อาจารย์ทอง วัดสำเภาเชยที่ข้าพเจ้ารู้จัก

สวัสดีครับ

 

สวัสดีครับพี่น้อง

 

สวัสดีครับ

 

สวัสดีวันเข้าพรรษาครับ

 

สวัสดีครับ

 

สวัสดีครับ

 

สวัสดีศิษย์อาจารย์ทองทุกท่านครับ

 

เรื่องราวปาฏิหาริย์มีอยู่ว่า

วันที่ 10เดือนสิงหาคม62 เป็นวันที่ อาจารย์ปานแห่งบ้านน้ำเค็มและทีมงานดูไว้ว่าจะทำการขึ้นเสาเอก บ้านของผม บ้านนี้ออกแบบเป็นคล้ายๆรีสอดปีกไม้และเป็นร้านกาแฟสาขาด้วย พอดูฤกษ์แล้ววันนี้ดีที่สุด มีข่าวเป็นทางการว่ามีดาวหางวิ่งใกล้เฉียดโลกด้วยเป็นข่าวใหญ่คลึกโครม แต่ที่น่ากังวลมากคือ ฝน ฝนตกไม่หยุดเลยเพราะพายุเข้า ฝนตกทั้งวันทั้งคืน ยังความกังวลมาสู่กระผม ว่าจะทำพิธีอย่างไรกลางฝน และจะเลี้ยงขนมจีนคนที่มาร่วมพิธีอย่างไรไม่มีที่บังแดดบังฝนเลยโล่งๆทำไง ขณะทำแกงป่าไก่ขนมจีนน้ำยาฝนก็ตกชนิดตกไม่ลืมหูลืมตาเลยทีเดียว แต่ก็มีความเชื่อมั่นอยู่ในใจ ว่าเราจะต้องทำได้จะขอบารมีหลวงตาให้ช่วย มีอาจารย์ดีเสียอย่างไม่กลัว พอถึงเวลาวันดังกล่าวผมก็เดินทางมาถึงที่ดินที่จะทำการก่อสร้างตอนหัวรุ่งฝนก็ไม่หยุดตกหลอกนะ แต่พอใกล้ฤกษ์ฝนชักบางๆจนหยุดตก ดีใจจังพอผมทำพิธีผูกผ้าสามสีผมส่งจิตไปหาหลวงตาบอกว่า ขอให้ทำพิธีเสร็จอย่าติดขัดให้ราบรื่นเจริญรุ่งเรือง ฝนกลับหยุดตกมีแดดส่อง และมารู้ทีหลังว่าฝนได้หยุดตกเป็นวงกลมรอบล้อมบริเวณที่ดินที่ผมทำพิธีเท่านั้น นอกนั้นยังตกอยู่ตลอดทั้งวัน เว้นไว้เป็นไข่แดงไม่ตกและมีแดดออกอีกด้วยซ้ำ คนที่จะมางานมาไม่ได้บอกว่าฝนตกหนามากลมแรงไม่ทางเหนือใต้ออกตก ฝนไม่หยุดแต่อนิจจาเว้นไว้แต่ที่ผมเพียงแห่งเดียว เหลือเชื่อจริงๆด้วยบารมีหลวงตาพระอาจารย์ใหญ่แท้ ลูกขอกราบแทบเท้าขอบคุณและขอบูชาครูด้วยเศียรเกล้าครับ

 

สวัสดีครับ เข้าตามมาอ่านครับ

 

สวัสดีครับ

 

ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับ

 

ประสบการณ์

ปรากฎอยู่สองที่ในเวลาเดียวกัน เรื่องก็มีอยู่ว่า หลวงตาได้เดินเข้าไปที่อุโบสถแห่งหนึ่งแล้วก็เข้าไปองค์เดียว และพระที่เดินตามมาด้วยก็รอท่านว่าจะรอออกมาจากอุโบสถ แต่อนิจจาทำไมหลวงตาเดินเข้าไปนานมาก จึงเปิดประตูอุโบสถดูไม่ปรากฎว่าหลวงตาอยู่ข้างใน หลวงตาหายไปไหน เมื่อมีข่าวอออกไปชาวบ้านต่างก็ตามหาหลวงตาไม่รู้หลวงตาไปไหน แต่ท่านมาปรากฎตัวที่กระท่อมคลองเก้าที่อยู่จังหวัดปทุมธานีนานถึง สี่วันแล้วก็เดินทางกลับ เรื่องนี้เป็นเรื่องปกติของท่าน ถ้าใครได้ติดตามหรือรู้จักท่านดีก็จะทราบดีถึงการมีอยู่จริงของการปรากฎร่างในสถานที่แห่งหนึ่งและก็อยู่อีกที่แห่งหนึ่งได้ ผมเล่ามานี้เป็นเรื่องจริงไม่ได้แต่งเติมเพียงแต่จะบอกว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง บาปบุญมีจริง พลังแห่งจิตอันกล้าแข็งแห่งความเมตตาของหลวงตามีเปี่ยมล้นที่สงเคราะห์ศิษย์ท่านครับ เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้แล กราบแทบเท้าหลวงตาครูบาอาจารย์ครับ

 

สวัสดีครับ

 

สวัสดีครับ

 

นี้ตะกรุด ลูกปัดไม้ อาจาร์ย ทอง พ่อผมรับมากับมือ ม่านสมัยผม2-3 ขวบ วันหยุดว่างๆพ่อผมจะช่วยบำรุงวัด โรงฉันพ่อผมก็ไปช่วยเชื่อมหลังคา ช่วยทำจนเสร็จ ผมก็วิ่งเล่นอยู่ที่วัดโดนหลวงพ่อท่านด่าประจำ ท่านลงกระหม่อมให้ตลอด พ่อว่า "หัวของเมิงอาจายร์ทองลงทั้งนั้น นี้ล้มรถหัวฝาดพื้น ยังไม่แตก " ท่านเมตตามากอาจารย์ทอง ภาพที่จำได้ติดตาผมคือ ภาพที่ท่านนั่งอยู่ แคร์หน้ากุฏิท่านประจำ ใครไปใครมา ระดับไหนๆท่านก็ยังนั่ง ที่เดิม

 

สวัสดีครับหายเงียบไปเลยเจ้าของกระทู้ (รอง ผกก.)

 

แบบนี้หลวงพ่อเรียกตระกรุดหัวใจอะไรสักอย่างนึกชื่อไม่ออก
ขอบคุณศิษย์รุ่นพี่ เข้ามาเล่าประสบการณ์ครับ

 

ตระกรุดหัวใจทศกันฐ์มั้ง

 

สวัสดีครับ