พระโพธิสัตว์

<ins style="display:inline-table;border:none;height:250px;margin:0;padding:0;position:relative;visibility:visible;width:300px"><ins id="aswift_0_anchor" style="display:block;border:none;height:250px;margin:0;padding:0;position:relative;visibility:visible;width:300px"></ins></ins>

ธรรมดาพระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย เมื่อทำสิ่งใดแล้ว จะทิ้งกลางคันเป็นอันไม่มีทรงคุณธรรม 4 ประการ 1. มีวิริยะอุตสาหะแรงกล้า 2. มีปัญญากล้า 3. มีน้ำใจมั่นคง 4. มุ่งจะให้ประโยช์แก่ตนและคนอื่น ผู้รู้ดีในอำนาจกรรม ย่อมอดทน เมื่อเสวยผลกรรม ไม่ยอมเร้าใจให้เกิดกิเลส ยอมให้มันจนสิ้นกระแส ( สิ้นกรรม หมดกรรม ) รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ สัมผัส เป็นเครื่องล่อใจทั้งนั้น ทำให้หลงทั้งนั้น ผู้มีศีลเสมอกันย่อมไม่เบียดเบียนกัน จิต มโนวิญญาณ นั้นแสดงสันตติ ต่อเนื่องสื่บๆๆกันไป จิตเป็นธรรมชาติคิด มโนหรือใจเป็นธรรมชาติ ทำหน้าทวาร ประตูทางเข้าออก รับอารมณ์ทางใจ วิญญาณเป็นธรรมชาติรู้แจ้งอารมณ์ ที่ผ่านมาทาง ทวารประตูทั้ง 6 ตาทวาร หูทวาร จมูกทวาร ลิ้นทวาร กายทวาร ใจทวาร ประตูเข้าออกของอารมณ์ เรียกชื่อต่างกันเพราะอารมณ์ เข้าทวารประตู ต่างกัน ( อภิมหามุทิตาโมทนาสาธุกับความรู้ของพระอาจารย์นพพร อาทิจจะวังโส ) ​