เรื่องเด่น ในหลวงรัชกาลที่ ๙ พระราชาผู้ทรงธรรม

ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงทิพจักขุญาณ
เมื่อปี 2518 ปีนั้นพระเจ้าอยู่หัวนิมนต์เข้าไป ที่ไปพระที่นั่งไพศาลทักษิณ พอเข้าไปทำบุญวันจักรี พอเข้าไปนั่งปั๊บ ไม่ต้องคุยกับใครละ บรรดาพระสยามเทวาธิราชมากันเยอะแยะเลย
โอ้โฮ ไม่ใช่องค์เดียวสององค์นะ ไม่ทราบว่าจะมากเท่าใดในบริเวณเต็มไปหมด ไม่ใช่เฉพาะในวังนะ เราก็ชักสงสัยว่าองค์ไหนชื่อ พระสยามเทวาธิราช
พอถามว่าองค์ไหนชื่อ พระสยามเทวาธิราชให้บอก ชี้องค์นั้นก็ไม่ใช่ ชี้องค์นี้ก็ไม่ใช่ ต่างคนต่างบอกชื่อของตัวหมด ก็เลยนึกขึ้นมาว่า เออ ยังไงเทวดานี่ เลยบอกว่าถ้าไม่ใช่พระสยามเทวาธราช แล้วมาทำไมล่ะ พระเจ้าอยู่หัวก็ดี พระราชินีก็ดี ท่านทำบุญเพื่อพระสยามเทวาธิราช
ท่านก็บอกว่า เขาอยากเรียกผมอย่างนั้นทำไมล่ะ ผมไม่ได้ชื่อนั้นนี่
ก็รวมความว่า พระสยามเทวาธิราชจริงก็เป็นเทวดาที่รักษาประเทศไทยทั้งหมด สมัยก่อนเรียกประเทศสยาม ใช่ไหม
"แล้วในหลวงท่านทรงทราบหรือเปล่าครับ ที่เทวดามากันเยอะ"
ทำไมท่านจะไม่ทราบ พอตอนเลิกแล้ว ขอเล่าลัดๆนะ พอพระท่านเดินออกมาหมด ฉันก็รั้งท้าย ถือหางเสือ
"หลวงพ่อมียศเป็นองค์สุดท้ายหรือครับ ?"
องค์แรกนะ
"อ้าว องค์แรกไม่ใช่สมเด็จพระสังฆราชหรือครับ ?"
ไม่ใช่หรอก ถ้าเดินไปด้านท้าย องค์แรกคือฉัน (หัวเราะ) ไม่ถามให้หมดนี่
"โอ้โฮ ไม่ยอมแพ้ใครเลยนะ"
ตอนนั้นเข้าไปมีอะไรรู้ไหม มีพัดกันเข้าไป เราก็ทิ้งพัดทิ้งทวน ไปมือเปล่า พอไปถึงพระราชวัง เขาถามว่า หลวงพ่อไม่มีพัดมาหรือครับ บอกมี ทำไมไม่เอามาล่ะ ขี้เกียจถือ บอกเอาอย่างนี้ได้ไหมครับ ยืมได้ไหมครับ บอกยืมลำบากเปล่าๆ ใช้ประเดี๋ยวเดียว เอายังงี้ก็แล้วกัน เอาพัดใบตาล เขาบอกตายละอย่างนี้พระเจ้าอยู่หัวเล่นงานผมแย่ บอกเอาอย่างนี้ก็แล้วกันฉันจะรายงานท่านเอง ถ้าท่านมาถาม
พอท่านมาถึงปั๊บเข้ามากราบๆ มองไปข้างหลังเห็นพัดใบตาล เสร็จ เลยบอกพัดนี้อาตมาต้องการ อาตมาลืมพัด เจ้าหน้าที่เขาจะขอยืมให้ บอกว่าไม่ต้องหรอก ต้องการพัดประเภทนี้มันเบาดี พัดยศมันหนัก ถือลำบาก ถือเข้าถือออก พัดประเภทนี้ไม่ต้องถือหรอก เขาไปตั้งให้เวลาลุกมาก็ไม่ต้องถือมา ท่านก็เลยไม่สนใจ
คุยเรื่องอื่นต่อไป
พอตอนท้าย พอเดินออกมา ท่านก็เดินเข่าพนมมือมา บอกหลวงพ่อครับ เทปที่ให้ผมเมื่อกี้นี้ผมสงสัย (หลวงพ่อถวายเทปบันทึกเสียงธรรม 1 โหล) ถามท่านว่าสงสัยหลายข้อไหม ถามนิดหน่อยก็จะถวายให้ฟังไปเลย แต่ความจริงเทปยังไม่ได้ฟังก็เลยถอยหลังไปนั่ง ก็เลยคุยอยู่ชั่วโมงครึ่ง พอถึงชั่วโมงครึ่งก็ใกล้เวลาที่เขาเจริญพระกรรมฐานบ้านสายลม มีคนนับเป็นพัน
ท่านก็ตรัสว่า "คนที่นั่นมี 3 ประเภทครับ คนตั้งใจจริงก็มี แนวที่ 5 ก็มี คนมาดูก็มี"วันนั้นถูกสะกดรอยตลอดเวลา
ตอนที่ท่านไปนั่งพับ ท่านถามว่า "หลวงพ่อครับเวลาที่หลวงพ่อบันทึกเสียง ทะเลาะกับใครบ้างหรือเปล่า แล้วพวกที่ทะเลาะกับหลวงพ่ออยู่แถวนี้ใช่ไหม"
ท่านชี้ขึ้นไปในอากาศ พระสยามเทวาธิราชอยู่พอดี ท่านจะไม่รู้ยังไง
อย่าลืมว่าท่านเป็นฆราวาสสามารถทำได้อย่างนั้น พระอย่าไปเทียบนะ เพราะเรามีเวลาว่างมากกว่า ถ้าเรามีงานหนักอย่างนั้นเราทำได้หรือเปล่า คิดอย่างนี้นะ ท่านเก่งนะ
***พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ท่านเก่งมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งทิพจักขุญาณ มีความแจ่มใสมาก ไม่เช่นนั้นพระองค์คงไม่ทราบว่าหลวงพ่อทะเลาะกับเทวดาเป็นแน่***
(จากคอลัมภ์ "สนทนาที่สายลม" ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 71 เดือนมกราคม 2530 หน้า 30-31)

*******************
จาก

 

เงิน240,000.-บาท สมัย52ปีก่อน เป็นเงินที่มีค่ามาก
เป็นทรัพย์ส่วนพระองค์ ที่สละเพื่อประชาชนในถิ่นทุรกันดาร

 

มีราชองครักษ์ท่านหนึ่งเคยบอกเล่าเรื่องราวอันอัศจรรย์ของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ไว้ดังนี้
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ติดตามอารักขาในหลวง ร.๙ ในขณะเสด็จทรงงานอยู่ พระองค์ทรงหยุดยืนประทับอยู่ใต้ร่มไม้ต้นหนึ่ง เมื่อมองไปเห็นว่า ทรงสนทนากับบุคคลอยู่ แต่บริเวณนั้นไม่มีใครอยู่เลย
บทสนทนานั้นพอจับใจความได้ดังนี้ ทรงเรียกคู่สนทนาว่า "fairy" (นางไม้) คู่สนทนาอยากไปชมวังเพราะไม่เคยเห็น พระองค์ตรัสว่า ยังไม่ว่าง แต่จะให้คนพาไป
แล้วก็ทรงเรียกให้คนนำรถพระที่นั่งมารับคู่สนทนา ทรงเปิดประตูเชิญด้วยพระองค์เองอย่างอ่อนโยน แล้วบอกให้ขับไปส่งที่วัง จนได้เวลากลับให้นำมาส่ง เมื่อรถพระที่นั่งกลับมาแล้ว พระองค์ก็ทรงเปิดประตูรถให้อย่างอ่อนโยนอีกเช่นเดิม
ยังความประหลาดใจให้แก่ผู้ติดตามและผู้อยู่ในเหตุการณ์แต่ละท่าน เพราะไม่มีผู้ใดเห็นคู่สนทนาผู้นั้นเลยจนถึงเวลาที่พระองค์เสด็จกลับ
หลายต่อหลายต่อครั้ง แม้แต่ครั้งที่พระองค์เคยตรัสกับข้าราชบริพารในเรื่องพายุที่จะพัดเข้ามายังแผ่นดินไทย เกิดเปลี่ยนทิศทางกระทันหันว่า ฉันให้นางมณีเมขลาจัดการแล้ว(เปลี่ยนทิศทางพายุ)
เรื่องราวเหล่านี้คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ พระองค์ต้องทรงคุณธรรมอันวิเศษโดยแน่แท้
แอดมินเชื่อว่า พระองค์ยังทรงเฝ้าดูแลพวกเรา และประเทศไทยนี้อยู่อย่างแน่นอนจาก... ฟากฟ้าสุราลัย
ธ สถิตในดวงใจตราบนิรันดร์
ศักดิ์สิทธิ์


---------------------

 

เกี่ยวกับเรื่องนางมณีเมขลา สมัยนั้น ผมกำลังสนทนากับอาจารย์ ท่านเป็นครูสอนมโนมยิทธิอยู่ต่างจังหวัดแดนไกลจากเมืองหลวงมาก

จู่ๆท่านก็บอกว่า เห็นนางฟ้าถือดวงแก้วลอยมา ชื่อมณีเมขลา

ระยะเวลานั้น เป็นที่วิตกกันเรื่องพายุลูกใหญ่ที่ถล่มประเทศเพื่อนบ้านเสียหาย และกำลังจะเข้าไทย

ครูท่านก็นิ่งสักพัก บอกผมว่า ในหลวงท่านขอเทวดาช่วยป้องกัน บรรเทา พายุรุนแรงที่กำลัง
จะทำให้บ้านเมืองเดือดร้อน

และวันนั้นเอง ข่าวทางราชการก็ประกาศเป็นทางการว่า พายุอ่อนตัวลงแล้ว


-----------------------

และช่วงเวลานั้นเอง ที่ทรงมีพระราชนิพนธ์เรื่อง พระมหาชนก ออกมา

คนทั่่วไป เมื่ออ่านดู ก็ทราบดีว่า ทรงอิงเรื่องจากพระชาดกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
และทรงสอดแทรกปรัชญา ความรู้ และเรื่องลึกซึ้งเกี่ยวกับประเทศไทยเราอนาคตและวิธีแก้ไข

แต่ ก็คงมีคนที่มีใจเป็นทิพย์อีกหลายท่านทราบว่า ตัวละครบางท่านในพระราชนิพนธ์นั้น

มีตัวตนอยู่จริง และคอยช่วยเหลือประชาราษฎร์ของพระองค์ ตามกำลังที่ท่านเหล่านั้นจะทำได้

ตามคำขอ และน้ำพระราชหฤทัยของพระองค์ที่มีต่อชีวิตทั้งมวล

 

ปฏิปทาในหลวงของเรา

พระเจ้าอยู่หัวมีอะไรดีอยู่ ๓ อย่าง ขอให้บรรดาท่านพุทธบริษัทนำไปใช้ด้วยนะ

พระองค์ไม่เคยตำหนิใครเลยนะ บุคคลที่ประกาศเป็นศัตรูต่อพระองค์ ท่านไม่เคยตำหนิ มีแต่ชม ท่านพูดในด้านของความดีเท่านั้น อันนี้ลองแล้วนะ
แล้วประการที่ ๒ ไม่เคยสนใจในคำนินทาและสรรเสริญ มีคราวหนึ่งเขาลือกันว่าฉันเป็นพระนักการเมือง เอาของไปแจกคนยากจน คำลือไปถึงท่าน ท่านบอกว่า เขาลือว่าอย่างนี้ครับ แต่ผมไปแก้แล้วครับ ก็เลยบอกว่า ความจริงไม่น่าแก้ ดี ท่านถามว่าดีอย่างไร เขาลือว่าเป็นพระการเมืองก็ทำงานเต็มเมือง ทำงานเป็นตำบลก็เป็นตำบล ทำงานเป็นอำเภอก็เป็นอำเภอ ถ้าทำงานเต็มเมืองก็เป็นพระการเมืองก็หมดเรื่องไป
ท่านก็เลยถามว่า หลวงพ่อมีความรู้สึกอย่างไร ก็เลยถวายพระพรไปว่า อาตมามีความรู้สึกว่า ช่างมัน คำว่าช่างมันที่ใครที่นินทาหรือสรรเสริญไม่แปลก
ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า นินทา ปสังสา เป็นธรรมดาของโลก เธอทั้งหลายจงอย่าสนใจทั้งคำนินทาและสรรเสริญ คนเขารักเราเขาก็สรรเสริญเกินดี เขาเกลียดเราเขาก็นินทาเราก็ชั่วเกินความจริง พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า เราจะไม่ดีเพราะการนินทาและสรรเสริญ
ถ้าหากว่าเราเป็นคนเลว เขาสรรเสริญว่าดีขนาดไหนมันก็ไม่ดีไปตาม เราชั่วเขาสรรเสริญว่าดีก็ไม่ดีตาม ก็รวมความว่า คำนินทาและสรรเสริญไม่มีความหมาย ไม่สนใจ ก็เลยย้อนถามพระองค์ว่า พระองค์มีความรู้สึก อย่างไร ในเมื่อเขานินทาและสรรเสริญ ท่านตอบว่า ผมเรื่อยๆ ครับ หมายความว่า ทำจิตเป็นสุข ก็ช่างมันเหมือนกันแหละ
ทีนี้ท่านก็เล่าเรื่องคนที่นินทาท่าน มีเรื่องหนึ่ง ท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านบอกว่าผมเองก็ถูกนินทาเหมือนกัน เขานินทามาหลายเรื่อง มาเรื่องสุดท้าย เขาลือกันว่าผมฆ่าพ่อตา ก็เลยถามท่านว่าเรื่องราวเป็นยังไง ก็เลยบอกว่าพ่อตาผมป่วยเป็นไข้ เขาลือว่าผมเอาเหล้ากรอกปากพ่อตาแล้วก็พาวิ่ง ถามพระองค์มีความรู้สึกอย่างไร ท่านบอกเรื่อยๆ ครับ เป็นเรื่องธรรมดา
อันนี้อยากให้ญาติโยมพุทธบริษัท เอาไปใช้ด้วยนะ และก็อีกเรื่องหนึ่งที่มีความสำคัญคือ มานะทิฐิ การถือตัวถือตน ท่านบอกว่าตัวนี้เป็นกิเลสที่มีความหยาบมากเลย เลวมาก ท่านไม่ใช้มันเลย เห็นไหมเวลาไปไหนท่านนั่งพับเพียบ คุยตามทุ่งตามท่า ทำได้ทุกอย่าง อันนี้ขอบรรดาท่านพุทธบริษัท ฝากไว้นะ
--------------------------------------------------------------
อ้างอิง:ธรรมปฏิบัติเล่ม ๑๐ หน้า ๑๙-๒๐-๒๑
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน(พระมหาวีระ ถาวโร) วัดจันทาราม(ท่าซุง) อ.เมือง จ.อุทัยธานี
--------------------------------------------------------------