางคนอยู่ดี...
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา
