เว็บพลังจิต เกี่ยวกับผู้ให้ทำลายพระที่มีสำนักอยู่ทางเหนือ เป็นประเด็นมานาน ...

ผมไม่แน่ใจครับเคยอ่านเจอครับแต่หาหลักฐานมายืนยันไม่ได้ขอติดไว้ก่อนครับ รูป เวทนา สัญญา สังขาร ดับได้ด้วยสัมมาสิติ กับสัมมาสมาธิ และ "ปฏิจจสมุปบาท" จะเอาตรงไหนมาดับก่อนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องดับอวิชชาเท่านั้น ยกตัวอย่างเช่นถ้าดับ เวทนาได้ ตัณหาก็ไม่เกิดครับ

 

โดนใจครับ นรกทางใจจะได้ไม่เกิด ทั้งสองฝ่าย

 

ผมเข้าใจสิ่งที่ท่าน อุรุเวลา ทำครับ
จงทำต่อไป ผมคิดแบบท่านเหมือนกัน
แต่ผมยังอ่อนแอ เลยทำแบบท่านไม่ได้
ขอให้ท่านประสบความสำเร็จครับ

 

ผมศึกษามาหมดครับ พระพุทธทาส หลวงปู่มั่น หลวงพ่อชา หลวงตามหาบัว พระอาจารย์คึกฤทธิ์ฯลฯ ตอนนี้ก็อ่านพระไตรปิฏกครับ

 

ขออภัยนะครับคุณสับสน ระหว่าง"ปฏิจจสมุปปบาท" กับ อริยสัจ สี่รึเปล่าขอรับ ความจริงมันก็เป็นเรื่องเดี๋ยวกันแต่ตรัสกันต่างวาระเท่านั้น ถ้าเอามาชนกันมันจะยุ่งนะครับ มรรค 8 มีขึ้นเพื่อให้คุณเดินอยู่บนทางสายกลาง นั้นเองเป็นวิธีปฏิบัติที่กว้างๆ ส่วน ปฏิจจสมุปบาทนั้น เน้นในแง่ที่ว่า ความทุกข์เกิดขึ้นมาได้อย่างไร อาศัยการเกิด และ ดับได้อย่างไร ซึ่งเป็นอริยสัจ ขั้นที่ตรัสขึ้นมาให้สูงกว่านั้นเอง หรือก็คือจำแนกให้ละเอียดมากกว่าแค่เป็นเพียงหลักกว้างๆนั้นเอง

 

-------------

ก็ดีครับ ผมเห็นด้วย
แต่ถ้าใครเอาแนวทางคุณเกษมมาเป็นประเด็น
ผมคนนึงหละครับถ้าคิดว่าแนวทางนั้นมันไม่ถูกต้องเหมาะสม
ผมก็จะมาวิจารณ์อีกมุมนึงให้เห็น

 

เรามักคิดกันว่าเรื่องนี้ต้องเริ่มที่อวิชชาแต่ความจริงจะเริ่มที่ตัวไหนก็ได้ขอรับ ซี่ทั้งสิบสองนี้เปรียบเสมือนวงกลมขอรับ นึกภาพงูกินหางไว้ขอรับ ไม่มีตัวไหนตั้งต้น แต่นิยมเอาอวิชชาตั้งต้น แต่ทว่าสมมติเราเห็นสัมผัส อะไรก็แล้วแต่เพราะมีอวิชชาเป็นฐานเราจึ่งปรุงแต่เป็นความชอบพอ เมื่อชอบพอก็อยากได้อยากมีอยากเป็น ด้วยเหตุนี้ถ้าเราหยุดอยุ่แค่ตาสักแต่ว่าเห็น รูปสักแต่ว่าสัมผัส หรือบลาๆๆๆ ได้ ก็ไม่เกิดอุปทาน ไม่เกิดอุปทานก็ไม่ปรุงต่อไปจนทุกข์นะขอรับ ดังนั้นก็ดับความทุกข์ได้ นี่แหละธรรมะกำมือเดียวกันขอรับ ดังนั้นสิ่งที่ดับมิใช่ รูป เวทนา สัญญา บลาๆๆ หรือขันธ์ห้านะขอรับ ขันธ์ห้าไม่ใช่ตัวทุกข์ แต่เป็นอุปทานขันธ์ 5 ขันธ์ 5 ที่กอปรไปด้วยความยึดมั่นถือมั้นขอรับ

 

คุยกันจนจะตกตะกอน สุดท้ายต้องอยู่ที่วาระจิตของแต่ระท่าน
ว่าจะปฏิบัติกันได้หรือไม่ หรือแค่อ่านรู้ไว้ประดับปัญญา
สัมมากับมิจฉา จะแยกท่านให้ห่างหรือใกล้กับนิพพาน ก็อยู่ที่เราจะมีสิ่งใดมากกว่า

ที่ผมมั่นใจว่าทำไมจิตถึงต้องรวมเป็นหนึ่ง
นั่นก็เพราะจิตที่จะเข้ารวมได้นั้น ต้องตัดอุปทานและอัตตาทั้งหลายให้หมด

 

ดับอวิชา(ความไม่รู้) เสียอย่างอื่นก็ไม่เกิด ไปดับอวิชชากันครับ

 

พอเถอะครับอีกฝ่ายของเขาแรง
ยังไงก็ไม่จบครับ ส่วนตัวผมเห็นด้วย
กับพระเกษมบางเรื่องเท่านั้น ที่เห็นด้วยก็คำสอนบางอันที่ดี
และไม่เห็นด้วยกับการกระทำหลายอย่าง
ไปดีกว่าเดี๋ยวตัวแรงมาผมจะโดนหางเลข
(ผมไม่ใช่ศิษย์พระเกษมนะแค่เคยดูคลิปคำสอนบางอันเท่านั้น)

 

อวิชชาก็อาศัยอาสวะเป็นตัวทำให้เกิดนะขอรับ ความจริงมันยังลงลึกไปอีกไม่รู้จบเป็นกระแสเหตุ และ ปัจจัย ไปเรื่อยๆยาวๆๆๆทีเดียวแหละขอรับ ความเชื่อที่ว่า อวิชชาเป็นตัวตั้งต้นจึ่งเป็นความเข้าใจผิด แต่เรานิยมเอามาแค่ 12 อันเพราะมันเพียงพอแล้วที่จะชี้ให้เห็นกระแสของความทุกข์ ตลอดจนความดับนะขอรับ

 

เฮ้ยน้องพี่มีสาระ......ปลื้มใจสุดๆๆ

 

.................
เรามาตัดๆๆกันเถอะ

 

นานๆ เราก็ต้องมีสาระบ้างขอรับ เปรียบประดุจเจ้าเหมียวน้อยที่ซ่อนเล็บน้อยๆเอาไว้มิให้ใครรุ้ว่ามี ขอรับ อันวิทยาเหมือนอาวุธประเสริฐสุดซ่อนใส่เสียในฝัก ผมไม่ใช่คุณขจรนะขอรับที่อยู่ๆๆก็พร่ำ อะไรก็ไม่รู้ยาวยืด แบบว่ากูรุ้ มึงโง่ ดังนั้นฟังกู บลาๆๆๆๆๆ เห็นแล้วข้าน้อยมึนขอรับ ไหนๆก็โม้แล้ว เห็นอย่างนี้ อ. ขอข้าน้อยเป็นโปรเพสเซอร์ และ ก็เป็นดร.ทางปรัชญาและศาสนาจากPrinceton University และก็Columbia University in the City of New York ควบสองนะขอรับ พอดีแกลาออกแล้วมาอยู่เมืองไทยซื้อบ้านตากอากาศไว้ข้างๆบ้านข้าน้อยขอรับ เลยได้ไปอ่านหนังสือบ้านแกบ่อยตามภาษาเด็กน้ยกำลังเรียนหัวเกรียน แกเป็นคนญี่ปุ่นแต่พูดไทยชัดมาก แกพูดได้ สี่ห้าภาษานะขอรับ นี่ครับต่างชาติอยากมาอยู่บ้านเรา แต่พวกเราสิขอรับอยากไปอยู่ต่างประเทศ ตลกไหม เล่าให้ฟังสนุกๆครับยังไงโฮดี้โจนส์ก็ไร้สาระเหมือนเดิมขอรับ ว่าแต่พี่สบายดีนะขอรับ แล้ว หลวงพี่ยมเมื่อไหร่สึกขอรับ

 

อริยสัจ ๔ และมรรรค ๘ เป็นหนทางพันทุกข์
ปฏิจจสมุปปบาท เห็นถึงการเกิดดับ เห็นความไม่เที่ยง

เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
เพราะความเกิดขึ้นแห่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จึงไม่มี
เพราะความดับไปแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป

 

ก่อนอื่น ก็คือ

เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี
เพราะความเกิดขึ้นแห่งนี้ สิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้จึงไม่มี
เพราะความดับไปแห่งสิ่งนี้ สิ่งนี้จึงดับไป

อันนี้คือปัจจัยการขอรับ กว้างสุดครอบคุมไปทุกๆเรื่อง รวมถึงกฏอื่นด้วยอย่างกฏทางวิทยาศาสตร์ มิได้ชี้ชัดลงไปที่เรื่องใดเรื่องหนึ่ง

แคบลงมาก็เหลือเพียงเรื่องหลักกว้างเกี่ยวกับการแก้ปัญหา คือ อริยสัจ เหมือน ปัญหา เหตุของปัญหา วิธีแก้ บลาๆๆๆๆ หากพูดในมิติทุกข์ ก็ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค

แคบสุดๆก็ว่าไปที่ตัวบทความทุกข์เห็นไปเลยว่าเกิดดับอย่างไรคือ ปฏิจจสมุปบาทขอรับ เมื่อเห็นกระแสปัจัยอย่างทั่วถึงก็รุ้วิธีดับทุกข์ได้เองขอรับ

ทั้งหมดเป็นเรื่องเดียวกันขอรับ

ที่นี้ที่ว่าไม่เที่ยงคือ หนึ่งในไตรลักษณ์ ซึ่งเป็น ธรรมบัญญติมิใช่ธรรมนิยามเหมือนเรื่องที่ได้กล่าวไป แต่มีขึ้นเพื่อปลดทิฏฐิว่า ตัวตนนี้เที่ยงแท้ถาวร ดังนั้นจึ่งไม่ใช่ตัวบทธรรมแท้ เหมือนสามเรื่องที่ได้กล่าวไปขอรับ ดังนั้นต้องไม่เอามาปนกันนะขอรับ

ไปแล้วขอรับสาระมาก ข้าน้อยเริ่มจะปวดหัวแล้วขอรับ

 

คำว่า "ปัยจัย" แปลว่าอะไรครับ

 

มีผู้กล่าวว่า
กระดาษที่เอามาทำพระไตรปิฎกก็เป็นสมมุติ
หมึกที่มาพิมพ์ก็สมมุติ
ตัวหนังสือที่เอามาเขียนกันก็สมมุติขึ้นมา
สมัยพระพุทธเจ้าก็ยังไม่มีพระไตรปิฎก

ทำไม่ไม่เอาพระไตรปิฎกไปเผาหรือฝังทิ้งด้วยหว่า เรานับถือพระพระธรรมไม่ได้นับถือกระดาษหรือหมึกนี่นา

 

---------

โดนเลย...มีใครจะแย้งคห.นี้อีกป่าวครับ ว่ายึดแต่พระไตรปิฏก

ที่จดจำและอ้างถึงพระไตรฯ ก็มาจากสมมติที่กล่าวไว้นี้แหละ

ถึงเวลาจะต้องเผาพระไตรฯ ด้วยซะหละมั้งคราวนี้

 

ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงครับ
ผมปล่อยวางแล้วละครับ ถ้าผมยังมาโต้วาทีกับเค้าสมาธิผมไม่ไปถึงไหนแน่
อีกฝ่ายจะแรงยังไง แต่ถ้าเราไม่สนใจ เค้าก็เหมือนนำมันที่ไม่มีไฟ ครับ