ว่าด้วยเรื่องโลก

ว่าด้วยเรื่องโลก

[๒๓] ๑. บุคคลไม่พึงเสพธรรมอันเลว ไม่พึงอยู่ร่วมด้วยความประมาท
ไม่พึงเสพความเห็นผิด ไม่พึงเป็นคนรกโลก.

๒. บรรพชิตไม่พึงประมาทในก้อนข้าว อันตนพึงลุกขึ้นยืนรับ บุคคลพึง
ประพฤติธรรมให้สุจริตผู้มีปกติประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุขในโลกนี้
และโลกหน้า, บุคคลพึงประพฤติธรรมให้สุจริต ไม่พึงประพฤติธรรมนั้น
ให้ทุจริต ผู้มีปกติประพฤติธรรมย่อมอยู่เป็นสุขในโลกนี้และโลกหน้า.

๓. พระยามัจจุ ย่อมไม่เห็นบุคคลผู้พิจารณาเห็นอยู่ซึ่งโลก เหมือน
บุคคลพึงเห็นฟองน้ำ (และ)เหมือนบุคคลพึงเห็นพยับแดด.

๔. ท่านทั้งหลายจงดูโลกนี้ อันตระการดุจราชรถที่พวกคนเขลาหมก
อยู่(แต่) พวกผู้รู้หาข้องอยู่ไม่.

๕. ผู้ใดประมาทในก่อน ภายหลังไม่ประมาทผู้นั้นย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง
ได้เหมือนดวงจันทร์พ้นจากหมอกฉะนั้น.

๖. บุคคลใดละบาปกรรมที่ตนทำไว้แล้วได้ด้วยกุศล บุคคลนั้นย่อมยัง
โลกนี้ให้สว่าง เหมือนดวงจันทร์พ้นแล้วจากหมอกฉะนั้น.

๗. สัตว์โลกนี้เป็นเหมือนคนบอด ในโลกนี้น้อยคนนักจะเห็นแจ้ง
น้อยคนนักจะไปในสวรรค์ เหมือนนกหลุดเเล้วจากข่าย (มีน้อย) ฉะนั้น.

๘. หงส์ทั้งหลาย ย่อมไปในทางแห่งดวงอาทิตย์ท่านผู้มีฤทธิ์ทั้งหลาย
ย่อมไปในอากาศด้วยฤทธิ์ ธีรชนชนะมารพร้อมทั้งพาหนะแล้ว
ย่อมออกไปจากโลกได้.

๙. บาปอันชนผู้ก้าวล่วงธรรมอย่างเอกเสีย ผู้มักพูดเท็จ ผู้มีปรโลกอัน
ล่วงเลยเสียแล้ว ไม่พึงทำย่อมไม่มี.

๑๐. พวกคนตระหนี่ จะไปสู่เทวโลกไม่ได้เลยพวกชนพาลแล ย่อมไม่
สรรเสริญทาน ส่วนนักปราชญ์อนุโมทนาทานอยู่ เพราะเหตุนั้นนั่นแล
นักปราชญ์นั้นจึงเป็นผู้มีสุขในโลกหน้า.

๑๑. โสดาปัตติผลประเสริฐกว่าความเป็นเอกราช ในแผ่นดิน กว่าการ
ไปสู่สวรรค์ และกว่าความเป็นใหญ่ในโลกทั้งปวง.

จบโลกวรรคที่ ๑๓

ที่มา http://palungjit.org/threads/เรื่องโลก.19760/

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.3205890/[/MUSIC]

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยทุกประการค่ะพี่กบ