道教พินอิน

ค้าบบบบบบบบผมมม รอหลายวันละ 555555

ต้องรอถึงวันจันทร์เลยเหรอ ใจร้อนง่ะ อิอิ ฝึกใจเย็นแล้วแต่ยังไม่เย็นก็เลยร้อน

รอนานจัง ว่าแต่ว่าทำให้หลวงพ่ออะไรเหรอครับผม เผื่อมีอะไรให้ช่วย ช่วยได้นะครับ

ม่ายรุจัก เอามาดูหน่อยดิ ว่าเปงงัย

55555 พื้นที่ฟรีเหรอครับ เพราะเคยแต่ขอฟรี ไม่เคยทำแบบซื้อพื้นที่โฮสต์ ว่าแต่ว่าทามมายเก่งจัง ใช้ภาษารัยเขียนเหรอ เราเขียนเป็นแต่ใช้ ดรีมวีเวอร์ง่ะ อยากเขียนบอร์ด pHp เป็น แต่มิรู้ว่าทำเยี่ยงใร อิอิ ว่าแต่ว่า เจ้ากระทำเป็นดอกรึ ข้ามิเยี่ยงรู้ สอนข้าบ้างกระไร เปื่ข้าจักช่วยเจ้าได้

ไม่มีเรียนครับ อยู่ห้อง มีเน็ตเลยออนได้ อิอิ ว่าแต่ท่านเหอะ ทำไรอยู่ไม่ได้ทำไรเหรอเล่นอยู่ได้ อ้าว ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออ่านะ ว่าเราพ่อหมอว่างั้น 555 เก็บไว้เพราะชอบครับ อิอิ คงไม่มีใครจะมาลองหรอกของนะ ถ้ามีจริงคุณพระก็คงคุ้มครองขอรับกระผม

แวะเอา "ฮะเก๋า" มายั่วน้ำลายคับผม
[IMG]

สาธุ มีผู้คนจำนวนไม่น้อยเลยที่ต้องทุกข์ใจด้วยเพราะเหตุของการตกไปสู่ห้วงวังวลแห่งความคิด ความรู้สึกผิดที่ตนๆได้กระทำสิ่งไรๆบางอย่างไปนั้น อาจถือได้ว่าคนผู้นั้นมีจิตใจที่รู้จักบาปบุญคุณโทษ รู้จักสำนึกในบาปแห่งตนเองที่ได้กระทำเอาไว้ แต่เพียงการสำนึกผิดเท่านั้นยังไม่เพียงพอต่อการที่จะทำให้เราพ้นจากห้วงแห่งทุกข์นี้ได้ เพราะหากว่าเรายังมัวไปนั่งนึกคิดกังวลในเรื่องต่างๆอย่างกังวลใจไม่ปล่อยวางจิตที่ยึดแบกหาม เราก็ยังเศร้าหมอง มีทุกข์อันใหญ่หลวงครอบงำจิตอยู่อย่านั้นนั้นเอง วังวลแห่งกังวล มันหนาวเหน็บ และแสนทรมาณยิ่งนัก แต่ทำไมหรือเรายังชอบใจในการจมปรักอยู่กับเหวแห่งกังวลนั้นอยู่อีก

สิ่งทั้งหลายมันไม่เที่ยงแท้แน่นอนเลย สิ่งทั้งหลายที่ผ่านมาแล้ว ถึงจะคิดทั้งวันทั้งคืนเราก็ไม่อาจที่จะทำให้มันหวนกลับคืนมาได้เลย
สิ่งทั้งหลายที่ยังไม่มาถึง เราไม่อาจคาดการได้ว่าจะเป็นไปดั่งที่ตั้งใจไว้ได้เพียงไร

เมื่อเป็นเช่นนั้นเราท่านทั้งหลายทำไมจึงยังมัวไปนั่งแบกโลกอยู่อีก จงทำวันนี้ให้ดีเถิด แล้วอนาคตก็จะดีตามมา อย่าพยายามสร้างหนี้ผูกพันแห่งจิต อย่าพยายามผูกสัญญาข้อพันธผูกพันใดๆให้กับตนเองเลย

มีหลายๆครั้งที่เราต้องทุกข์ใจเพราะเหตุแห่งการที่ตนเองไปสร้างข้อสัญญาผูกมัดให้กับตนเอง บางครั้งเราต้องรู้จักวางอุเบกขาธรรมแก่สิ่งทั้งปวงให้ได้ด้วย

อย่ามีแต่เพียงเมตตา กรุณา หรือ มุทิตา แต่จงประกอบจิตแห่งตนเองให้ถึงพร้อมไปด้วยองค์แห่งธรรมอันประเสริฐนั้น ให้ครบท่วนบริบูรณ์ แล้วเราจะประสบความไร้กังวลได้

อุเบกขา อุเบกขา อุเบกขา จงวางอุเบกขาแก่การงานที่ไม่สามารถกระทำได้แล้วเถิด จงรู้จักวางอุเบกขาธรรม ต่อเพื่อนต่องาน ต่อทุกๆเรื่องราวที่นอกเหนือขีดความสามารถของเราจะพึงกระทำเถิด อย่าสร้างหนี้สินแห่งใจให้กับตนเอง อย่าสร้างกรงขังให้กับจิตของตนเลย

จงถ่ายถอนการคิดผิดด้วยปัญญา รู้เห็นตามที่เป็นจริง สิ่งไรๆร่วงมาแล้วมิอาจหวนกลับ สิ่งไรๆยังไม่มาถึงก็ยากที่จะคาดเดา

จงวางแผนชีวิตให้ดี แล้วเดินตามแผนที่วางนั้นอย่างมั่นคงถึงพร้อมด้วยสติตั้งมั่น
และเตรียมใจรับมือกับปัญหานานาอันคาดไม่ถึงอย่างมั่นใจ

อย่าคาดหวังในทุกๆสิ่งว่าจะเป็นเช่นดังหวัง แต่อย่าสิ้นความหวังที่ตั้งไว้ในใจ

เมื่อถึงที่สุดแล้ว ก็ปล่อยลงเถิด แล้วทุกๆอย่างจะเบาเอง

สาธุ ขอท่านจงประสบชัยชนะต่อสู้ต่อกิเลสร้ายภายในจิต ให้ก้าวเข้าสู่ห้วงแห่งความสิ้นกังวลเถิด

ขอจิตดวงนี้จงเข้มแข็งเถิด เรา ขอเป็นกำลังใจให้กับท่านและทุกรูปนาม สาธุ

ตัญหา หรือความอยากนี้ คือสาเหตุแห่งทุกข์ ที่ใดมีตัญหาที่นั่นมีความทุกข์
ผู้ใดกำจัดตัว ตัญหาออกเสียได้ ผู้นั้นย่อมมั่นใจได้เลยว่าเขาจะพบความสิ้นไปแห่งทุกข์ เขาจะไม่มีทุกข์ได้อย่างแน่นอน
สาธุ ขอให้ประสบสุขสันติอันจริงแท้เถิด

พุทธศาสนาเป็นศาสนาแห่งปัญญา สอนในเรื่องของกรรมคือการกระทำของตนๆ ชีวิตที่ได้รับที่ได้เป็นในปัจจุบันนี้ คือผลพวงแห่งการสร้างเอาไว้ในอดีตกาล ผู้หวังความเจริญในชีวิตของตนๆนั้นจงควรสร้างเหตุปัจจัยแห่งความเจริญนั้นๆด้วยตนเอง หาใช่การอ้อนวอนขอจากพระเจ้าองค์ใดให้เห็นอกเห็นใจก็หาไม่ การที่เราท่านทั้งหลายจะถึงซึ่งความสุขอันประเสริฐตามที่ตนต้องการนั้นต้องกระทำเอง หาใช่การที่กระทำให้พระเจ้าโปรดไม่
ความดีนั้นอยู่ที่เราเองไม่ได้อยู่ที่ผู้อื่น ผู้ที่เห็นความเสื่อมของผู้อื่นแล้วเก็บมาเป็นปัญหาสำหรับตัวเอง เช่นเห็นข่าวของพระสงฆ์ในด้านร้ายแล้วเกิดความเสื่อมจนถึงไปเปรี่ยนศาสนา เพราะคิดว่าศาสนาจะนำตนให้พ้นภัยได้นั้น เป็นความคิดที่ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีข้นได้เลย หากเราท่านเข้าถงกระแสแห่งพุทธธรรมแท้แล้วจะเข้าใจว่า เราเองนี่ต่างหากคืกผู้กำหนดหนทางดีแลร้าแห่งตนๆ ดีแลชั่วนั้นข้นอยู่กับเราอันเป็นผู้ระทำเอง

ดังนั้นเราท่านทั้งหลายผึงเจริญจิตแห่งตนให้เข้าถึงพุทธธรรมนั้นเถิดเพื่อความเป็นพุทธแท้ๆด้วยหัวใจ

สาธุ สาธุ สาธุ

เจ๋งแหะ พูดจาตรงไปตรงมาดี ดีแล้วนะ


ตัวผมนนั้น

ไปเรื่อยๆ ใจมันทยานอยากอยากจะสอน ประโยคเลยยาวไปเรื่อยๆเสมอ

ก็ขออภัยด้วย

( ตรงปากร้ายนั่น ผมเอาไว้เหน็บคนอื่นนะ ต้องมีบ้าง ไม่งั้นน่าสงสารจริงๆ , ถ้าพลาด ก็บาปที่เรา )

ครั้งหนึ่งตถาคตเคยตรัสต่อพระญาติผู้ออกบวชแต่ยังละบ่วงสเน่หาไม่ขาด
ด้วยนางนั้นงามเป็นที่สุด ไม่อาจลืมได้แม้ขณะจิต
พระองค์ได้สำแดงฤทธิ์พาพระญาติผู้ลุ่มหลงไปในสวรรค์ชั้นฟ้า
พบเทพธิดาจำแลงกายงดงามกว่างามนัก
พาพระญาติผู้ลุ่มหลงพลางอุทานว่างามจริงหนอ เราจะอยู่ในสวรรค์นี่แหละ
ตถาคตตรัสว่า ดูกรนางฟ้าที่งามกว่านี้ยังมีอยู่ ว่าแล้วก็เนรมิตไปในภพสวรรค์ที่ปราณีตขึ้น
แล้วถามพระญาติว่าท่านยังต้องการนางผู้เป็นมนุษย์อีกไหม
ความลุ่มหลงนำพาสิ่งหนึ่งไปสู่สิ่งหนึ่ง แม้สิ่งที่เห็นตรงหน้าใช่ว่าจะจริง
ด้วยอุบายนี้ พระญาติบรรลุธรรมฉับพรรณ สางกิเลสที่เกาะแน่ในใจกลายเป็นปัญญาเห็นแจ้ง

วิธีลืมเขา จะเข้าโรงเรียนที่ไหน ถึงจะทำใจให้ลืมเขาได้สนิท หุหุ

อันบ่วงมัด มัดเขาหรือมัดเรา
การแก้บ่วง แก้เขาหรือแก้เรา
มือฉมังธนู ตาย่อมมองไปที่เป้า มิใช่ปลายศรฉันใด
ผู้ปราถนาแก้บ่วง ย่อมมองไปที่เหตุแห่งเรา มิใช่ผลแห่งเราฉันนั้น

สุ จิ ปุ ริ หัวใจนักปราชญ์ พูด คิด ฟัง จด
ว่าแต่กลัวคิดถึงคือสิ่งใด

ก็เอาแต่พอดีครับ
ถึงคราวเล่น เราเล่น
ถึงคราวฟัง เราฟัง
ถึงคราวจำ เราจำ
ถึงคราวจด เราจด
ถึงครามโต้ เราโต้
เนี่ย หัวใจนักปราชญ์นะ หุหุ

คุณมาเกรงอะไร อายครูบ่ได้วิชา อายภรรยาบ่ได้บุตร
เกรงใจเป้นวิสัยสุภาพชน
แต่เกรงกลัวแบบไม่รู้เหตุรู้ผล อันนี้ไม่ใช่ศิษย์ตถาคตนะครับ
โพสก็ต้องแสดงความคิด
ผิดถูก เพื่อนคอยท้วงแก้ไข ไปตามภูมิธรรม ถูกไหมท่าน หุหุ

มหามารเอกภพ กาลนี้มีเรื่องเล่าสู่ท่านฟัง หมอกมืดนั้นมันกลับมาอีกผมแทบกระอักเลือดตาย เพราะเมามันหนัก

ดีที่ท่านเมฆม้าขาว ได้แนะทางให้จึงพ้นภัยใหญ่นั้นมาได้ หุหุหุ ว่าแต่เทวดามารเมื่อไหร่จะมาเกิดเป็นพรหมบ้าง

มัวแต่หลงนาย เอ้ย นางเทพนารีอยู่นั่นเดี๋ยวตกสวรรคนะจะบอกให้ 5555+

ปัญญา ขอให้แจ้งเถิด เราเองไม่อาจใช้สมองสู้ใครๆได้ แต่เราเองอาจใช้ใจสยบมารได้เป็นแม่นมั่น

สวัสดีครับ เราไม่ต่างกันชื่อก้บอกอยู่ ใยต้องเกรงใจกันครับ หุหุ
ยินดีที่ได้ฮู้จักมิตรใหม่ครับ หุหุ

สวัสดีครับ