หลวงพ่อปาน ตอนเป็นพระท่านเป็น โสดาบันไหม ?

เป็นพระอริยะแล้วจะไม่ปรารถนาพระโพธิ_าณอีกครับ
หากจะเป็นพระพุทธเจ้าเองแล้ว จะไม่สามารถเป็นสาวกของพระพุทธเจ้าองค์ไหนได้จนกว่าจะลาครับ

แต่หลวงปู่ปานท่านทรงอารมณ์พระอรหันต์อยู่ครับ

 

ถ้าสายพุทธภูมิ ถ้าได้รับการพยากรณ์แล้ว (ไม่ว่าจากพระพุทธเจ้าองค์ใด)

ย่อมเป็นไปตามนั้น

พระโพธิสัตว์ ถึงไมได้บรรลุอรหันตผล แต่สามารถสอนให้คนบรรลุธรรมได้

ท่านรู้หมด อารมณ์ อรหันต์ อนาคาฯ สกิทาคาฯ และ โสดาบัน เป็นอย่างไร

นอกจากนั้น ท่านยังรู้หมด ลงรายละเอียดถึง 31 ภูมิ ตั้งแต่สูงสุดคือ พระนิพพาน ลงมาถึงต่ำสุดคือ อเวจีมหานรก เกิดเป็นทุกสรรพสิ่งมาหมดแล้ว

สมชื่อเป็น สัพพั__ู คือ รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง

 

ตามที่รู้ มา แบบ เถรวาท

โสดา เข้ากระแสพระนิพพานแล้ว ยังไง ก็นิพพาน ไม่เกิน 7 ชาติ

พุทธภูมิ ปุถุชน เท่านั้นที่ ปราถนา ได้ เพราะ ปุถุชน ยังมีเชื้อ ให้ หน่อเนื้อ โพธจิต ได้เติบโต นั้นคือ กิเลส

มุมมอง ทาง เถรวาท บอกว่า ถ้า พบกิเลส ให้กำจัด

แต่ทาง โพธิสัตว์ มองว่า กิเลส นี่แหละ คือ ปุ๋ยชั้นดี ให้ โพธิจิต ได้ เติบโต ดุจดั่ง ดอกบัว ที่เกิด ท่ามกลาง โคลนตม สิ่งโสมม ใช้กิเลส ไม่ถูกกิเลส ใช้
ใช้กิเลสทางฝ่ายดี ครับ

ทางฝ่าย เซน มหายาน วัชรยาน จะมีพิศดาร กว่านี้ จะไม่ขอ กล่าวถึง....ฉะนี้

 

ผมทราบแต่ว่าลาพุทธภูมิเป็นพระอรหันต์แล้วครับ

คิดว่าพอลาพุทธภูมิแล้วบรรลุเป็นพระอรหันต์นะครับ
แล้วก็รอเข้าสู่นิพพาน
ไม่รู้ว่าแบบลาพุทธภูมินี่จะลากันไปแบบไหนบ้าง
เจ้าแม่กวนอิมก็ลาขณะที่อยู่บนสวรรค์เข้าสู่นิพพานเลย
คุณเว็บสโนว์คงคิดว่าหลวงพ่อปานลาพุทธภูมิแล้วเป็นโสดาบัน
ไปบรรลุเอาที่สวรรค์อย่างนั้นใช่ไหม ?
คาดว่าคงมีหลายๆประเภทนะ
ลาแบบไม่บรรลุอะไรเลยก็เป็นไปได้กระมัง
แบบลาแล้วบรรลุอรหันต์
แบบลาตอนอยู่ในสวรรค์ไปนิพพานเลย

ที่แน่ๆคือหลวงพ่อปานไปแดนนิพพานแล้วครับ

 

เคยอ่านประวัติหลวงพ่อปาน เห็นหลวงพ่อสุ่นท่านจะสอนหลวงพ่อปานว่าแม้จะปรารถนาพุทธภูมิ ก็ต้องละสังโยชน์เหมือนกันใช่รึเปล่าครับ

 

ขอโทษอย่างยิ่งครับคุณเว็บสโนว์ หลวงพ่อปานอยู่ชั้นดุสิตครับ
ไม่รู้ว่าบรรลุขั้นไหนครับ รู้แต่ว่าอยู่ชั้นดุสิต

 

หลวงพ่อปาน ท่านยังอยู่ดุสิตครับ รอลงมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้ลาพุทธภูมิครับ และอยากแถมท้ายว่า ผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิ โดยเฉพาะที่มีบารมีใกล้เต็มหรือเต็มแล้ว จะลาพุทธภูมิยากมาก ไม่ใช่นึกจะลากันก็ลาง่ายๆอย่างที่หลายๆท่านเข้าใจกันหรอกนะครับ

บารมีพุทธภูมินั้นยิ่งใหญ่มาก ประดุจพ่อที่มีความรักและเมตตาต่อลูกๆเป็นอันมาก แล้วจู่ๆก็มาบอกตัดใจลาจากลูกอันเป็นที่รักไปแล้วนั้น เป็นไปได้ยากยิ่ง

ตัวอย่างที่เห็นได้ง่ายก็คือ หลวงพ่อฤาษีฯ ท่านอาวรณ์ต่อพุทธภูมิมาก ดังนั้นอุบายในการลาพุทธภูมิเพื่อที่จะตัดตรงสู่พระอรหันตสาวกนั้น ยังต้องมีพระพุทธเจ้าองค์ก่อนมาเทศน์สอนโปรดท่านเลย

สรุปได้ว่า คำว่าพุทธภูมินั้น เป็นการบำเพ็ญบารมีอันมีความเมตตาเป็นที่ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ดังนั้นท่านที่คิดว่าตนเองปรารถนาพุทธภูมิก็เป็นเรื่องยากยิ่งอยู่แล้ว และอีกทั้งที่เป็นพุทธภูมิอยู่ แล้วจะลาเสีย ก็เป็นเรื่องยากมากๆ

ผมขออนุญาติฝากเป็นข้อคิดให้กับท่านทั้งหลายที่ได้มาสนทนาประเด็นนี้กันอยู่มากก็ลองพิจารณาดูนะครับ ...

แต่อย่างไรก็ดี ผมก็ยังขออนุโมทนากับท่านที่ปราถนาพุทธภูมิ (อย่างตั้งใจจริงไม่ใช่ตามกระแส) เป็นอย่างยิ่งด้วยครับ

 

เห็นด้วยครับ...คุณต้นตะขบ พระโพธิสัตว์หรือผู้ปราถนาพุทธภูมิแม้บารมีเต็มแล้วก็ตาม แต่ท่านก็ยังไม่บรรลุ จะบอกว่ารู้อารมภ์พระอริยเจ้าทุกระดับนั้นไม่ได้ หากแม้นจะแนะนำสั่งสอนได้ ผู้ที่ได้รับคำแนะนำนั้นเกิดบรรลุธรรมขึ้นมาได้นั้น ก็เนื่องมาจากบารมีเดิมของผู้ฟังเองเป็นส่วนสำคัญ

ผมอุปมาให้ฟังง่ายๆก็คือ พระโพธิสัตว์หรือผู้ปราถนาพุทธภูมินั้น เป็นการบำเพ็ญบารมีมายาวนานมากๆ ก็เสมือนกับผู้ที่เรียนรู้แผนที่จนจบทุกแห่งหน หากแต่ท่านยังไม่ได้เดินไปตามแผนที่นั้นเพื่อให้ตนได้ถึงจุดหมายปลายทาง ดังนั้นท่านจึงยังไม่สามารถอธิบายทัศนวิสัยระหว่างทางได้ และก็ "ยังไม่เห็นปลายทาง"

ขอขยายความคำว่า "ยังไม่เห็นปลายทาง" ก็คือยังไม่เดินไปจนถึงปลายทางนั่นเองแต่ทว่าท่าน "รู้จักปลายทาง" ว่าที่สุดแล้วจะเป็นเช่นไร! อย่างนี้เป็นต้น ... ขอให้ทำความเข้าใจระหว่างคำว่า "รู้" กับคำว่า "เห็น" ให้ชัดเจนด้วยนะครับ

 

หากวิชาลม 7 ฐาน คือสุดยอดวิชาของพระโพธิสัตว์ เราก็ควรมีนิยาม ที่แจ่มชัดเกี่ยวกับพระโพธิสัตว์เสียก่อน
"ปุจฉา"
"วิสัชนา"
"ศิษย์อยากทราบความแตกต่างระหว่างพระโพธิสัตว์กับพระอรหันต์ เพราะเห็นหลวงปู่เคยบอกว่า พระโพธิสัตว์สามารถเตือนพระอรหันต์ได้
ทำให้เกิดความสงสัย เพราะพระอรหันต์เป็นผู้สำเร็จแล้ว แต่พระโพธิสัตว์ยังไม่นิพพาน"
"หลวงปู่" ตอบว่า
"พระราชวงศ์ ลูกหลานของราชาเตือนนายกรัฐมนตรี และคณะรัฐมนตรีได้ไหม ในความเป็นจริง ถ้าเธอยอมรับว่าเตือนได้ ความสัมพันธ์ระหว่าง
พระโพธิสัตว์กับพระอรหันต์ก็เป็นเช่นนั้น พระอรหันต์เปรียบได้ดังนายกรัฐมนตรี และคณะรัฐมนตรี ส่วนพระโพธิสัตว์เปรียบได้ดังราชวงศ์
หรือพระบรมวงศานุวงศ์ เพราะพระโพธิสัตว์สำเร็จแล้วเป็นพระพุทธเจ้า เป็นราชาแห่งพระธรรม แต่สาวกเสด็จแล้วก็ยังเป็นพระสาวก ยังไงๆ
ก็ยังอยู่ต่ำกว่าพระโพธิสัตว์อยู่ดี พระโพธิสัตว์จึงเป็นบุคคลพิเศษที่มีอภิสิทธิ์ หรือคุณธรรมสูงกว่าพระอรหันต์…"

"คุณสมบัติของพระโพธิสัตว์นั้นอยู่ที่ปณิธานที่ว่า สัตว์อันไม่มีประมาณเราต้องปลดเปลื้องให้พ้นจากทุกข์ภัย ธรรมะทั้งหลายอันไม่มีประมาณ
เราต้องเรียนรู้ให้จบครบถ้วนกระบวนความ กิเลสทั้งหลายอันไม่มีประมาณ เราต้องกำราบและสลัดให้หลุด ปณิธานเหล่านี้เป็นคุณสมบัติพิเศษ
ของพระโพธิสัตว์ แต่พระอรหันต์นั้นเรียนรู้ธรรมข้อใดข้อหนึ่งแล้วทำธรรมนั้นให้กระจ่างก็บรรลุอรหันต์ได้ ซึ่งต่างจากพระโพธิสัตว์ที่จะต้อง
เรียนรู้ธรรมทุกข้ออันไม่มีประมาณ พระโพธิสัตว์ต้องรียนรู้จนจบครบถ้วนกระบวนความของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ที่อุบัติมาแล้วแต่ต้นที่สอน
ธรรม จึงต่างจากพระอรหันต์ที่มีคุณสมบัติเพียงแค่มีดวงตาเห็นธรรม กระจ่างชัดในธรรม และก็บรรลุธรรมในข้อนั้นๆ ก็จบสำเร็จกิจเป็นพระอริยบุคคล
เองต้น ท่ามกลาง และก็ที่สุด ต่างกันตรงนี้ "

(จากหนังสือริ้วรอยเทพยดา : มังกรจักรวาลภาค 5)

 

หลวงปู่ปานพระองค์ท่านบารมีเต็มแล้ว รอมาตรัสอย่างเดียว แต่อีกเมื่อไหร่ ไม่รู้ คิวยาวมากๆ ส่วนชาติสุดท้ายหรือชาติไหนๆ ถ้าไม่ใช่ชาติสุดท้ายตรัสรู้ก็ไม่ถึงโสดาบันแน่นอน 1000000% แต่มีความสามารถดึงอารมณ์ตั้งแต่โสดาฯ ไปจนถึงอรหันต์ได้ แบบเทียบเคียงเอา ซึ่งยังไงก็ต้องทำให้ได้ก่อนจะไปรอที่ชั้นดุสิต เรื่องราวลึกลับของการบำเพ็ญเพียรของพระโพธิสัตว์เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก คนเราธรรมดาถ้าไม่อยู่ในวิสัยพุทธภูมิระดับเดียวกันแล้ว เข้าใจยากมาก เพราะการกระทำบางอย่างตัดสินแค่การกระทำอย่างเดียวไม่ได้ เป็นเรื่องของการทดสอบกำลังใจตนเองก็มี เคยรู้เรื่องราวของพระพุทธเจ้านอกเหนือที่ในพระไตรปิฎกก็มี จริงหรือเปล่าไม่ใช่สาระ แต่อยู่ที่เนื้อหาของเรื่องราวสรุปได้ว่า ทุกอย่างที่พระโพธิสัตว์ทรงกระทำบางอย่างก็พิศดารเหลือเชื่อ แต่ก็อยู่ในเหตุในผลที่ต้องเป็นไป ท่านพุทธภูมิทั้งหลายปฎิบัติไปเรื่อยก็จะค่อยๆ ทราบกันได้เอง

 

จะผิดเพี้ยนไปกันใหญ่แล้วมั้งครับ โดยธรรมชาติเมื่อดวงจิตบรรลุมรรคผลแล้ว ก็จะเข้าสู่แดนพระนิพพานโดยอัตโนมัติ แต่ไปแบบขันธ์ 5 ยังอยู่ หลวงพ่อฤาษีฯท่านก็พูดไว้ชัดเจนแล้ว ไหนจะคำสอนของสมเด็จองค์ปฐมอีก หลักฐานนี่ก็วิชามโนมยิทธิไงครับ ที่เราๆ ท่านๆ ฝึกกันนี่ทราบหรือไม่ว่า เป็นการดึงระดับจิตใจให้เข้าถึงความเป็นเทวดา พรหม หรืออรูปพรหมเลยก็ได้นะครับ เพียงแต่ยังมีกายเนื้อเป็นฐานอยู่ แล้วถ้าบรรลุแล้วก็ใช่ว่าจะกลับมาแดนมนุษย์หรืออื่นๆ ไม่ได้นะครับ กลับได้ ไปได้ทุกที่ไม่มีขอบเขต จิตเป็นอิสระแล้วไปได้ทุกที่แหละครับ และการลาพุทธภูมินี่ถ้าบารมีใกล้เต็มก็เหมือนกับหลวงพ่อไง ปฏิบัติเลือกได้เลยว่าจะบรรลุชาติไหน เพราะกำลังใจมันเต็มแล้ว รอว่าตัวเองพร้อมจะเปิดหรือยังแค่นั้น

 

นี่ก็เข้าใจผิดไปนะครับ
ข้อแรก พุทธภูมิสอนใครให้บรรลุได้หรือไม่
ได้แน่นอน ให้ลองไปอ่านในมิลินทปัญหาดูครับ ถ้าสังเกตให้ดีจะเห็นว่าการบรรลุมรรคผล ไม่ใช่ขึ้นอยู่กับผู้สอน แต่ขึ้นอยู่ที่กำลังใจบารมีของผู้ฟังว่าถูกต้องตรงจุดหรือไม่ เปรียบเสมือนผู้ที่ถูกขังอยู่ในห้องที่ล็อคประตู ถามว่าคนที่อยู่ภายนอกที่ถือกุญแจจะไขประตูนั้น เป็นคนสร้างกุญแจหรือเปล่า เป็นคนสร้างประตูหรือเปล่า ธรรมะก็เป็นเหมือนกุญแจ ห้องประตูก็เป็นเหมือนกิเลสที่กุมจิตใจไว้ โดยสรุปเป็นเพราะปัจจัยต่างๆ ที่ถูกกรรมจัดสรรไว้แล้วนั้นต่างหากที่เป็นตัวแปรสำคัญว่าคนๆ นั้นจะบรรลุหรือไม่ ไม่ขึ้นอยู่กับผู้สอนนะครับ
ข้อที่สอง พุทธภูมิจะรู้อารมณ์พระอรหันต์ได้ก่อนตรัสรู้หรือไม่
ได้แน่นอนเหมือนกัน เพราะมันเป็นเพียง "อารมณ์" เท่านั้น การจะเป็นครูของโลกก็ต้องรู้ทุกอย่างจริงๆ ไม่เว้นแม้แต่อารมณ์มรรคผล แม้แต่เราๆ ท่านๆ ถ้าปฏิบัติถูกต้องก็สามารถรู้อารมณ์อรหันตผลได้ ซึ่งมันเป็นเพียงแค่อารมณ์ไม่ใช่การบรรลุจริงๆ มีคนสองคน คนแรกร้องไห้จริงๆ คนที่สองแกล้งร้องไห้ แต่ทั้งคู่มีน้ำตามีลักษณะอาการเหมือนกัน แต่เจตนาจิตไม่เหมือนกัน เพราะมันเป็นเพียงอารมณ์เท่านั้น สามารถรับรู้ได้แต่จะเป็นของจริงหรือไม่ก็อยู่ที่จิตจะมีกำลังพอที่จะตัดกิเลสได้อย่างแท้จริงหรือไม่เท่านั้น

 

โมทนากับคำตอบทุกท่านครับ ติดตามอ่านได้ความรู้เพิ่มดีครับ สุดท้าย มามองที่ตัวเราดีกว่าครับ บางท่านก็บอกว่าพุทธภูมิที่ใกล้เต็มไม่ลากัน แต่ ลพ.ของเราท่านมาลาทั้งๆที่ก็ใกล้เต็มแล้ว หากมองให้ดีจะพบว่าทุกอย่างเป็นอนิจจังครับ ลพ.ท่านก็ต้องมีเหตุผล จึงได้ลาแต่เราไม่รู้ ท่านบอกแต่อาจบอกไม่หมด ยังไงใครอยากเป็นอะไร ก็เร่งดูตนเองดีกว่าครับ ผมอยากเป็นอะไร ก็พยายามหาเข็มทิศ ที่จะทำให้ถึงจุดหมายเร็วๆเหมือนกัน เพราะบางครั้งรู้สึกเบื้อโลกมากๆ เกิดมาทำไม ต้องมาทนทุกข์ อิ่มก็ทุกข์ หิวก็ทุกข์ มันเป็นทุกข์จริงๆ หากท่านใดพิจารณาโดยดูจิตให้ดีๆ ยังไงก็ขอโมทนาบุญและขอร่วมสร้างบารมีพุทธภูมิกับทุกท่านที่ปราถนาด้วยนะครับ ขอให้ได้บำเพ็ญบารมีร่วมกัน เพื่อตรัสรู้เป็นพระสัมพัญญูพระองค์หนึ่งในอนาคตกาลครับ

 

พุทธภูมินั้น กรรมกำหนด


การทำดีมากมาย ก็ไม่เพียงพอ เพราะต้องมากหลาย เกิดไปชาติหน้า
เราก็ลืมแล้ว อย่าได้ยึดติดพุทธภูมิ เพราะอาจเป็นด่านอันตรายต่อท่าน
ในการไปนิพพาน



ด่านสุดท้ายของหลวงปู่มั่น ท่านต้องสละสัตย์อธิษฐานที่จะเป็น
พระพุทธเจ้าเพราะเหตุใด? เพราะการตั้งอธิษฐานไว้ ไม่สอดคล้อง
กรรม กรรมนี้กำหนดเรามานานแล้ว กรรมใหม่ ก็ช่วยได้อยู่บ้าง
ไม่มากนัก หากมีบุญพออรหันต์ในชาติไหน ให้เร่งอรหันต์ในชาติ
นั้นเลย แต่มิควรอธิษฐานพ่วงชาติ เพราะจะกลายเป็นอุปสรรคของ
ท่านเองในการบรรลุธรรม


ดังนั้น เมื่อรู้ตัวชาติ ทำให้ได้สุดๆ ในชาตินั้น แต่ให้ประมาณตนให้ได้
อย่าอธิษฐานเกินกำลังความสามารถ เพราะจะผูกมัดตัวเองยามจะบรรลุ



คนนั้นมีสี่ลักษณะ

1. มหาบุรุษ แบบนี้ จะรู้ตัวเอง ว่าเกิดมาสะสมบุญ จะไม่หวังได้อะไร

2. พวกลุ้นอรหันต์ คือ ทำบุญมามากพอ ควรเร่งอรหันต์ในชาตินั้น
เพราะจะได้ช่วยสรรพสัตว์ไปด้วย หากได้อนาคามี แล้วไปอรหันต์บน
สวรรค์เพราะอิ่มเต็มที่ แบบนี้จักพาใครไปนิพพานด้วยได้

3. พวกโมฆะบุรุษ ถ้าบุญไม่ถึง ก็ไม่ต้องเร่งอรหันต์ เพราะอย่างไร
ก็ไม่ไหวจริงๆ พระโพธิสัตว์ยังไม่ช่วย ไว้ชาติอื่นๆ ก่อน เมื่อพร้อมแล้วกัน
แบบนี้ ควรเร่งทำบุญให้ถูกวิธี คือ อธิษฐานไม่สนองกิเลส จะนิพพานง่าย
เช่น อธิษฐานว่า บุญนี้ขอเป็นไปเพื่อชำระกิเลสแห่งเรา เป็นต้น หาก
อธิษฐานขอนั่นนี่ เป็นนั่น เป็นนี่ ได้นั่นได้นี่ จะเป็นอุปสรรคเมื่อใกล้นิพพาน

4. พวกเกิดมาใช้กรรม เกิดมาหูหนวก ตาบอด เป็นใบ้ พิการ สติไม่สมประกอบ
ควรอุทิศตนทั้งร่างกายและจิตใจรับใช้พระศาสนา อย่ามัวแต่หากิน เพราะ
จะหนีกรรมไปยาก ทำ "อุปฆาตกกรรม" ในชาตินี้เลย คือ สละทุกสิ่งเพื่อ
ศาสนา อันอดีตชาตินานมา นั้นเคยก่อกรรมหนัก จึงต้องแก้กรรมแบบนี้

5. พวกสัตว์นรก และมารต่างๆ พวกนี้ มาเกิดเป็นดารา คือ มารสวรรค์
หากยังทำให้คนหลงในรูปร่างหน้าตา ไม่พ้นต้องเป็นมารสวรรค์ต่อไป
เมื่อคราวอรหันต์จะยาก และไม่มีคนช่วย ต้องเป็นปัจเจกพุทธะไปคนเดียว
ส่วนมารนรก แบบนี้ ต้องตกนรกซ้ำๆๆ ไม่ได้ขึ้นสวรรค์แบบมารสวรรค์
แถมยังต้องอรหันต์เองอย่างทุกขเวทนาไม่มีคนช่วยเหลือ คนที่เกิดมา
ติดเหล้ายาบุหรี่ต่างๆ ให้หักดิบ คือ อุปฆาตกกรรม รู้ตนไว้ก่อนว่า เรานี้
มาจากอบายภูมิ หากไม่เลิกเสพติด ต้องเกิดเป็นเปรตแน่นอน ให้ทำบุญ
อุทิศแก่พระศาสนาอย่างไม่คิดชีวิต ถือศีลห้าสมบูรณ์ ก็จะรอดได้




สาธุ..........................................................

 

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ..สาธุ..
(เท่าที่รู้มาหลวงปู่ปานท่านก็จะลาพุทธภูมิด้วยเหมือนกัน แต่จะไม่ลงมาเกิดครับ)

 

1. หลวงปู่ปาน จะเป็นพระพุทธเจ้า ถัดจาก พ่อพระศรีอารย์ ๒ องค์ (พระศรีอารย์๑ พระราม๒ พระเจ้าปเสนผู้พ่อ(หลวงปู่ปาน)๓
2. เข้าเรียกว่าเทียบอารมณ์กับสังโยชน์ ๑๐ เอา (ขับรถไม่มีแผนที่แล้วจะรู้ได้ยังไง ว่าถึงไนแล้ว)

ถ้าไม่เชื่อก็ไปเกิดให้ทันท่านแล้วก็ถามเอาเองแล้วกัน

 

เห็นด้วยครับ โพธิสัตว์บารมีเต็มกับใกล้เต็มเนี่ยลาพุทธภูมิได้ยากมากๆๆๆๆๆ ลาไม่ได้ง่ายๆครับ เพราะว่าบารมีที่เข้าเขตปรมัตถ์เนี่ยเข้มข้นจริงๆ

 

ขออนุญาตตอบครับ
ขณะที่หลวงพ่อปานท่านเป็นพระอยู่ ท่านเป็นพระอริยโพธิสัตว์ (เป็นพระโพธิสัตว์ ผู้มีอารมณ์ใจ คล้ายพระอริยเจ้า มีความรู้ ความเข้าใจในสภาวะพระนิพพาน) อันเป็นระดับคุณธรรมสูงที่สุดก่อนบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณครับ

อันที่จริงพุทธภูมิสอนและแนะนำให้คนอื่นไปนิพพานได้ครับ
ส่วนพุทธภูมิมักต้องมีพุทธภูมิท่านอื่นสอนหรือแนะนำ มักจะหาสาวกภูมิมาสอนพุทธภูมิได้ยาก นอกจากท่านผู้นั้นจะบำเพ็ญพุทธภูมิมาก่อนแล้วมาลา(เช่นหลวงพ่อผู้ทรงบารมีพิเศษ) หรือกรณีที่เป็นคู่ปรับกันมาก่อนครับ

จริงๆเหตุผลในการลาพุทธภูมินั้นส่วนใหญ่ก็เพื่อเป็นการช่วยสืบอายุพระศาสนาไว้ครับ