เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดีปีใหม่ครับคุณคัมภีร์

 

สวัสดีปีใหม่ไทยครับคุณ Chutha

 

สวัสดีปีใหม่ไทยครับพี่น้องลูกหลานหลวงพ่อและท่านผู้อ่านทุกๆท่าน

 

ขออนุญาตสอบถามครับ แหวนจักรพรรดิ์ของหลวงพ่อ มีขนาด 8 มิล ตามรูปมั้ยครับ ขอบคุณครับ

 

ไม่ทราบเลยครับ ต้องลองดูเทียบเอากับภาพในหนังสือสมบัติพ่อให้ดูครับ

ที่วัดยังมีแหวนจักรพรรดิ์รุ่นเก่าเหลือนะครับ ลองไปดูครับว่าเผื่อชอบรุ่นไหน ใส่แล้วมั่นใจกว่าเยอะครับ

 

สวัสดีครับ ผมอยากจะทราบประวัติการสร้างพระรุ่นนี้ครับ

 

พระเครื่องชุดนี้แจกให้กับผู้ทำบุญในงานฉลองวิหารหลวงพ่อ 5 พระองค์เดือนพฤษภาคม 2562 ที่ผ่านมาครับ ส่วนที่เหลือรอทางวัดนำออกจำหน่ายให้บูชาอีกครั้งครับ


เข้าพิธีพุทธาภิเษกพร้อมสมเด็จองค์ปฐมรุ่น 4 และรูปเหมือนลอยองค์หลวงพ่อเงินไหลมาและรูปเหมือนลอยองค์หลวงพ่อยืน

 

พระซุ้มปราสาทเนื้อผงนำมาติดพระธาตุข้าวบิณฑ์เองภายหลังครับ

 

อยากได้มากเลยครับ เพิ่งมีพี่ในเฟสเขาให้บูชาแบบเนื้อว่านมา 1 องค์ รีบเลยผม
แต่แบบเหรียญยังไม่มี พี่วันชัยไปร่วมพิธีฉลองศาลา แล้วบูชามาเหรอครับ
มีเยอะไหม ผมขอแบ่งบูชาเหรียญมั่งได้ไหมครับ

 

รออีกซักหน่อยให้ทางวัดนำออกให้จำหน่ายไปบูชาดีกว่านะครับ

งานฉลองวิหารเพียงแค่แจกแก่ผู้ทำบุญในงานเท่านั้นครับ

 

หลวงพ่อตามลูกสาว

เมื่อคืนนี้ไปพักที่บ้านจ่าปัญญา มีคนอยู่คู่หนึ่งลุยมาจากสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นเจ้าของโรงสี มาก็ไม่รู้จักว่าบ้านนี้อยู่ที่ไหน เขาบอกว่าอยู่ปทุมธานีก็มาเลย เจอกับพระที่วัดมาหนหนึ่ง บอกว่า ถ้าไม่เห็นกับตาฉันไม่เชื่อเด็ดขาด

พอมาถึงบ้าน เจ้าของบ้านก็บอก อย่าตั้งใจมากเกินไป อย่าเอาถึงขนาดนั้นเลย ก็คุยให้ใจมันโรยลงมาหน่อย ตอนกลางคืนเราก็ออกไปนั่งคุย ถามว่าอยากจะเห็นกับตาเลยใช่ไหม เขาก็บอกว่า ใช่

ก็คุยกันบอกว่า เอ..บ้านอยู่จังหวัดสุพรรณบุรี อำเภออะไร เขาบอกว่า อำเภอสามชุก ที่บ้านไหว้พระหรือเปล่าล่ะ บอกไหว้ ใส่บาตรทุกวันเลย เอ๊ะ เขาว่า พระพุทธรูปถ้าหันหน้าไม่ถูกต้อง จะทำมาหากินไม่ขึ้น บ้านโยมหันหน้าพระพุทธรูปไปทางไหน เขาก็นั่งนึก บอกว่า หันไปทางทิศเหนือ โยมเห็นไหม บอกเห็น เออ..ตายาวจริงนะ บ้านอยู่สามชุกนั่งอยู่ที่ปทุมฯเห็นบ้านได้ จะเห็นได้ยังไงล่ะ ไกลตั้งหลายสิบกิโล ลืมตาอยู่นี่ เขาก็บอกว่า เออ..จริง ไม่ใช่ตาเห็น แต่ใจมันเห็น ใจมันรู้

ทีนี้พระอาจินต์ก็เอาไปฝึก กลับมาก็เห็นน้ำตาไหลหน่อยๆ ถามเป็นไง เป็นไงบ้าง อูย...เห็นหลวงพ่อแจ่มไปหมดเลย หลวงพ่อบอก อีหนูมาไวๆ ไม่ต้องรอใคร เขามากับสามีเขา คงจะรอสามีต้วมเตี้ยมอยู่ แล้วก็คุยหมด หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่ายังไง ถามว่าเห็นใครไหม บอกว่าเห็นผู้หญิงคนหนึ่งมีอะไรรัดอยู่ที่แขน ห่มผ้าสไบเฉียง ผมยาว ถามว่าสวยไหม สวย แหม...เนื้อเต่งตึงสีชมพูเลย ถามว่าใครคนนั้น ไม่รู้ละ เขาบอกให้เรียกท่านแม่นี่ ถามว่าเวลาไปกราบ ท่านทำยังไง ท่านลูบศีรษะ ถามว่าอบอุ่นใจไหม บอกว่าดีใจมาก แกเสียใจว่า ตอนหลวงพ่ออยู่ไม่ได้ไปกราบ บอกไม่เป็นไรหรอก หลวงพ่อคงตามมาละ ขนาดไม่เชื่อนะ เจอหลวงพ่อแจ๋วไปเลย

เขาเล่าให้ฟังอีกว่า ตอนไปกราบหลวงพ่อ ใครจะหาว่าฉันบ้าหรือเปล่าไม่รู้ หลวงพ่อท่านลุกออกมาจากโลงเลย นั่งเลย บอกว่าคุยที่นี่เขาไม่หาว่าบ้าหรอก แต่คุยนอกบ้านนี้เขาหาว่าบ้าแน่ ก็แปลก หลวงพ่อท่านยังตามเก็บอยู่นะ

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่149 เดือนกรกฏาคม 2536 หน้า 101)


พระคลุมพระสงฆ์

"ถ้าพระสงฆ์องค์ใดมีพระคลุมพระสงฆ์องค์นั้น ท่านจะทราบหรือไม่ ? แล้วญาติโยมที่
กำลังฟังพระองค์นั้นเทศน์ จะทราบหรือไม่ว่าพระสงฆ์องค์นั้นมีพระคลุม (ดูด้วยตาเนื้อ) ?"

สำหรับฉันน่ะไม่รู้นะ ไม่ทราบเลย ถ้ารู้ก็รู้อย่างเดียว คือไม่ได้ใช้สมอง คือรู้ว่าทุกอย่าง
มันราบรื่นไปได้ มันไปเอง ไม่ได้ใช้สมองไม่รู้ว่าใครเท่านั้นเอง

แต่มีรู้อยู่คราวหนึ่งเหมือนกันตอนยกฉัตรองค์ปฐม เราก็ดูพระในอก เอ...องค์นี้ใครนะเห็นสีทอง ไอ้เราก็อยากรู้ ตอนพิธียกฉัตรองค์ปฐมนึกว่าองค์ปฐมท่านจะมา

พอถามพระ พระท่านก็บอกว่าตอนนี้เป็นเขตของฉัน อ้อ...ขององค์ปัจจุบันนี่ ก็ถามว่าทำไมงานองค์ปฐมทำไมท่านไม่มา ไม่เสด็จมาเป็นแม่งาน

ท่านก็บอกว่า ที่ฉันทำนี่ถือว่าเป็นพ่อฉัน ทำถวายครูบาอาจารย์ฉัน ทำถวายองค์ปฐม เราก็นึก เราก็คิด ทำไมไม่เป็นองค์ปฐม ท่านก็บอก เป็นเขตของฉัน นี่ฉันก็ไหว้พ่อไหว้แม่ฉันเหมือนกัน เออ...ลงตัวกัน เราก็คลายใจ

"ญาติโยมได้ยินทุกคนแล้วนะครับ ว่างานไหนมีแม่งานองค์ไหนควบคุมกำกับ"

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 156 เดือนกุมภาพันธ์ 2537 หน้า 99)


เรื่อง พระผู้ใหญ่พูดเรื่องมโนมยิทธิของวัดท่าซุง

คือ มีพระอยู่องค์หนึ่ง

"เป็นยังไงครับ"

ก็เทศน์ด่าหลวงพ่อออกทีวีอยู่เรื่อย เรื่องมโนมยิทธิบ้าง อะไรอย่างนี้นะ ลูกศิษย์ลูกหาไปหาก็พูด พูดว่า ไอ้มโนมยิทธินี่มันเพ้อฝันไป แล้วก็ เป่ายันต์เกราะเพชรก็..นั่นไป อะไรก็ว่าไปเรื่อย

เราก็เอ๊ะ..เป็นพระผู้ใหญ่ พูดไปแสดงว่า ตาบอดคลำช้างแล้ว ทุกคนน่ะ กรรมฐานกองใดกองหนึ่งมันก็จบกิจได้นี่ เพียงแต่ท่านอาจจะเข้าใจของท่าน แต่ของคนอื่นผิด

"หรือไม่ก็ถนัดมาทางสุกขวิปัสสโกละมั้ง"

ท่านก็มีทิพจักขุญาณเหมือนกัน

"มีแต่ไม่จริง แล้วเป็นฌานโลกีย์"

ใช่ๆๆ

"ฌานโลกีย์นี่เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้เลยหรือครับ"

(ดร.ปริญญา พูดเสริมว่า) "แน่นอนไม่ได้ แต่ว่าเนื่องจากว่าเป็นพระผู้ใหญ่ เป็นเจ้าคุณ แล้วก็บวชอีกสายหนึ่งเสียอีก ตัวมานะก็เลยเยอะ ใครๆก็ว่าฉันเเน่ แต่ลุงพุฒบอกว่า อย่างนี้ต้องไปอยู่ขุมที่ 4"

มีอยู่คราวหนึ่ง เขาไปถ่ายแผ่นดินธรรมแผ่นดินทอง เอ๊..คนมันคอยจะว่าฝึกมโนมยิทธิเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ คนไม่เท่าไรหรอก พระซิ พระเป็นยังงั้น เอ๊..กำลังจะเขียนบทจะพูด แวะไปเสียหน่อย ไม่ได้ๆ เดี๊ยวมันจะเตะเราเข้า ไม่กล้า เดี๋ยวจะยุ่ง

"ถ้าเผื่อว่าคนก็ไม่เท่าไหร่หรอก แหม...หลวงพี่เหลืองนี่ เหลือร้าย"

คือจริงๆนี่ มโนมยิทธินี่ในพระไตรปิฎกมีอยู่เลย เคยอ่านเจอ ท่านก็บอกว่าเหมือนถอดหญ้าปล้อง ถอดหญ้าปล้องออกมา มันอยู่ในหนึ่งในอภิญญา หนึ่งในอภิญญา 5

หลวงพ่อท่านเกาะแบบตลอดมาเลย ไม่ว่าจะเทศน์ที่ไหนต้องอ้างตลอด ทีนี้คนไม่เคยทำนี่ก็ยุ่งเหมือนกัน

แต่สมเด็จวัดสามพระยา ท่านคลังตำรา ท่านยังยอมรับ ใช่ไหม บอกหลวงพ่อ ที่คุณเขียนนี่ถือว่าเป็นตำราปฏิบัติได้เลยนะ เป็นตำราใหญ่

ถ้าเราพูดกันเองภายในก็ถือว่ายกย่องครูบาอาจารย์ แต่ว่าจริงๆเป็นอย่างนั้นจริงๆ หนังสือทุกเล่มอ่านง่าย

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 163 เดือนตุลาคม 2537 หน้า 91)

 

เหรียญทำน้ำมนต์พิมพ์เล็กเลี่ยมกรอบแบบ 4 in 1 ครับ

 

หลวงพ่อมาวัดท่าซุง

วันหนึ่งในขณะที่อยู่วัดปากคลองมะขามเฒ่าเป็นวันไหว้ครู ท่านพระครูวิชาญชัยคุณก็นิมนต์พระไปหลายวัด มี พระอรุณ อรุโณ เจ้าอาวาสวัดท่าซุงไปด้วย ในเมื่อเธอไปพบเข้าเธอก็ชวนให้มาอยู่ที่วัดท่าซุงด้วย มาช่วยกันสร้าง ก็ไม่รับปากเธอ และต่อมามาฉันที่บ้านนายจัน เธอนิมนต์อีกครั้งหนึ่ง ฉันก็ไม่รับ และต่อมาย้ายไปอยู่วัดตะพาน เวลานั้น ท่านพล.อ.อ.อาทร โรจนวิภาต กับสิริรัตน์ โรจนวิภาต ภรรยา และคุณพงศ์ และคุณพิมพา นั่งอยู่ด้วยกันหลายคน และพันเอกแสวง ด้วย ท่านไปรับรองว่าจะให้สะดวกทุกอย่าง ขอให้มาช่วยในการก่อสร้างก็แล้วกัน

ก่อนที่เขาจะไปนิมนต์ ก็มีรูปภาพหลวงพ่อใหญ่คือผู้ทะนุบำรุงวัดนี้ ไม่ใช่ผู้สร้างนะ เพราะวัดนี้ตั้งมานาน ก่อนกรุงศรีอยุธยาตั้งประมาณ 30 ปี แล้วก็พัง เป็นวัดร้าง เมื่อปีพ.ศ. 2332 หลวงพ่อใหญ่มาปักกลดที่นี่ และชาวบ้านเขาขอให้พักที่นี่ให้เป็นเจ้าอาวาสที่นี่เป็นเจ้าของวัด เห็นภาพท่านเวลานั้นกำลังนั่งกรรมฐานอยู่ เป็นเวลาตี 2 ท่านไปบอกว่า คุณ วัดของผมที่ทำไว้ คุณสามารถสร้างให้เจริญรุ่งเรืองมาแล้ว 2 สมัย คือ สมัยพระเจ้าสามพระยา กับ สมัยของพระนารายณ์มหาราช เวลานั้นวัดเจริญรุ่งเรืองมาก แต่ว่าเป็นไม้ มันก็ไม่มีอะไรเหลือ เวลานี้มันผุพังหมดแล้ว ให้มาสร้างใหม่ ถามว่าจะให้สร้างแบบไหน ท่านก็ทำให้ดู ภาพแบบนี้ ภาพที่เห็นนี่แหละ ตามที่เห็นปัจจุบันนี้

ก็เลยบอกว่า จะสร้างไหวหรือครับ ก็นั่งดูคนว่า คนที่นั่นมีศรัทธาจริงๆก็มี แต่มีปริมาณน้อย แต่คนที่มีคตินอกเหนือจากพระพุทธศาสนามีมาก ถามว่า จะทำได้อย่างไร ท่านบอก ไปเถอะ ทีแรกมันก็ยุ่งหน่อยแล้วต่อไปมันจะดีเอง แล้วผมจะช่วย แล้วจะช่วยกันมาก พระก็จะช่วย เทวดาก็จะช่วย ต่างองค์ต่างก็บอกว่าจะช่วย จะทำให้เจริญรุ่งเรืองให้ได้ ตามภาพนี้ ก็เป็นอันว่ารับคำท่าน

เมื่อรับปากก็มาดูวัด วันที่มาดูวัด สิริรัตน์ภรรยาพล.อ.อ.อาทร โรจนวิภาตมาด้วย และก็มีใคร เจ๊เฮี๊ย มาด้วย วันนั้นก็อัศจรรย์ใจ ฉันข้าวเพลเสร็จ หลังจากเที่ยงแล้วก็ปรากฏมีฝนตก แดดกำลังออกจัด แดดไม่หลบ แดดไม่สลัว ฝนตก ไม่มีแต่ฝน มีลูกเห็บก้อนโตกว่าหัวแม่มือ หล่นมาเป้ง เกลื่อนบริเวณวัด เรียกว่า ทั้งวัดเต็มเกลื่อนซ้อนกันเลย ก่อนที่จะเข้ามาถึงก็อธิษฐานก่อนว่า ถ้าหากที่นี้ควรจะมาอยู่ก็ขอมีอะไรสักอย่างใดอย่างหนึ่งให้ปรากฏ ก็ปรากฏตามนั้น

ก็เป็นอันว่า หลังจากนั้นมา ก็รับปากว่าจะมาช่วย มาดูสภาพของวัด ก็คือ มีกุฏิเจ้าอาวาสที่อยู่ได้อยู่หลังเดียว มีกุฏิอีกหนึ่งหลัง คนเดินมาตามทางก็มองเห็นเพราะฝาโปร่ง นกบินมาก็มองเห็น เพราะหลังคาโปร่ง นอกจากนั้นก็มี หอสวดมนต์เย้จะพับฐาน ศาลก็โย้จะล้ม วิหารก็หลังคาผุ โบสถ์ก็จะพัง ไม่มีอะไรดีเลย มีสภาพอย่างเดียวกับวัดร้าง

หลังจากนั้นทางเจ้าอาวาสก็มีเรือยนต์ขนาดใหญ่ไปรับ มีเรือต่อของโยมครอบไปรับ ช่วยขนของมา คณะเจ้าอาวาสก็ไปกันเต็ม ทายกทายิกาก็ไปกันเต็ม พอขึ้นมาถึงวัด ตามลีลาที่หลวงพ่อปานท่านไปไหนต้องเข้าพระอุโบสถก่อน จะไปช่วยสร้างวัดไหนก็ตาม ท่านต้องเข้าพระอุโบสถ ไปไหว้พระในพระอุโบสถก่อนแล้วจึงขึ้นศาลา นี่ตามระเบียบ นี่ตามระเบียบของท่าน ฉันก็ทำตามนั้น

เมื่อเข้าไปไหว้พระแล้วก็อธิษฐานว่า ถ้าอยู่ที่วัดนี้จะมีความเจริญรุ่งเรือง ก็ขอให้ท่านเจ้าของที่ เทวดาก็ดี พรหมก็ดี หรือพระก็ตามที่ท่านคุ้มครองสถานที่อยู่ แสดงองค์ให้ปรากฏ ก็มีพระคือ หลวงพ่อใหญ่เป็นหัวหน้า ก็มีพระอีกหลายองค์จำนวนมาก มานั่งข้างหน้าเต็มไปหมด ตอนนั้นฉันเห็นคนเดียว ชาวบ้านไม่เห็นหรอก พอท่านแสดงให้เห็นท่านก็ยืนยันว่าท่านจะช่วย แต่มีอีกองค์หนึ่งไม่ยอมเข้าโบสถ์ เดินไปเดินมา วนไปวนมาอยู่หน้าโบสถ์ ไม่ยอมเข้าประตู ก็นึกแปลกใจจึงถามว่า ท่านองค์นั้นมีความเห็นอย่างไรขอรับ เห็นว่าผมควรจะมาอยู่หรือไม่ควรมาอยู่ ถ้าท่านเห็นว่าผมควรจะมาอยู่ ก็ขอให้เข้ามาในโบสถ์ ถ้าไม่ควรมาอยู่ก็อย่าเข้ามา และผมจะเดินทางกลับทันที

ท่านก็เข้ามา ท่านก็บอกว่าคุณควรมาอยู่ แต่ว่าการอยู่ต้องระวังให้มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องการเงิน ที่นี่ทั้งคนทั้งพระเขาต้องการเงิน ที่เขาให้คุณมานี่เขาหวังจะได้เงินจากคุณ แต่คุณเป็นพวกเถรตรง ตรงไปตรงมา จะไม่น้อมนำไปตามเขา จะไม่น้อมใจไปตามเขา ต่อไปเขาจะประกาศตนเป็นศัตรูกับคุณ เขาจะมีความดีกับคุณอยู่ประมาณครึ่งปี หลังจากนั้นก็ไม่มีดีอีกแล้ว เพราะว่าเขาไม่ได้รับผลตามที่เขาต้องการ ก็เลยถามท่านว่า แล้วอาการอย่างนั้นจะเป็นอย่างไรต่อไป

ท่านก็เลยบอกว่า ในที่สุดเขาก็จะแพ้ไปเอง คำว่าแพ้ หมายความว่าเขาจะเลิกราไปเอง เราก็จะเป็นอิสระ ถามว่าการจะเป็นอิสระ เขาจะแพ้ไปด้วยอำนาจอะไร ท่านบอกว่าจะมีพระผู้ใหญ่ในกรุงเทพฯ วัดไม่โตนัก แต่ยศสูง รูปร่างผอม สูงโปร่ง(สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ วัดสามพระยา) เป็นพระผู้ใหญ่ เป็นพระตรงไปตรงมา เก่งในกรรมฐานมาก หรือจะว่าไปอีกที กำลังใจของพระองค์นี้เป็นเป็นพระที่ควรแก่การเคารพอย่างยิ่ง จะเข้ามาอุ้มชูคุณให้เป็นไปตามความเป็นจริง

(จากหนังสือ พระราชพรหมยาน หน้า 385-386)

 

พระบรมสารีริกธาตุ

ผู้ถาม : พระธาตุที่หลวงพ่อเอามาแจกเป็นของพระพุทธเจ้า หรือมีของพระอรหันต์สาวกด้วยครับ ?

หลวงพ่อ : ก็ชื่อว่าพระบรมสารีริกธาตุ เพราะเป็นของพระพุทธเจ้า ถ้าเป็นของสาวกนี่ก้อนโต พระพุทธเจ้านี่เล็กกว่า อย่างดีก็เท่าเมล็ดถั่วลิสงผ่าซึก

ถ้าของพระสาวกต้องโตกว่านั้น แต่ลักษณะของพระธาตุนี่แตกต่างกันไป เกี่ยวกับการอธิษฐาน อย่างพระอรหันต์ท่านต้องการให้พระธาตุปรากฏ ท่านก็อธิษฐานรูปร่างลักษณะพระธาตุของท่าน บางองค์ท่านก็ปล่อยตามเรื่องเหมือนกัน

ผู้ถาม : แล้วเรื่องของพระบรมสารีริกธาตุที่บอกว่าใส่ลงไปในน้ำแล้วลอยน้ำได้ เรื่องนี้เป็นความจริงหรือครับ ?

หลวงพ่อ : ลอยได้ก็ลอย ลอยไม่ได้ก็ไม่ลอย ก็อยู่ที่จิตเรา ถ้าจิตหลวมไปหน่อยจม จิตมั่นคงลอย

มีอยู่คราวหนึ่ง วันสงกรานต์ ฉันอยู่คนเดียวก็เอาพระบรมสารีริกธาตุมาสรงน้ำ เทน้ำลงไป น้ำเลยปากขันประมาณ 1 นิ้ว อยู่ได้ น้ำสูงจากปากขันนะ

ผู้ถาม : ไม่หกหรือครับ ?

หลวงพ่อ : หกก็ไม่สูงซิ มีคนเขามาเล่นสงกรานต์ไม่ใช่น้อยเลย ทุกคนเห็นเหมือนกันหมด นี่เป็นเรื่องของท่านที่แสดงออกนะ ตอนหลังก็ทำไม่ได้แบบนั้น นี่เป็นเรื่องของพุทธานุภาพจริงๆ เรื่องพุทธานุภาพนี่เราจะยืนยันอะไรแน่นอนไม่ได้เลย ถ้าท่านไม่เห็นด้วยกับเราก็เสร็จ

ผู้ถาม : บางคนได้ไปแล้วปรากฏว่าใหญ่กว่าเดิม เป็นไปได้หรือครับ ?

หลวงพ่อ : ก็เป็นไปแล้ว


(จากคอลัมภ์หลวงพ่อตอบปัญหา ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 276 เดือนมีนาคม 2547 หน้า 80-81)

 

สมเด็จองค์ปฐมรุ่นฉลองสมณศักดิ์และรูปเหมือนลอยองค์หลวงพ่อรุ่น 100 ปีเกิดนำมาเลี่ยมกรอบแบบ 3 in 1

 

ผีพนัน

"หลวงพ่อคะ ที่คนเขาชอบเล่นการพนัน ที่เขาลือว่ามีผีพนันเข้าสิงนี่ จริงหรือเปล่าคะ ?"

จริง !

"ผีพนันมีตัวตนด้วยเหรอคะ"

ก็ผีพนันก็คือตัวอยากเล่นน่ะ คุณหมอลูกสาวถามว่า คนเล่นการพนันน่ะ ที่เขาลือ
กันว่ามีผีพนั้นเข้าสิงน่ะจริงไหม (หัวเราะ) ฉันตอบว่า จริงไอ้หนู ผีพนันคือตัวอยาก
อยากเล่น

"เป็นความอยากของคนคนนั้นใช่ไหมคะ ?"

ใช่ ! (หัวเราะ) ก็ผีมันมองไม่เห็นตัวใช่ไหมล่ะ เป็นความอยาก

"หลวงพ่อคะ และสาเหตุที่เขาอยากเล่นเป็นเหตุเพราะกรรมใดหรือเปล่าคะ ?"

ใช่แน่

"ส่วนไหนคะ ?"

ก็ อทินนาทาน ตัวทำลายทรัพย์สินของคนอื่นเขามาก่อน ก็สังเกตนะ การพนันที่รวย
จริงๆ มีไหม

"ไม่มีค่ะ"

ไม่มี ต้องทำลายทรัพย์ตัวเองด้วย คือไม่มีใครเว้น ใครเขาไม่ทำลาย ตัวเองก็ต้อง
ทำลายทรัพย์ของตัวเองไป ให้มันเกิดความหมด

"ศีลข้อไหนคะ ?"

ศีลข้อ 2 อทินนาทานา เวรมณี (หัวเราะ)

เล่นการพนันมันต้องตีตั๋ว ต้องขออนุญาตไปขโมยเล่นนี่มันผิดศีลข้อที่ 2 ไอ้กรรมที่เรา
ผิดมาในอดีตก็คือ กรรมตัวที่ 2 เมื่ออดีต ถ้ามันไม่ผิดศีล ก็ศีลขาด ศีลขวางหน้าชน
ปังเข้าเลย ถ้าผิดซะแล้วศีลไม่บริสุทธิ์ ศีลไม่มีคือศีลที่ขาดใช่ไหม (หัวเราะ) มีอะไรอีก
ไหม

"แล้วมีทางแก้ให้คนเขาไม่ชอบเล่นได้ไหมคะ ?"

ก็เล่นมันซะให้หมดตัวมันก็เลิกเอง

"พอหมดแล้วเขาก็ไปกู้เขามาอีก"

ใช่ ถ้าไปกู้ยืมเขาแล้วไม่มีใครเขาให้กู้ มันก็เลิก คนพวกนี้ถ้ากรรมเดิมเขายังไม่สิ้น
นี่ เขาไม่รู้สึกตัว หลวงพ่อเคยเห็นมาแล้ว คนที่เขาเลิกเมื่อไหร่ก็เกลียดเมื่อนั้น เกลียด
อาการนั้น ถือว่ากรรมมันหมดไป

"ต้องรอจนกว่ากรรมจะหมดหรือคะ ?"

ใช่ๆ มันไม่มีทางแก้ แก้ได้อย่างเดียว คือ เผา ไอ้ก่อนที่เราจะจับเขาเผา ดีไม่ดีเขา
จะจับเราเผาซะก่อน (หัวเราะ) คือ เราไม่ต้องไปแก้เขาหรอก ถ้าขืนเราไปพูดเข้าอารมณ์ไม่ดี ดีไม่ดีเขาโกรธเรา

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 290 เดือนพฤษภาคม 2548 หน้า 19)

 

ผ้ายันต์หลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์แจกแก่ผู้ทำบุญในงานบุญสำคัญๆของวิหารหลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์

 

หลวงพ่อไม่ได้ตั้งใจมาวัดท่าซุงตั้งแต่แรก

ความจริงก็ไม่ได้มุ่งว่าจะมาสร้างวัดสร้างวานะ ความประสงค์จริงๆจะออกจากวัด
บางนมโคแล้วเข้ากรุงทพฯไปตามเดิม แล้วจะเดินทางต่อเข้าป่าไปเลย มันเบื่อสังคม สังคมคนไม่เบื่อเท่าไร เบื่อสังคมพระ ไอ้สังคมพระนี่มันไม่ค่อยจะเอาไหน

(มีโยมคนหนึ่งสงสัยหลวงพ่อเล่าเรื่องพระมาบิณฑบาตโปรดโยมที่จังหวัดสมุทรสาคร ถามว่ามาได้อย่างไร หลวงพ่อจึงตอบให้เข้าใจดังต่อไปนี้)

คือนั่นท่านไม่ใช่พระปกตินะโยม คือเข้าใจว่าท่านจะมีตัวมีตนจริงๆหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลยแบบนั้นน่ะ อย่าลืมว่าเราอยู่ป่าหลังเมืองกาญจนบุรีออกไปใกล้เขตพม่าใช่ไหม แล้วการที่จะไปบิณทบาตจังหวัดสมุทรสาครเดี๋ยวเดียวมันไปไม่ได้หรอก เดินสมัยนั้นน่ะ เดินมันถึงหรือเปล่าหว่า (หัวเราะ) มันบุกป่าฝ่าดงออกไปได้รึ

คือว่านั่นท่านมาสงเคราะห์ต่างหากล่ะว่าของจริงมันมี ท่านก็มาแสดงความจริงให้เราทราบว่า ของจริงในศาสนาน่ะมีแบบนี้ ใช่ไหมเล่า มาทีเเรกก็ทำเป็นพระแทงปลาไหล มีพระแทงปลาไหล จีวรเคียนหัว มีส้อมแทงปลาไหล ลากปลาไหลไปตั้งพวงเบ้อเร่อ ไอ้ปลาไหลที่ลากมาก็ดิ้นแด๊กๆๆ แล้วก็ส้อมไปแทงปลาไหลก็ไม่แทงละ ไอ้เชิงเขามันก็เป็นหิน เสือกแทงเข้าไปได้ส้อมน่ะ (หัวเราะ) ท่านทำให้เราดูนะ

เราก็นอนคุยกันว่า ไอ้คนที่มันบ้าจริงมีทางรักษาหาย ถ้าไอ้คนแกล้งบ้ามันรักษาไม่หาย ถามมึงว่าใครว๊ะ ก็ว่าคนที่รับ ใครคนไหนรับมันก็บ้า หนักเข้าว่ายังไง ไอ้แทงปลาไหลแทงจริงๆ มันแทงไม่ได้หรอก นี่มันโกหก แทงไปยังไงบนหินน่ะ แทงไปบนหิน แทงเข้าไปได้ปลาไหลติดมาด้วยนะ แน่ ! เป็นยังงั้นด้วยนะ ไอ้ส้อมมันก็ไม่ใช่ขอ ส้อมมันแทงถูกมันต้องขุดตามใช่ไหม ไอ้ส้อมแทงเข้าไปดึงขึ้นมาปลาไหลติดขึ้นมา มันมีที่ไหนล่ะ ปลาไหลดิ้นแด๊กๆๆ

คุยไปคุยมา บอกเลิกก็ได้วะ เหวี่ยงส้อมปัง เป็นกิ่งไม้ เหวี่ยงไอ้พวงปลาไหล เป็นรากไม้กับเถาวัลย์ ไอ้ที่เป็นพวงก็เถาวัลย์ ก็แสดงให้รู้ว่านี่น่ะเรื่องของอภิญญาเขามีจริง มันไม่ใช่เรื่องพูดกันเล่น ใช่ไหม

จากนั้นมาท่านก็เอาจีวรห่ม ตอนนั้นคุยดีมาก โอ...เวลาสอนจริงๆ ท่านสอนง่ายมาก
เลยโยม สอนเข้าใจง่าย ง่ายๆสั้นๆ ไม่ได้พูดเลอะเทอะอย่างพวกเราพูดกันหรอก เวลา
นั้นพูดอะไร ก็พูดกันในแนวปฏิบัติอย่างเดียวเพราะมันอยู่ในป่า ก็ไม่ต้องใช้สำนวน ไอ้เรื่องสำนวนประเล้าประโลมกันไม่ต้องมีแล้ว เพราะอะไร เพราะคนมุ่งเอาจริงแล้ว ไอ้คนจะกินแกง ไม่ต้องอธิบายว่าแกงนี้ใส่อะไรบ้าง คือว่าเอาช้อนมาตัก หรือเอาตะเกียบมาคีบ เราก็กินได้ ใช่ไหม ถ้าไม่มีช้อนก็ยกถ้วยมาซด จะกินน้ำก็ว่ากันตามนั้นเลย พูดกันง่ายๆ เลยว่าเขากินแบบนี้ ของแห้งกินแบบนี้ ของมีน้ำกินแบบนี้ ก็หมดเรื่องหมดราวไปเท่านั้นเอง ก็สอนกันตรงไปตรงมา

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 173 สิงหาคม 2538 หน้า 8-9)

 

การวางอารมณ์

ขอพูดย่อๆ อารมณ์ที่ทำนี่ ไม่ใช่ต้องนั่งหลับตา ท่านเดินไปเดินมานั่งทำอะไรอยู่ นอนอยู่ ยืนอยู่ แล้วก็เดินอยู่ ทำอะไรก็ตาม มองดูสภาพของความจริง เห็นต้นหญ้าที่มันร่วงโรยลงไป ก็คิดว่า โอหนอ ชีวิตของ
คนเราก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ก็คิดมันวนไปวนมา ถอนกำลังใจให้มันติด

คือว่าเมื่ออาการอย่างนั้นเกิดขึ้น เราเห็นอะไรขึ้น ถ้าอาการของความทุกข์
เกิดขึ้น ความขัดข้องเกิดขึ้นเราก็เฉย ที่เรียกว่า สังขารุเปกขาญาณ มัน
อะไรจะมาก็ช่างมัน มันจะแก่ก็เชิญแก่ ใจสบายๆ ถือว่าหนีความแก่ไม่ได้
ถ้าความป่วยไข้ไม่สบายมันเกิดขึ้น ทุกขเวทนามันมี เราก็ต้องรักษา ใจเราก็เฉย รักษาหายก็หายไม่หายก็ช่างมัน อยากจะตายเมื่อไหร่ก็เชิญ
เกิดมาเพื่อตาย

ใครเขาด่าใครเขานินทาเราก็เฉย ไอ้การชมการสรรเสริญก็ดี การด่าการนินทาก็ดี เราไม่ได้เป็นไปตามปากของเขา เราจะดีหรือจะชั่วมันอยู่ที่กำลังใจของเราเท่านั้น รวบรวมกำลังใจไว้อย่างนี้นะขอรับ เราก็เฉยต่ออาการทั้งหมด หนุ่มก็เฉยไม่ดีใจในความเป็นหนุ่ม แก่ก็เฉยไม่เสียใจในความเป็นคนแก่ มันจะตายก็เฉยเพราะว่าเราจะต้องตาย ตายแล้วไปไหน เราภูมิใจได้ว่าตายแล้วเราไปนิพพาน


(จากหนังสือโอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม 1 หน้า 83-84)

 

เรียนถามคุณวรรณครับ เหรียญทำน้ำมนต์สี่เหลี่ยมเล็ก ที่บ้านซอยสายลมยังมีให้บูชาอยู่ไหมครับ