ปุณฑ์

หากปากเอ่ยธรรม ด้วยจิตใจเชือดเฉือน
เต็มไปด้วยกิเลส คงเป็นธรรมปลอมของอริยะปลอม

จิตจึงสั่นไหว หาแต่เหตุมาหนุนกิเลสตน
การอ้างด้วยธรรมด้วยขาดสติยิ่งตีตราบาปใส่ตนหนักขึ้น
และเหตุที่บังปัญญา เพราะมักปรามาสผู้สูงกว่าด้วยมานะ

ความอ่อนน้อมที่แรกเสแสร้ง
วันหนึ่งก็ปรากฏธาตุแท้ ของความยโสโอหัง

ทั้งยังไม่วายปรุงธรรม หาได้ตระหนักรู้ตัวใดๆ
คิดว่าตนพ้นอบาย แต่จะได้พ้นหรือ

;aa23