soojayanont

;aa44
เมื่อจิตหลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่น ซึ่งหลงยึดมั่นในคุณค่า
อันเป็นที่ตั้งแห่งอุปทาน ตามสมมติสัจจะว่า "ตัวตน" แล้ว
ดี-ชั่ว บุญ-บาป กิเลส-โพธิ หรืออะไรที่บัญญัติกันว่าเป็น
ของคู่ตรงกันข้ามนั้น ก็จะเป็นของที่เท่ากัน หรือเป็นสิ่งเดียวกัน
เช่นเป็นเพียงสังขารเสมอกันเป็นสมมติบัญญัติที่เท่ากัน เป็นต้น

;hi2
สวรรค์มีขึ้นในใจของผู้นั้น
ทันทีที่เขายกมือไหว้ตัวเองได้
ในการทำหน้าที่ของตนอย่างถูกตามธรรม
และพอใจตัวเองถึงขีดสุด
นี่เป็นสวรรค์ที่แท้จริง ที่นี่ และเดี๋ยวนี้
สวรรค์อย่างอื่นทุกชนิดขึ้นอยู่กับสวรรค์นี้

he llo _car
ธรรมะมิใช่ตัวหนังสือหรือเสียงแห่งการแสดงธรรม แต่เป็น
การกระทำหน้าที่ที่ถูกต้องของผู้ปฏิบัติแต่ละคน อยู่ทุกอิริยาบถ
ทุกเวลา ทุกสถานที่ อย่างถูกต้องแก่ความเป็นมนุษย์ของตน
และผู้อื่นที่เกี่ยวข้องกัน จึงจะเป็นธรรมะที่ถูกต้องตามหลัก
แห่งพุทธศาสนา อันนำมาซึ่งความสงบสุขได้จริง

dencee
ขอย้ำเรื่องนรก สวรรค์ ที่แท้ในพุทธศาสนาอีกครั้งหนี่งว่า
ได้แก่ผลที่ได้รับจากการกระทำผิดหรือกระทำถูกทาง
อายตนะ เมื่อมีผัสสะที่ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ อันกำลัง
รู้สึกอยู่ในจิต ที่นี่ และเดี๋ยวนี้ นรกใต้ดินหรือสวรรค์บนฟ้า
ต่อตายแล้ว ที่กล่าวกันมาแต่ก่อนพุทธกาล นั้นขึ้นอยู่กับ
นรกสวรรค์ที่แท้ ที่นี่ และเดี๋ยวนี้

;aa57
ปุถุชนคือคนที่ยังไม่รู้จักสิ่งที่ควรรู้จัก
แม้จะตำตาอยู่เสมอ คือ ไม่รู้จักนิวรณ์ทั้งห้า
อันได้แก่ ความครุ่นในกาม-พยาบาท-หดหู่
ฟุ้งซ่านลังเลในชีวิต ว่าเป็นสิ่งทำลายความสงบสุข
หรือไม่รู้ว่าความโลภ-โกรธ-หลง
นั้นเป็นสิ่งนำมาซึ่งทุกข์ แล้วก็ไม่กลัว
จึงได้ชื่อว่าปุถุชน คือ คนมีความหนาแห่งไฝฝ้าในดวงตา

:cool::cool:
ดี ๖ ดี : บุตรที่ดีของบิดามารดา
ศิษย์ที่ดีของครูบาอาจารย์
เพื่อนที่ดีของเพื่อน พลเมืองที่ดีของชาติ
สาวกที่ดีของศาสนา
มนุษย์ที่เต็มความหมายของคำว่ามนุษย์
เหล่านี้เป็นวัตถุประสงค์ของการ
จัดการศึกษาที่ถูกต้องแท้จริงสำหรับมนุษย์

:cool:
การศึกษาที่เปรียบด้วยสุนัขหางด้วนของทั้งโลก
นั้นคือให้เรียนกันแต่วิชาหนังสือกับวิชาชีพ
ไม่เรียนธรรมะหรือศาสนา
ที่สอนให้รู้ว่าเป็นมนุษย์กันให้ถูกต้อง
ได้อย่างไรกันเสียเลย
ขอให้รีบลืมตาและแก้ไขกันเสีย
ก่อนแต่ที่โลกจะเกิดมิคสัญญี

hello6
"ชีวิตใหม่" สำหรับผู้ถือศาสนาอะไรก็ได้
คือ การทำหน้าที่ให้ถูกต้องแก่ความเป็นมนุษย์ของตนๆ
ทุกขั้นตอนแห่งวิวัฒนาการ ตั้งแต่เกิดจนตาย
ทั้งเพื่อประโยชน์ตนและประโยชน์ผู้อื่น

(y)(y)(y)
ต้องศึกษาเรื่องดับทุกข์ จากร่างกายที่ยังเป็น ๆ
มิใช่จากสมุดพระไตรปิฎกในตู้
นี้ถือเอาตามคำตรัสที่ตรัสว่าโลก เหตุให้เกิดโลก
ความดับสนิทของโลก
และทางให้ถึงความดับสนิทกัน
ตถาคตกล่าวว่า มีอยู่พร้อมในกาย
อันยาววาหนึ่งซึ่งมีทั้งสัญญาและใจ
(คือยังเป็น ๆ )

:z12
สิ่งที่เรียกว่าอภิธรรมนั้น
สมมติว่าเราไปทิ้งทะเลเสียทั้งกะบิ
เราก็ไม่ขาดความรู้เรื่องการปฏิบัติเพื่อการดับทุกข์
เพราะเกิดขึ้นสำหรับสติปัญญาที่เฟ้อเกินจำเป็น
ทำให้เนิ่นช้าแก่สติปัญญาทั่วไป
ดังนั้น ใคร ๆ ไม่ต้องเสียใจหรือน้อยใจ
ว่าไม่มีโอกาสจะเรียน หรือเรียนไม่ไหว

;aa57
หัวใจพุทธศาสนาสำหรับคนทั่วไป
ทั้งที่กำลังปฏิบัติ และที่เสร็จการปฏิบัติ
แล้ว นั้นคือสัจธรรมที่ว่า
"สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่นโดยความ
เป็นตัวตนของตน" ทุกคนต้องปฏิบัติสิ่งนี้
และได้รับผลของสิ่งนี้

chearrchearr
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
เป็นสิ่งที่ต้องควบคุมให้ดี ๆ
มันจะเกิดเป็นนรกขึ้นมา เมื่อมีการ
ปฏิบัติผิดและจะเกิดเป็นสวรรค์ขึ้น
มา เมื่อมีการปฏิบัติถูก ณ ที่นั้นๆ
จงจัดการกับตา ฯลฯ ใจ ให้ถูกต้อง
ในเมื่อมีการสัมผัส ณ ที่นั้นๆ
จนเป็นสวรรค์อยู่ได้ จนตลอดเวลา
เถิด จะเป็นพุทธบริษัทโดยสมบูรณ์
ในขั้นต้น

;aa7
การมีพระพุทธเจ้าเป็นกัลยาณมิตร เป็นสิ่งที่ต้องสนใจ
กันให้มาก ให้สมกับที่ตรัสไว้ว่า "ถ้าได้อาศัยเราเป็น
กัลยาณมิตรแล้ว สัตว์ทั้งหลายที่มีเกิด แก่ เจ็บ ตาย
จักพ้นจากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย โดยมาถือกันว่า
เรามีการเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา ไม่อาจ
ล่วงพ้นไปได้

wel lcome_mokey
ถ้ามีการมองที่ดี ก็จะมีแต่การได้ ไม่มีเสีย,ไม่ว่าอะไร
จะเกิดขึ้น แม้ที่สุดแต่ความตาย นับประสาอะไรกับ
เรื่องการสูญเสียเล็กๆ น้อย หากแต่คนโง่ไม่รู้จักมอง
ให้เกิดปัญญา ว่าสิ่งเหล่านั้นมาสอนให้อย่างไรบ้าง
ทั้งที่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนแต่มาสอนทั้งนั้น

be happy1
การปฏิบัติที่ดูเหมือนมิได้ปฏิบัติอะไรเลย
คือการปฏิบัติทางจิตใจ
ให้รู้สึกพอใจอยู่ในความว่างจากตัวตนของตน
กระทำหน้าที่ทุกอย่างกลมกลืนอยู่กับกฎของธรรมชาติ
ทำงานเพื่อหน้าที่ มิใช่ทำเพื่อประโยชน์แก่ตัวกู-ของกู

;aa34
เบญจขันธ์(ขันธ์ทั้ง ๕) คือส่วนประกอบห้าอย่างของชีวิต
๑. รูป สสารและพลังงานฝ่ายวัตถุ
๒. เวทนา ความรู้สึก สุข ทุกข์ เฉยๆ จากผัสสะทางประสาททั้ง ๕ และทางใจ
๓. สัญญา ความกำหนดได้ หรือความรู้จำอารมณ์นั้นๆ ได้
๔. สังขาร การปรุงแต่งของจิตมีเจตนา เป็นที่มาของกรรมต่าง ๆ
๕. วิญญาณ ความรู้แจ้งอารมณ์ทางประสาททั้ง ๕ และทางใจ

;aa47
ทุกข์มีไว้ให้เห็น ไม่ได้มีไว้ให้เป็น

:) :)
รักอะไร ก็ไม่เท่า เรารักดี
มีอะไร ก็ไม่เท่า มีปัญญา
หาอะไร ก็ไม่เท่า หาบุญกุศล
ถนนอะไร ก็ไม่เท่่า ถนนอริยมรรค
เสกอะไร ก็ไม่เท่า เสกคนให้เป็นคนดี

:cool::cool:
ปณิธานพุทธทาสภิกขุ ๓ ประการ
๑. การเข้าถึงหัวใจของศาสนาของตน
๒. ทำความเข้าใจระหว่างศาสนา
๓. ออกมาเสียจากอำนาจวัตถุนิยม

(y)(y)
อันแรงกลแรงยนต์แรงกงจักร
ทั้งแรงช้างแรงยักษ์แรงหนักหนา
อันแรงอื่นหมื่นใดในโลกา
ก็ไม่แรงแข็งกล้ากว่าแรงกรรม