ต่อให้เหาะได้..ก็หนีทุกข์ไม่พ้น

ภาพสวยด้วยพุทธพจน์ ได้จากเว็บพลังจิต โพสต์โดยคุณ thepkere
palungjit.org/threads/ภาพสวยด้วย-คำสั่ง-คำสอน-ตถาคต-497203.html​

ต่อให้เหาะได้..ก็หนีทุกข์ไม่พ้น​

๔. กุมารกสูตร
[๑๑๕] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ก็สมัยนั้นแล เด็กรุ่นหนุ่มมากด้วยกัน จับปลาอยู่ในระหว่างพระนครสาวัตถีกับพระวิหารเชตวัน
ครั้งนั้นแลเป็นเวลาเช้า พระผู้มีพระภาคทรงอันตรวาสกแล้ว ทรงถือบาตรและจีวรเสด็จเข้าไปบิณฑบาตยังพระนครสาวัตถี ได้ทอดพระเนตรเห็นเด็กรุ่นหนุ่มมากด้วยกันจับปลา อยู่ในระหว่างพระนครสาวัตถีกับพระวิหารเชตวัน

ครั้นแล้วเสด็จเข้าไปหาเด็กรุ่นหนุ่มเหล่านั้น แล้วได้ตรัสถามว่า
พ่อหนูทั้งหลาย เธอทั้งหลายกลัวต่อความทุกข์ ความทุกข์ไม่เป็นที่รักของเธอทั้งหลายมิใช่หรือ
เด็กเหล่านั้นกราบทูลว่า อย่างนั้นพระเจ้าข้า ข้าพระองค์ทั้งหลายกลัวต่อความทุกข์ ความทุกข์ไม่เป็นที่รักของข้าพระองค์ทั้งหลาย ฯ

ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว ได้ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า
ถ้าท่านทั้งหลายกลัวต่อความทุกข์ ถ้าความทุกข์ไม่เป็นที่รักของท่านทั้งหลายไซร้
ท่านทั้งหลายอย่าได้ทำบาปกรรมทั้งในที่แจ้งหรือในที่ลับเลย
ถ้าท่านทั้งหลายจักทำหรือทำอยู่ซึ่งบาปกรรมไซร้
ท่านทั้งหลายแม้จะเหาะหนีไป ก็ย่อมไม่พ้นไปจากความทุกข์เลย ฯ

จบสูตรที่ ๔
_____________________________________________________
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗ ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
����ûԮ�������� �� - ����ص�ѹ��Ԯ�������� ��

ภาพสวยด้วยพุทธพจน์ ได้จากเว็บพลังจิต โพสต์โดยคุณ thepkere
http://palungjit.org/forums/ภาพสวยด้วย-คำสั่ง-คำสอน-ตถาคต-497203.html[.14/SIZE]​

อรรถกถากุมารกสูตร
กุมารกสูตรที่ ๔ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้ :-
บทว่า กุมารกา แปลว่า คนหนุ่ม. แต่ในที่นี้ คนหนุ่มซึ่งรู้อรรถของสุภาษิตและทุพภาษิต ท่านประสงค์ว่า กุมารกะ. จริงอยู่ สัตว์เหล่านี้ จำเดิมแต่วันที่เกิดมา จนถึงอายุ ๑๕ ปี ท่านเรียกว่า กุมารกะ และว่าพาละ ต่อจากนั้น มีอายุ ๒๐ ปี ท่านเรียกว่า คนหนุ่มสาว.
บทว่า มจฺฉเก พาเธนฺติ ความว่า เด็กหนุ่มเหล่านั้น ในฤดูแล้ง เมื่อน้ำในสระแห่งหนึ่งใกล้หนทางแห้งแล้ว จึงพากันวิดน้ำที่ขังอยู่ในที่ลุ่ม จับและฆ่าปลาตัวเล็กๆ ด้วยหมายใจว่า เราจักปิ้งกิน.

บทว่า เตนุปสงฺกมิ ความว่า พระองค์เสด็จแวะจากทางเข้าไปยังสระน้ำหน่อยหนึ่ง แล้วประทับยืนอยู่ เพราะเหตุนั้น ท่านจึงกล่าวว่า อุปสงฺกมิ.
ก็เพราะเหตุไร จึงเสด็จเข้าไปหา.
เพราะเพื่อจะให้เด็กเหล่านั้นเกิดความคุ้นเคยกับพระองค์ จึงเสด็จเข้าไปหา.

ศัพท์ว่า โว ในคำนี้ว่า ภายถ โว เป็นเพียงนิบาต.
บทว่า ทุกฺขสฺส เป็นฉัฏฐีวิภัตติลงในอรรถปัญจมีวิภัตติ. อธิบายว่า ทุกฺขสฺมา จากทุกข์. ด้วยบทว่า อปฺปิยํ โว ทุกฺขํ พระองค์ตรัสถามว่า ทุกข์ที่เกิดในร่างกายของพวกเธอ ไม่น่ารักไม่น่าปรารถนา มิใช่หรือ?
บทว่า เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ความว่า พระองค์ทรงทราบโดยอาการทั้งปวงซึ่งอรรถนี้ว่า สัตว์เหล่านี้ไม่ปรารถนาทุกข์เพื่อตนเลย แต่ปฏิบัติเหตุแห่งทุกข์อยู่ โดยใจความเป็นอันชื่อว่าปรารถนาทุกข์อยู่นั่นเอง.
บทว่า อิมํ อุทานํ ความว่า ทรงเปล่งอุทานนี้ อันเกียดกั้นการกระทำชั่วและประกาศโทษของการทำชั่ว.

อุทานนั้นมีความหมายดังต่อไปนี้
ถ้าว่า ทุกข์อันจะให้เป็นไปในอบายทั้งสิ้น และอันต่างด้วยความเป็นผู้มีอายุน้อยและความเป็นผู้มีส่วนชั่วแห่งมนุษย์เป็นต้นในสุคติ เป็นธรรมชาติ ไม่น่ารัก ไม่น่าปรารถนาสำหรับพวกท่าน
ถ้าพวกท่านกลัวทุกข์นั้นไซร้ พวกท่านอย่าได้กระทำ คือ อย่าได้ก่อกรรมชั่ว คือ กรรมลามกแม้มีประมาณน้อย ชนิดปาณาติบาตเป็นต้นทางกายหรือทางวาจา ทั้งในที่แจ้ง คือไม่ปิดบัง เพราะปรากฏแก่คนอื่น (และ) ชนิดอภิชฌาเป็นต้น เพราะในมโนทวาร ทั้งในที่ลับคือปกปิดโดยความไม่ปรากฏแก่คนอื่น

ถ้าว่า ท่านทำกรรมชั่วนั้นบัดนี้ หรือจักทำในอนาคตไซร้ ทุกข์อันเป็นผลของกรรมนั้น ในอบาย ๔ มีนรกเป็นต้น และในมนุษย์ทั้งหลายจักไม่ติดตามพวกเราผู้หนีไปข้างโน้นข้างนี้ ด้วยความประสงค์ดังว่ามานี้ แม้พวกท่านจะเหาะหนี คือจงใจหลีกหนีไป ก็ไม่หลุด คือไม่พ้นจากทุกข์นั้นไปได้ ท่านแสดงไว้ว่าจะให้ผล ในเมื่อความพรั่งพร้อมแห่งปัจจัยอื่นมีคติและกาลเป็นต้นนั่นแล.

อาจารย์บางพวกกล่าวว่า ปลายเน ดังนี้ก็มี ความว่า เมื่อการไป คือการหลีกไปในที่ใดที่หนึ่ง มีอยู่ โดยนัยดังกล่าวแล้ว.
ก็ความนี้พึงแสดงด้วยคาถานี้ว่า ผู้ทำกรรมชั่วจะหนีไปในอากาศ หรือท่ามกลางสมุทร ฯลฯ ย่อมไม่พ้นจากกรรมชั่วนั้นไปได้.๑-
____________________________
๑- ขุ. ธ. เล่ม ๒๕/ข้อ ๑๙


อ้างอิง : อรรถกถา ขุททกนิกาย อุทาน โสณเถรวรรคที่ ๕ กุมารกสูตร
��ö��� �ط���ԡ�� �طҹ �ʳ����ä��� � ����á�ٵ� ˹�ҵ�ҧ��� � � �

 

คุณเจ้าของกระทู้ขอรับ คุณเขียนหัวข้อกระทู้ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงกาลนะขอรับ

คำว่า "ต่อให้เหาะได้ ก็หนีไม่พ้นทุกข์"นั้น มันคนละอย่างกับที่คุณยกเอาความในตำรามากล่าวนะขอรับ
ความในตำรานั้น เป็นเพียงการกล่าวเตือนหรือบอกใบ้ให้รู้จักว่า ความทุกข์ ไม่ใช่สิ่งที่อยู่นอกตัวเรา เราย่อมหนีมันไม่พ้น เพราะความทุกข์ อันอยู่ในตัวเรา ไม่ได้มีความหมายว่า "ถึงเหาะได้ ก็หนีไม่พ้นทุกข์" เหตุเพราะ

ถ้าบุคคลใด สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ บุคคลนั้นๆ ก็สามารถขจัดอาสวะทั้งหลายทั้งมวลได้แล้วขอรับ นั่นก็หมายความว่า ถ้าสามารถเหาะได้ ก็หนีพ้นทุกข์ได้แล้ว มันคนละอย่างกันนะขอรับ
ท่านทั้งหลาย อ่านแล้วโปรดพิจารณาให้ดีอย่าสับสนขอรับ

 

อย่าคิดมากเลยครับ คุณtelwada ลองอ่านข้อธรรมในพระสูตรดูอีกครั้ง
ตอนท้ายพระพุทธเจ้าสรุปไว้ดังนี้

"ถ้าท่านทั้งหลายจักทำหรือทำอยู่ซึ่งบาปกรรมไซร้
ท่านทั้งหลายแม้จะเหาะหนีไป ก็ย่อมไม่พ้นไปจากความทุกข์เลย"

ตรงๆเลยครับ ท่านหมายถึง หากไม่ละการทำบาปแล้ว แม้เหาะได้ก็ยังเป็นทุกข์อยู่ดี คนที่ทำบาปย่อมมีกิเลสอยู่ ท่านไม่ได้หมายถึงคนหมดกิเลส

อย่างไงก็ต้องขออนุโมทนากับคุณtelwada ที่อ่านแล้วพยายามใช้ธัมมวิจยะ เมื่อก่อนผมก็คิดเหมือนคุณtelwada แล้วก็คิดอยู่เหมือนกันว่า อาจมีคนไม่เข้าใจ

ต้องขออภัยด้วย ที่ต้องตั้งชื่อกระทู้แบบนี้ ต้องใช้คำโดนๆ เรียกแขก ล่อเป้า
ขอให้ถือว่า เป็นกุศโลบาย"เรียกคนมาอ่านพุทธพจน์"
ขออนุโมทนา

 

เชิญชวน ถ้าอยาก รู้ ว่าพระพุทธเจ้า ตรัสสอนอะไร เชิญเข้าเยี่ยมชม และเรียนรู้ คำพระศาสดาแท้ๆได้ที่ พุทธวจน : วัดนาป่าพง

 

ไม่พ้นทั้งหมดแต่ก็พ้นได้ชั่วคราวนะขอรับ พระโมคคัลลายังเหาะหนีโจรตั้งหลายเที่ยว เพียงแต่ครั้งหลังสุดท่านพิจารณาแล้วด้วยความรู้อันยิ่งใหญ่ของท่านว่านิพพานดีกว่าก็เลยไม่เหาะหนีโจร ปล่อยให้โจรทุบแล้วใช้ฤทธิ์ประสานร่าง แต่แล้วก็เหาะไปเฝ้าพระพุทธเจ้าก่อนจะนิพพานอยู่ดี ความจริงแล้วคนชั่วมันชั่วของมันเป็นปกตินั่นแหล่ะไม่ได้เกี่ยวกับเหาะเลย แต่คนที่จะเหาะได้ต้องได้อภิญญาหรือไม่ก็มีบุญเก่าไม่ว่าจะแบบไหนผมก็ว่าดีทั้งนั้นแหล่ะถ้าไม่เอาไปทำบาป