เจริญธรรมครับท่าน ....... _/|\_ ^_^ .......ฝันดีนะครับ ..... .............................................................................................. พระคาถายันทุน ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โยจานะมาโป สะกุณัสสะ สัทโธ ปาปัคคะโห ทุส สุปินัง อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โยจามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโธ ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โยจามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโธ ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ พระคาถายันทุนบทนี้ ใช้สำหรับสวดป้องกันอันตรายต่างๆ แม้ว่าเกิดนิมิตฝันไม่ดี เกิดอาเพศสังหรณ์ใจไปในทางที่ไม่ดีให้สวดพระคาถานี้จะกลับให้เกิดเป็นความดีขึ้น แม้จะมีเคราะห์ร้ายต่างๆ เกิดขึ้นให้ทำน้ำมนต์อาบเสียด้วยพระคาถานี้ บำบัดอันตรายให้หายสิ้นไปได้ หมั่นจำเริญภาวนาไว้ เกิดสิริมงคลลาภยศดีนักแลฯ รับข้อมูลจาก "http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8...B8%B8%E0%B8%99"
วันนี้ 11:42 AM แอ๊บแบ้ว ชื่อกลอน : เตือนใจตน ประพันธ์โดย : แอ๊บแบ้ว 29/7/51 ประสงค์ : เพื่อตอบแทนเพื่อนธรรมที่แวะผ่านเข้ามา ขอบคุณ : สำหรับดอกไม้และความปราถนาดีที่มีต่อกัน .............................................................................. อรุณสวัสดิ์ยามเช้าเรามีหวัง ด้วยนิทรายังมิรู้ตื่นขึ้นเมื่อใด ครั้นตื่นมาพบดอกไม้สดชื่นใจ ดอกขาวใสใสธรรมนำชีวา ตื่นขึ้นมาครานี้มีดีกว่า แต่ทว่าทำดีนั้นให้เกิดผล ตนทำตนดีนั้นเกิดที่ตน ดีที่ตนเกิดที่ตนเพราะตนทำ หวังว่าหลับไปอีกครานี้ฝากดีไว้ บาปอย่าได้นำติดตัวให้มัวหมอง ฝากดีไว้อย่างธรรมตามตามครรลอง หวังโน้มสองคนใกล้ให้ได้ดี (สองคนใกล้หมายถึงพ่อแม่) อันว่าดีนั้นดีใดไม่มีโทษ สุดประเสริญเลิศหล้าหาไหนเหมือน ทำขัดเคืองดีนั้นไม่ดีเลือน ด้วยขัดเคืองผิดทางและคนกาล อันว่าดีคนดีง่ายทำชั่วยาก ความชั่วนั้นคนชั่วทำง่ายสบายจริง ทุกทุกสิ่งล้วนต้องฝืนจึงยืนได้ แสนสบายเมื่อทำดีมีสุขผลฯ ..ทุกคนเอย........ ...............................................................................
ชื่อกลอน เจริญธรรมนำปัญญา ประพันธ์โดย แอ๊บแบ้ว แด่เพื่อนธรรมทุกท่าน พิมพ์ครั้งที่ 2 (ฉบับแก้ไขปรับปรุง) .. จำนวน ....2 แผ่น (รวมแผ่นแรกด้วยอ่ะ) ..... .......................................................................................... เจริญธรรมนำปัญญาโน้มนำมาพัฒนาตน รื้อภพพ้นชาติอันอับจนตั้งใจสนให้พ้นภัย เจริญธรรมแล้วโน้มออกตนใครเล่าเข้ามาสน หากตนมิพึ่งตนแล้วใครเล่าจะพึ่งได้ล่ะท่านเอย ................................................................................. ......ค้นหาสัจจะธรรม ..... เจริญปัญญาร่วมกันนะครับ ..... _/|\_ อนุโมทนา ^_^
ความรักคืออะไร รักคือความเข้าใจ รักคือการให้ รักคือการเสียสละ จะดีกว่านี้ถ้ารักไม่ต้องการอะไรเลย วางรักไว้อย่างที่เป็นเข้าใจในสิ่งเดียวกัน ไม่ต้องทำอะไรหยุดที่เข้าใจ ปล่อยใจให้เป็นไปเข้าใจในสิ่งที่เป็น ;aa17 ไม่ต้องวุ่นวายไม่ต้องดูแล รักคือรักแล้วทุกอย่าง จะไม่ต้องเริ่มใหม่ หรือจบลง และรักยังคงค่าความรักตลอดนานเท่านาน
[IMG] ต้นธรรม ต้นน้อย ต้นนี้ รากมี รากแก้ว รากนำ ใจงาม บริสุทธิ์ ใจธรรม น้อมนำ ธรรมมี กลางใจ ..แวะทักทายยามเย็น ...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
[IMG] .....จ๊ะเอ๋!......... มีไรกันเหรอคับ.....????? ....เด๋วดำไปโผล่บ้านโน้นบ้างดีก่า......อิอิอิ........นุ้กหนุก.......(เพิ่งโหลดภาพได้วันแรกอ่ะ...ทนๆหน่อยนะครับ...เด๋วคงชินไปเองอ่ะ)
สาธุ ขอเจริญสุขเถิดนะ อย่าปิดกั้นธรรมนะ บางครั้งอาจจะเข้าใจแตกต่างแต่ทุกอย่างปรับให้เข้ากันได้ด้วยการเปิดใจรับฟังถามไถ่กัน อันความทุกข์เกิดที่จิตติดภายนอก ดวงใจบอกจิตปรุงทุกข์ประสาน คิดถึงเรื่องปวงญาติทั้งครูอาจารย์ รวมลูกหลานเป็นฉันใดใจทุกข์ทน ทุกข์เรื่องงานมากมีนี้หลากเรื่อง คิดขมปมเคืองเรื่องราวเกินฝึกฝน ทั้งอยากถูกหวยรวยลัดเลยต้องบน จิตพลันสับสนแต่เรื่องเก็งกำไร อีกทั้งเรื่องรักสมัครใคร่ทับที่อก ดั่งลากครกขึ้นยอดภูเศร้าทรวงหลาย นั่งแบกทุกข์นานาเจ็บป่วยไม่สบาย จิตสลายมลายหม่นทุกข์แน่นอุรา อีกทั้งเคืองพวกพ้องใจหมองเศร้า ไม่มีใครเข้าใจเราเฝ้าทวงถาม จิตแบกทุกข์กังวลใจอยู่ทุกชั่วยาม จิตเฝ้าถามโอ้หนอสุขอยู่หนใด
อ๋อ..เดาว่าสืบเนื่องจากกระทู้เจโตของคุณสันโดษใช่ไหมครับ ตอบในกระทู้ก็ได้นะครับ เพราะไม่มีอะไรน่าอายครับ เพราะพวกเรากำลังฝึกจิตกันอยู่ เหมือนลับมีดหนะแหละครับ ดังนั้น ผิดถูกตอนนี้ยังไม่ใช่เรื่องสำคัญครับ แค่ตอบออกไปตามความรู้สึกแรกที่จับได้เท่านั้นก็พอครับ ขอบคุณนะครับ ชยุต
ชีวิตไม่ใช่หุ่นยนต์ เมื่อเกิดเป็นคน ก็ยังต้องคิดครับ โดยพื้นฐานอยากให้ทำความเข้าใจและจดจำจนขึ้นใจว่า คนเราที่เกิดมาแล้วนั้น ล้วนตกอยู่ในสิ่งที่เรียกว่า วัฏฏะสามกันทุกคน คือกิเลศ ก่อกรรม กรรมก่อวิบาก หมุนเวียนไป ไม่จบสิ้น เมื่อเราเกิดมาด้วยแรงกรรมเราจึงต้องรับผลวิบากกรรมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในการดำเนินชีวิตเราหลีกเลี่ยงการคิดไม่ได้แน่นอนครับ ส่วนเราจะคิดอย่างไรแล้วไม่ทุกข์ อันนี้ต้องเกิดจากปัญญาทางธรรม พระพุทธเจ้าทรงสอนเรื่องการพ้นทุกข์โดยส่วนเดียวครับ ดังนั้น ถ้าเราพ้นจากทุกข์ได้นั่นคือเราได้เห็นธรรมของพระองค์แล้วนะครับ ถ้าเราเข้าใจได้ว่าสิ่งที่กำลังประสพนั้น คือวิบากกรรม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องครอบครับ เรื่องการงาน เรื่องการไปเที่ยวพักผ่อน การพบปะผู้คน การต้องการทำในสิ่งที่ผิดศีลธรรม กระบวนการแก้ปัญญหาต่าง ๆ ต้องมีสติกำกับครับ และลำดับความสำคัญให้ถูกต้องตามความเร่งด่วนของปัญหา ปัญหาทุกอย่างล้วนแก้ได้ แต่ผลของการแก้ปัญหาต้องมีผลดีมากบ้างดีน้อยบ้างเป็นธรรมดา แต่เมื่อเราตัดสินใจทำลงไปแล้ว อย่าได้มานึกเสียดายหรือตำหนิตัวเอง เพราะเราเองก็ได้ตัดสินใจดีที่สุดแล้วในขณะนั้น สรุปว่าคิดได้ แต่ให้จัดลำดับความเร่งด่วน ให้คิดให้ตกในเรื่องนั้นๆโดยใช้สติเป็นสมาธิคำตอบจะถูกต้องตรง เมื่อคิดตกแล้วไม่ต้องกลับมาคิด ถ้าคิดไม่ตก อันนี้ย่อมเป็นผลวิบากที่ต้องเผชิญ ให้ยอมรับมัน และแก้ไขด้วยสติ มีข้อคิดฝากไว้ครับ คนเรามักหาสิ่งรุงรังเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเสมอ มากน้อยตามกำลังของกิเลศ เมื่อมีสิ่งประกอบมากจะหนักมาก สิ่งประกอบน้อยจะหนักน้อย ไม่มีสิ่งประกอบเลย อรหันต์ครับ
