ช่างภาพหนังสือพิมพ์

ตอนเราสาวๆ เราเคยถูกช่างภาพหนังสือพิมพ์ขอถ่ายภาพไปลงประวัติ เพราะเราเข้าประกวดนางสาวไทย
ทีนี้ หากเป็นช่างภาพไทยรัฐ เขาจะเดินย่อง ย่อง มาแล้วพูดว่า …หนู หนู ขอลุงชักภาพหน่อย…
เราก็กลัวว่าลุงเขาจะไม่มีแรง เลยรีบเดินไปให้ลุงถ่ายภาพ
แต่หากเป็นช่างภาพเดลินิวส์ จะกระฉับกระเฉง เพราะยังหนุ่มสาว จะคล่องแคล่วในการขอถ่ายภาพมากกว่า

 

คราวนี้ พอเอารูปไปลงหนังสือพิมพ์ ปรากฎว่า พี่เลี้ยงนางงามของเราบอกว่า ภาพถ่ายออกมา หน้าเหมือนคุณ อาภัสสรา
อ้าว… ยุ่งล่ะซิ
ช่างภาพไทยรัฐ เลยขอเราถ่ายภาพใหม่
โดยวิธีที่ใช้ในการถ่ายภาพนั้น ทำเอาเราคอเคล็ดไปสามวันเลยค่ะ

 

ช่างภาพบอกให้เราเอียงขวาให้มากที่สุด แล้วเหลือกมองกล้อง
แล้วบิดคอกลับมาทางซ้ายอีกทีละ 1 องศา
โดยทุกๆ 1 องศานั้น เขาจะถ่ายภาพเราเอาไว้
เราทำตามเพราะเป็นเด็ก
เมื่อบิดคอกลับมาทางซ้ายทีละ 1 องศาจนคอตั้งตรงแล้ว
เขากลับให้เราบิดไปเรื่อยๆ จนคอเราเอียงไปทางซ้ายสุดๆ
เราใช้เวลาถ่ายภาพ ที่คอเอียงขวา จนกระทั่ง คอเอียงซ้ายประมาณเกือบ 10 นาที
โดยที่ไม่เข้าใจว่า ทำไปทำไม

 

เราจำได้ว่า ในวันตัดสินการประกวดนางสาวไทยปีนั้น คุณอาภัสสราติดธุระ ไม่มาตัดสิน
น่าเสียดายเพราะเราเองก็เป็นแฟนนางงามของคุณอาภัสสรา ตัวยง
ที่จริง เราควรได้ตำแหน่ง ขวัญใจช่างภาพ
แต่เราไม่ได้รับรางวัลอะไรเลย
น่าเสียดายจริงๆ ค่ะ
นอกจากนี้ วันเกิดและเวลาตกฟากของเรานั้น หนังสือพิมพ์ก็เอาไปลงประกาศทั่วประเทศ
ช่างน่าภูมิใจเสียจริงค่ะ