การปฏิบัติถดถอย แก้ไขอย่างไรดีครับ

เมื่อก่อน การปฏิบัติตามคำสอนของหลวงพ่อ ผมพอทำได้กับเขาอยู่บ้าง แต่เดี๋ยวนี้มันรู้สึกว่า แย่ลงกว่า

เดิมมากครับ ไม่รู้อยู่ๆ กำลังใจในการปฏิบัติมันหายไปไหน มารู้ตัวอีกทีตอนศีลข้อ 5 ขาดแล้วกู่ไม่กลับ

ตอนนี้กำลังพยายามคลานเข้า ขอบเขต ความดีกับเขาอยู่ครับ แต่ยัง อายตัวเอง อายที่แค่ศีลข้อเดียวก็รักษาไม่ได้

อายที่ดีแต่ปาก อายที่ได้สมาธินิดๆหน่อยก็หลงตัวเอง อายจนแม้แต่อาจารย์ของตัวเองยังไม่กล้าไปเยี่ยมท่าน

เหมือนตัวเองเป็นพวกมือถือสาก ปากถือศีล ทรมานมากครับ ผมอยากขอหนทางแก้ไข และแนวปฏิบัติจากหลวงพี่ครับ

ถือว่า ช่วยสงเคราะห์ ลูกสุนัข ลูกแมวสักตัวเถิดครับ

 

สังเกตุ เฝ้าดู ตามรู้ ดับไป เกิดใหม่