เรียนถามผู้ได้ญาณ และ อภิญญา

ข้ามเจ้ามีน้องชายหนึ่งคน ได้เสียชีวิตเมื่อประมาณวันที่ 28-29 กันยายน 2546 เนื่องจากไฟดูดที่บ้าน มีอายุได้ 13 ปี ชื่อน้องโอ๊ต เด็กชาย เจษฎา ลักขณาภรณ์บอกว่าอยากไปดูคนบ้า โดยเดินขึ้นไปที่ตัวพัดลมคอมเพรซเซอร์แอร์เท้าเปล่า และอาจมีไฟฟ้าลัดวงจร กว่าจะไปพบเค้าอีกทีก็หมดลมหายใจแล้ว อยากจะสอบถามท่านที่ได้ญาณ และอภิญญา ในเว็ปพลังจิดว่า ตอนนี้เค้าไปอยู่ภพภูมิไหน การที่เค้าจากไปทำให้ที่บ้านเศร้าโศกเสียใจมากเพราะเป็นน้องคนเล็ก เป็นสมาชิกคนหนึ่งที่สำคัญของบ้าน บางทีก็อยากจะคิดว่าเค้าไปสบาย เค้าไปเที่ยวเค้าไปเรียนต่างประเทศสักวันก็จะกลับมา แต่นี่เค้าไม่กลับมา และถ้าเราคิดถึงกันเพราะอยู่ห่างไกลเพียงอย่างเดียว ก็น่าจะเขียนจดหมายหรือโทรศัพท์ แต่นี่ไม่รู้ว่าจะติดต่อเค้าได้ยังไง
อยากได้รับข่าวจากเค้า อยากรู้ว่าอยู่ที่ไหน อยากรู้ว่าทำบุญไปให้ได้หรือเปล่า ถ้าเป็นไปได้ อยากไปเยี่ยมอยากไปหา
พอจะช่วยได้ไหมคะ คิดถึงน้องคะ

 

การเกิด แก่ เจ็บ ตาย การพลัดพราก คือ ควาจริง ตามวาระกรรม ทำจิตของเราวันนี้ให้งามตามแสงธรรมเถิด มองตนเตือนตนเสมอว่า นี่คือควาจริงที่หนีไม่พ้น เก็บควารักความอาทรไว้ที่จิตคำนึง น้อชายคุณไปตามกรรมที่เคยทำมาค่ะ สร้างพระเท่าตัวค้าสักองค์คะ? สร้างพระไตรปิฎกกับทางเวปก้อดีค่ะ... ไม่ได้ชวนมาให้เชื่อนะคะ แต่รับได้ว่าน้องชายคุณโดนเจ้ากรรมเก่าลวงไปค่ะ สร้างพระสองแบบนี้ไถ่กรรมและส่งบรีให้เค้าและเจ้ากรรมนายเวรพื่อหลุดพ้นเพื่อให้ได้รับแสงธรรมเถิดค่ะ ทานอื่นอาจบอกว่าขึ้นสวรรค์ชั้นติดๆกับเรา แต่เค้ายังไม่หลุดนะคะ

 

คุณdevil Bitch

[ทานอื่นอาจบอกว่าขึ้นสวรรค์ชั้นติดๆกับเรา แต่เค้ายังไม่หลุดนะคะ[/QUOTE]ข้อความนี้ รบกวนคุณ Devil Bitch ช่วยอธิบายอีกครั้งได้ไหมคะ
ขอบคุณมากคะสำหรับคำแนะนำ ได้มีการพูดคุยเรื่องนี้กับครอบครัวและเห็นดีงามด้วยที่จะทำคะ น้องชายคนโตเคยฝันถึงเค้ามาหาบอกว่าต้องไปทำงานใช้ให้เค้าอีกกี่ปีไม่รู้จะหมดกรรม ช่วยทำบญไปให้เยอะๆ นี่ แสดงว่าหากเป็นหนี้กรรมกับเจ้ากรรมนายเวรเก่ากันอยู่ กันอยู่บุญต่างๆที่ทำให้ไปนี่อาจจะไม่ได้รับเต็มเม็ดเต็มหน่วยใช่ไหมคะ

 

ยายผีป่าไม่มีอภินยานะคะบอกได้เท่าที่บอกได้ รอถามคนเก่งห้องตามยายสิคะ ห้องนั้นคุยสาระพัดค่ะกันเอง

 

เค้าเสียชีวิดวันที่ 29 ตุลาคม 2546 คะ อยากติดต่อกับเค้าจัง ไม่รู้ว่าไปอยู่ภพภูมิอื่นจะยังจำพี่สาวคนนี้ได้หรือเปล่า ใครพอจะช่วยแนะนำอะไรดีๆ ได้บ้งคะ ไม่ได้คิดมากมายอะไรหรอกคะ แต่ว่างๆก็คิดถึงเท่านั้นเอง

 

การพลัดพราก เป็นทุกข์ครับ ขอใ้หทำใจเสียเถอะ คิดว่าน้องเราหมดกรรมแล้ว เราเองต่างหากยังต้องทนทุกข์ในโลกอันไม่เที่ยงนี้ต่อไปครับ

 

ผมเป็นคนธรรมดานะครับ แต่บังเอิญอ่านมาพบ post นี้ขอ คุยด้วยนิดนึง..
"น้องชายคนโตเคยฝันถึงเค้ามาหาบอกว่าต้องไปทำงานใช้ให้เค้าอีกกี่ปีไม่รู้จะหมดกรรม ช่วยทำบญไปให้เยอะๆ"

อันนี้ชัดอยู่แล้ว ว่าให้หมั่นทำบุญอุทิศให้เขาไปนะครับ ในกรณีนี้ยังดีที่สามารถบอกได้ว่าต้องให้ทำอะไรบ้าง
รายอื่น อาจไม่ได้เลย นี่แปลว่าเขาอยู่ในข่ายที่รับได้ บางพวกรับไม่ได้เพราะไม่อยู่ในสภาพทีรับได้
จงดีใจที่มีทางแก้
กรุณาอย่าไปคิดเรื่องการเข้าทรง เพราะอาจจริงหรือไม่จริงก็ได้ ที่ผมพบมาคือ ไม่จริงเสียเงินฟรี ที่อื่นอาจจริงแต่ผมไม่ทราบ
เอาเป็นว่า ผมว่าคนที่กล้าพูดกล้าแสดงตัวในขณะนี้คือ ท่านแม่ชี ทศพร ที่วัดพิชัยญาติ ครับ
ลองไปดูเถอะ ขอให้สมหวัง อย่าลืมทำบุญอุทิศให้เขาไป ที่จริงพระหรือผู้ทรงศีลเก่งๆยังมีอีกมากจะแสดงตัวหรือไม่เท่านั้นแหละ

คนรักจากไป 1 คนเสียใจหนึ่งครั้ง ถ้ามีคนรักหลายคนจะเสียใจกี่ครั้ง

กรุณาอ่านข้อความสมบรูณ์จากพระสูตรที่ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัส สอนนางวิสาขา เมื่อนางวิสาขาเศร้าใจที่หลานคนโปรดเสียชีวิต นาวสุชาดามีลูกหลานมากมายแต่คนนี้รักที่สุด
เมื่อได้ฟังพระสูตรนี้แล้วจึงหายจากทุกข์

การทำบุญ
สิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งการบำเพ็ญบุญ กล่าวโดยละเอียดคือ บุญกิริยาวัตถุ มี 10 อย่าง แต่กล่าวโดยย่อมี 3 คือ
1. ทานมัย บุญสำเร็จด้วยการบริจาคทาน
สังฆทานดีมากให้ผลมาก สังฆทานคือถวายกับ หมู่สงฆ์ หรือ ตัวแทนสงฆ์ที่ได้รับมอบหมายมา ก็ได้ ใจขณะถวายจะเหมือนกับตักบาตรตอนเช้า คือ องค์ไหนผ่ามาก็ได้ ให้ได้ทั้งนั้น เน้นที่ไม่เจาะจง
ถ้าถวายเจาะจง ไม่ใช่สังฆทาน เช่น หลวงน้าชอบแกงไก่ หลานชายรู้ใจเอาแกงไก่ถวายที่กุฏิ
แต่ถ้าหลวงน้าฉลาดจะให้หลานได้บุญมาก ก็ควรให้ไปถวายตอนพระนั่งล้อมวงฉันอาหาร(หลวงน้านั่งด้วยสิ หลานจะได้ไม่เสียกำลังใจ) ถวายสงฆ์ไป กลายเป็นสังฆทาน เห็นมั๊ยครับ เสียเวลาเท่ากัน จ่ายเงินเท่ากัน ได้บุญต่างกัน
2. สีลมัย บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล จะถือศีลก็เลือกให้เหมาะกับตัวเช่น ฆราวาส ไม่ควรถือศีลของพระ
3. ภาวนามัย บุญสำเร็จด้วยการเจริญภาวนา อันนี้ได้บุญแรงที่สุด ประหยัดที่สุด มีประโยชน์สูงสุด เป็นปัจจัยให้ถึงพระนิพพานด้วย เนื่องจากเป็นเส้นทางตรงที่สุดที่ไปพระนิพพาน บุญที่ได้จากภาวนามัย แรงมาก กรุณาอ่านหนังสือ ของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี ประกอบ
(บุญกิริยาวัตถุ 3 มาจาก ขุ. อิติ. 25/270)

ทำบุญไม่จำเป็นต้องเสียเงิน หรือ เสียสิ่งของ ถวายของ เสมอไปนะครับ

สถานที่ทำบุญ
ความคิดส่วนตัวนะครับ สำนักที่ไหนก็ตามจะพูดดีให้ฟัง จะทำสวยให้ดู จะทำขลังให้เห็น จะทำน่าเลื่อมใสให้ศรัทธา จะแอคท่าทำน่าเคารพให้กราบไหว้ แค่ไหน ถ้าลงท้ายแล้ว เน้นที่ขอเงิน ไม่ควรไปให้ ยิ่งถ้าล่อว่าทำบุญกับท่านแล้วดีกว่าที่อื่น ยิ่งน่ากลัวเพราะพระดีจะไม่ยกตนข่มท่าน การยกตนข่มท่านเป็นนิสัยของฆราวาสที่ไม่ดี พระดีสอนให้คนละกิเลส ไม่ใช่สอนให้คนติดกิเลสอยากรวยหนักกว่าเดิม ทำแล้วรวยทำแล้วรวย อย่างนี้โดยส่วนตัวแล้ว ผมจะหนีให้ไกล

ผมเป็นคนช่างเลือกทำบุญ เลือกวัด เลือกพระ เลือกชนิดของทานที่จะทำ เลือกเวลาที่จะให้ ดูแล้วดูอีก ดูจนพอใจแล้วจึงทำบุญ ไม่ดูที่ภาพลักษณ์ ไม่ดูที่สวยงาม ไม่ดูที่พิธีกรรม ยิ่งมากเรื่อง ยิ่งดูขลัง แบบนี้ไม่เอา หนีดีกว่า ไม่ถูกใจ
ตัวผมดูที่การกระทำครับ
พระเก่งๆ แค่คิดในใจท่านตอบออกมาเลย ผมเจอมาแล้ว ไม่เห็นต้องทำท่ามากเลย เร็วยิ่งกว่ากระพริบอีกกระมัง

แค่นี้นะครับ ขออภัยถ้ามีอะไรผิดพลาด

 

ขอบคุณนะคะที่ช่วยเป็นกำลังใจให้

จริงๆแล้วไปบวชที่วัดพิชัยญาติมาแล้วคะ เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ ได้เอารูปน้องชายให้แม่ชีดู ท่านบอกว่าหมดอายุขัยแล้ว แล้วก็ไม่ได้ถามต่อเพราะคนที่อยากจะถามแม่ชีมีมากเหลือเกิน จุดประสงค์ที่อยากไปหาก็ไปถามเรื่องน้องและอยากให้แม่สบายใจ เพราะก่อนหน้านั้นแม่ร้องให้ทุกวัน สุขภาพก็ไม่ดี พอพาไปหาแม่ชี แม่ชีบอกว่าอย่าร้องให้กับลูก เดี๋ยวลูกจะไปอยู่ภพภูมิที่ต่ำ แล้วตั้งแต่นั้นแม่ก็ไม่ร้องให้อีกเลย และก็สนใจดูแลตัวเอง และสดชื่นมากขึ้น แค่นี้ก็ดีใจมากแล้วคะ คนอื่นประมาณ 400-500 คนที่ไปบวชด้วยกัน พอฟังปัญหาเค้าแล้ว ก็หนักไม่แพ้กันเลย เป็นปัญหาของคนที่มีชีวิตอยู่ทั้งนั้น ปัญหาครอบครัว พ่อแม่ โรคภัยไข้เจ็ยที่รักษาไม่หาย แม่ชีสอนธรรมมะและเทศน์จากชีวิตจริง เรียกมาทีละคน และบอกว่าไปทำกรรมอะไรมา และจะแก้เคล็ดอย่างไร ถ้ามีโอกาสก็อยากจะหาเวลาไปบวชอีก แม่ชีมีเมตตาและใจดีมากเลยคะ บางคนมีกรรมมาก แม่ชีก็ต่อรองกับเจ้ากรรมนายเวร ให้อโหสิ โดยมาอนุโมทนาบุญกับบุญที่แม่ทำมาทั้งหมด ตั้งแต่เกิดไม่เคยเห็นใครที่จะอุทิศตนให้คนอื่นอย่างนี้ ทุกคนมีกรรมหนัก แม่ชีก็ไปรับให้หมด แต่บางเคสแม่ชีก็ช่วยไม่ได้ ต้องให้ไปขอขมาเอง เช่นรายที่จงใจฆ่าสัตว์ แม่ชีก็จะให้ไปวิ่งรอบโบสถ์ ให้ไปขอขมาพระรัตนตรัย

ยังไงก็ขอขอบคุณยายDevilBitvh คุณnanoprobe และคุณchakrawut มากคะ อยากไปบวชที่วัดหลวงพ่อจรัลเหมือนกัน คงต้องหาเวลาไปสักวัน

 

เข้ามาอ่านแล้วตกใจค่ะ .... ในปีเดียวกันนั้นตอนต้นปีลูกพี่ลูกน้องของเดย์ที่ชื่อ น้องโอ๊ตก็เสียเช่นกันค่ะ .... คิดถึงน้อง

 

เสียใจด้วยนะคะคุณ Des, เนี่ยนะคะคิดไว้ว่าถ้าสักวันแต่งงานแล้วตั้งท้องจะให้โอ๊ตมาเกิดในท้องได้ไหม มันมีความหวังอยู่ลึกๆว่าจะเจอเค้าอีก

 

ทำตามที่คุณยายท่านบอกไว้นะครับ.และการเกิด แก่ เจ็บ ทุกข์ ตายนี่เป็นของเที่ยงแท้แน่นอนจริงๆ...อย่างของผมอยู่กับป้าและยาย 3คน ..แต่ป้ามาเสียก่อนและยายเสียตามมาติดๆกัน(ห่างกัน 27วัน)..อาการของความโศกและความคิดถึงนี่บางทีมันให้คุณ บางทีมันให้โทษเหมือนกัน..เพราะการที่เคยพูดคุยกันอยู่เล่นกันอยู่แล้วจู่ๆก็หายกันไป.เงียบกันไปซะเฉยๆนี่..เล่นเอาซะเป๋ไปเหมือนกัน.เพราะเล่นเอาซะผมพูดคนเดียวคุยคนเดียวเตลิดไปเลยนะ..แต่โชคดีไหวตัวทันไม่งั้นคงเสร็จ..จะทำให้เสียเวลาไปชาตินึงแน่ะ........เลยคิดคนเดียวเอาเองว่าเขาไปสบายแล้วก่อนเขาจะไปสบายเขาก็ลำบากเหมือนกันกับเรา..แล้วเขามีความดีไปอยู่ที่สบายเมื่อตาย...เราเองจะทำได้แค่ไหนน้อออ

 

เดย์ก็เคยคิดว่าถ้าจะมีลูกขอให้เป็นน้องมาเกิดกับเดย์ จะเลี้ยงให้ดีที่สุด .... แต่ก็แล้วแต่กรรมเวร [bw-cry]

 

จะร้องเรียกให้เค้ากลับมาเวียนวนบนโลกคนเดินดินต่ออีกทำไมกันในเมื่อทุกชีวิตฝันที่จะหลุดพ้นการเกิดแก่เจ็บตายสร้างบารมีเพื่อแผ่แด่สากลเถิดนะเจ้าเพื่อเข้าพระนิพพานกันถ้วนหน้าอย่าโหยหาในสิ่งที่ยากแก่การกลับมาวันเวลาที่เคยมีสิ่งดีๆที่คิดถึงจงเก็บไว้รำลึกถึงและสังวรตนเสมอว่าสักวันข้างหน้าทุกลมหายใจเข้าออกจะคือวันของเราบ้างที่จำต้องไป จงเตรียมตัวของเราให้ดีเพื่อจะได้ไปในที่ชอบๆกันดีกว่านะคะ หยุดร้องไห้นะเค้าจะห่วงจนวนเวียนไม่ไปไหนเพราะติดกับภพเก่าคนเก่าที่คร่ำครวญหา

 

แหม๋ ยาย เคยคิด เคยคิดจ้า .... ตอนนั้นยังไม่ได้ศึกษาศาสนาเลย
แต่ตอนนี้ .... ก็ปล่อยแล้วแหละ .... รู้ว่าน้องอยู่ไหนแล้ว .... น้องกำลังบำเพ็ญของเค้าอยู่น่ะ สบายใจที่สุด

 

จะพยายามคะ ไม่ค่อยร้องแล้วคะ คิดถึงเฉยๆ อยากทราบชีวิตหลังความตาย คุณเว็บสโนว์น่าจะมีหมวดนี้บ้าง

 

เรื่องความตาย หมวดความตาย ล้วนๆ จะหามาให้ นะครับ ตั้งเป็นกระทู้ ความตายเลย

 

I have same problem as you.

Sawasdee kaa.
Di chan pen samachik mai kaa. ( can't type Thai)

I have same problem as you, my dad die for 10 days now. I live in USA so i can't go back for his "ngan sob". I'm very sad and shock because my dad is strong but he dead kra tan han. I am so worry where he go, i'm afraid he will not happy. I can't go tam boon right now, so i try to รักษาศีล 5 and Tam sa ma tii every night because i want to see my dad. One day while i tam sa ma ti this happen to me, ร่างกายก็เกิดการสะท้านขนลุกไปทั้งตัว มีเสียงดังที่หูเหมือนมันเกร็งๆ แล้วมีความรู้สึกแบบแปลกๆ เกิดปิติ เหมือนกับตัวเลื่อนไปแนวราบ หลังจากนั้นอาการดังกล่าวก็หายไป
I just hope this is SA MA TI and i hope my dad will get it, do you think this is mean i dai chan or not? and my dad will dai boon or not . i still wonder.
I make this site for my dad , www.geocities.com/amp_babydoll/index.htm if you want to see my story. Thank you.