เรื่องเด่น สิ่งแวดล้อมชักนำให้อยากปฏิบัติ

สิ่งแวดล้อมชักนำให้อยากปฏิบัติ

ถาม : หลวงพ่อคะ ขอธรรมะสำหรับการไปธุดงค์ ?
ตอบ : ไม่มีอะไรมาก คิดเสียว่าไปตาย สบายที่สุด

ถาม : บรรยากาศไม่ให้ค่ะ ?
ตอบ : ก็นอนนอกเต็นท์ นอนในมุมที่รกที่สุด ไกลคนที่สุด เดี๋ยวบรรยากาศความตายก็จะมาเอง ในเมื่อไม่ให้เราก็สร้างบรรยากาศเองสิ ตั้งใจว่างูกี่ตัวให้มาทางนี้ ยิ่งหน้าหนาว งูจะมาหาที่อุ่น

งูเป็นสัตว์ที่น่าสงสารมาก พวกสัตว์เลื้อยคลานส่วนใหญ่จะเลือดเย็น อุณหภูมิร่างกายจะเท่ากับอุณหภูมิอากาศ บางทีตากแดดจนเก้าโมงสาย ๆ จึงจะขยับตัวได้ ถ้าเจอคนจะเข้าไปหาเลย อาตมามีประสบการณ์ โดนงูนอนทับอกมาหลายครั้งแล้ว

ถาม : ก่อนหน้านั้นมีความรู้สึกว่าถ้าอยากให้สมาธิทรงตัว เราต้องไปสถานที่ซึ่งเขาปฏิบัติ อย่างไปธุดงค์ หลัง ๆ มานี่ก็คือ ความรู้สึกที่จะไปธุดงค์ก็คือ ไปก็ได้ ไม่ไปก็ได้ ความรู้สึกไม่ต่างกัน ?
ตอบ : จะว่าไปแล้วอันนี้เป็นความรู้สึกที่ถูกต้อง การปฏิบัติเราจะอยู่ที่ไหนก็ได้ แต่ว่าการไปในสถานที่บางแห่ง สิ่งแวดล้อมจะชักนำให้เราอยากปฏิบัติ หรือว่าต้องเร่งรัดตัวเองมากขึ้น คือ สิ่งแวดล้อมพาไป ถ้าหากว่ามีสิ่งแวดล้อมแบบนั้นก็ควรที่จะไป เพื่อที่จะได้เอาความก้าวหน้าใส่ตัวของเรา

ถาม : พอเราจะไป เราก็เริ่มตั้งความหวังว่าเราจะได้อะไรกลับมาบ้างไหม ?
ตอบ : ต้องตั้งใจว่าเราจะทำให้ดีที่สุด ส่วนจะได้หรือไม่ได้อะไรก็เรื่องของมัน ถ้าไปตั้งใจว่าต้องได้อย่างนั้น ต้องได้อย่างนี้เดี๋ยวก็พัง กลายเป็นโลภะเจตนา

ถาม : แต่ถ้าเราคิดล่วงหน้าว่าเราจะทำอะไรบ้าง ?
ตอบ : ถ้าจะไปทำอะไรบ้างไม่เป็นไร แต่อย่าไปคิดว่าเราจะได้อะไร คิดว่าเรามีหน้าที่ทำ ส่วนจะได้หรือไม่ได้เป็นเรื่องของมัน

สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนธันวาคม ๒๕๕๒ ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ

ที่มา วัดท่าขนุน